Και αν η πεζοδρόμηση στο βόρειο τμήμα της Αριστομένους προέκυψε από τη συγκυρία και την ευελιξία προσαρμογής, το νότιο τμήμα της ίδιας οδού περιμένει την κατάλληλη συγκυρία για να αποφασιστεί το μέλλον του. Το «άνοιγμά της» έχει πολλάκις εξαγγελθεί και άλλες τόσες έχει παρθεί πίσω, γιατί προφανώς υπάρχουν εύλογες αντιδράσεις περιοίκων αλλά και χρηστών του πάρκου. Η διάνοιξη της Αριστομένους στο πάρκο, από το δήμαρχο που έκλεισε το βόρειο τμήμα της, θα ήταν χωρίς αμφιβολία ένα πρωτότυπο κυκλοφοριακό πείραμα. Γιατί, αν υποθέσουμε ότι είχαν μια λογική οι αντιδράσεις αυτών που διαμαρτύρονταν παλιότερα για το κλείσιμο τής Αριστομένους στο πάρκο, από τη στιγμή που έκλεισε και βόρεια δεν έχει πλέον καμία κυκλοφοριακή λογική η διάνοιξή της στο νότιο.
Το κυκλοφοριακό αποτελεί τη μαύρη τρύπα της περιόδου Νίκα στην Καλαμάτα. Το "βλέποντας και κάνοντας" δεν μπορεί να αποδώσει και να επιφέρει συνολικές ρυθμίσεις. Γιʼαυτό ανάλογα με το φεγγάρι μελετάται η διάνοιξη της Αριστομένους ή αμφιδρομείται η Βασιλέως Γεωργίου μεταξύ Φαρών και Αριστομένους. Το σημαντικότερο, δεν γίνεται τίποτα στην παραλία, ούτε με την ολοκλήρωση της διάνοιξης στην Κρήτης ούτε με την προώθηση κάποιας ρύθμισης στην Ναβαρίνου. Η κυκλοφορία στην παραλία με το αυτοκίνητο, τα πόδια ή το ποδήλατο έχει καταστεί ένα δύσκολο, αν όχι επικίνδυνο, σπορ. Η αντιμετώπιση, με συντηρητικές έστω παρεμβάσεις, του συγκεκριμένου ζητήματος δεν χωρά πλέον αναβολές.
Η Καλαμάτα με τις αποσπασματικές και τις τυχαίες επεμβάσεις έχει πλέον αποκτήσει έναν κεντρικό άξονα ιδανικό για πεζούς και ποδηλάτες. Από τη νέα αγορά μέχρι την παραλία έχει δημιουργηθεί ένας καταπληκτικός χώρος για περίπατο και ποδήλατο που δεν υπάρχει σε άλλες πόλεις της χώρας. Το ιστορικό κέντρο, η κεντρική πλατεία, το πάρκο ΟΣΕ, το λιμάνι και τελικά η παραλία είναι σταθμοί αλλά και προορισμοί του συγκεκριμένου δικτύου. Το δίκτυο είναι υπαρκτό και όλοι μας το χρησιμοποιούμε, αν και σε πολύ συγκεκριμένα σημεία έχει προβλήματα τα οποία δυσχεραίνουν την απόδοση του και σε πολλές περιπτώσεις καθιστούν προβληματική τη λειτουργία του.
Ο δήμαρχος είναι καιρός να σταματήσει να φοβάται τις γενναίες παρεμβάσεις. Η Αριστομένους, στο νότιο τμήμα της, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανοίξει. Αυτό που προφανώς χρειάζεται είναι η λειτουργική ένταξή της στο πάρκο και η καλύτερη αξιοποίησή της στο δίκτυο πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος κέντρου - παραλίας. Στην κατεύθυνση ενίσχυσης του δικτύου κέντρου -παραλίας θα μπορούσε να εξεταστεί το άνοιγμα διαδρόμου μέσα στο πάρκο του λιμενικού και η όδευση από το λιμάνι, αφού προηγηθεί το σχεδιασμένο γκρέμισμα των αποθηκών. Μένει, τέλος, το μεγάλο ζήτημα της συνύπαρξης των πάντων στη Ναβαρίνου. Εκεί μια λύση υπάρχει και δεν είναι άλλη από την εξαφάνιση ή έστω από τον περιορισμό της κίνησης των αυτοκινήτων. Το πώς αυτό θα γίνει οι ειδικοί το ξέρουν, αρκεί να τους δοθούν οι κατάλληλες κατευθύνσεις. Είναι, λοιπόν, καιρός ο δήμαρχος να δει τη μεγάλη ευκαιρία της νέας του θητείας και να την αξιοποιήσει, προσαρμόζοντας τη στρατηγική του. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα διστάσει και θα τολμήσει.
