Μέσα σε αυτό το βεβαρημένο κλίμα έρχεται και η καθυστέρηση στην καταβολή των επιδοτήσεων. Τα χρήματα από τις επιδοτήσεις που αποτελούσαν το ετήσιο οξυγόνο, γιατί δίνονταν μερικές ημέρες πριν τη νέα παραγωγή ελαιόλαδου και κάλυπταν μέρος από τα έξοδα αλλά και τις ανάγκες των αγροτών για τα ετήσια ψώνια τις εορταστικές ημέρες που έρχονται. Και εδώ φτάνουμε σε αυτό που αφορά και την υπόλοιπη τοπική οικονομία: Η καθυστέρηση καταβολής θα νεκρώσει την τοπική αγορά, γιατί η επιδότηση αποτελεί αυτό το έξτρα που καλύπτει πολλές ανάγκες. Με άλλα λόγια, αν η επιδότηση δεν δοθεί αρχές Δεκέμβρη το αργότερο, η τοπική αγορά θα περάσει τον χειρότερο χειμώνα των τελευταίων πολλών ετών. Και αυτό είναι απολύτως αντικειμενικό και λογικό.
Τα προβλήματα με την επιδότηση δεν είναι βέβαια καινούργια. Υπήρχαν και σε περιόδους που κυριολεκτικά... έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, και τότε πολλοί από τους σημερινούς σιωπούντες χαλούσαν τον κόσμο (αυτό ως γενική υπόμνηση, ότι πάντα υπάρχουν και χειρότερα). Αλλά, αν τότε υπήρχε ένα δίκιο για την εύλογη διαμαρτυρία, στις σημερινές συνθήκες η καθυστέρηση στην καταβολή των επιδοτήσεων αποτελεί απόδειξη ακραίας ανικανότητας. Και αυτό γιατί τα προηγούμενα χρόνια η κατάσταση είχε εξομαλυνθεί και η διαδικασία κυλούσε ομαλά στα γραφειοκρατικά πάντα πλαίσια. Το πώς και το γιατί γυρίσαμε με μεγάλη ευκολία στο παλιό κακό παρελθόν, οι περισσότεροι πλέον το έχουν καταλάβει. Αυτό όμως που μάλλον έχει μεγαλύτερη σημασία στην παρούσα φάση είναι να δούμε πώς θα λυθεί το πρόβλημα και θα τρέξουν οι διαδικασίες για να δοθούν το συντομότερο δυνατό τα λεφτά στους αγρότες.
Η καταβολή της επιδότησης θα έχει διπλό όφελος: Από τη μια μεριά θα κινηθεί η χειμαζόμενη τοπική αγορά και από την άλλη θα κρατηθεί η τιμή του ελαιόλαδου και θα στηριχτεί το εισόδημα των αγροτών. Το να υπάρξει μια άμεση κινητοποίηση που θα ξεκουνήσει κάποιους που κινούνται με το δικό τους ρυθμό... αποτελεί, έτσι, άμεση προτεραιότητα. Αυτό που βλέπουμε όμως είναι ότι οι τοπικοί βουλευτές και οι λοιποί παράγοντες μέχρι στιγμής έχουν περιοριστεί στις τυπικές υπομνήσεις. Και αυτό προφανώς δεν αρκεί.
Τους επόμενους μήνες όλοι αναμένουν ότι θα “σκάσει” το αγροτικό πρόβλημα. Η επιβολή οριζόντιας φορολόγησης των πωλήσεων επί του τιμολογίου θα φέρει τσουνάμι αντιδράσεων. Η ενασχόληση με την αγροτική παραγωγή, είτε ως κύρια είτε ως δευτερεύουσα απασχόληση, θα καταστεί ασύμφορη. Η μαύρη οικονομία στη διακίνηση αγροτικών προϊόντων θα αποτελέσει μια διέξοδο προς όφελος των επιτήδειων. Το πολιτικό σύστημα για μια ακόμα φορά θα βρεθεί μπροστά σε ένα νέο αδιέξοδο και στην εύλογη οργή των πολιτών. Η ενασχόληση με το αγροτικό ζήτημα ήταν άλλωστε πάντα επιφανειακή και επίπλαστη. Το βέβαιο είναι ότι το χτύπημα στην πλάτη και οι υποσχέσεις για «όλα τα λεφτά, όλα τα κιλά» δεν έχουν θέση στο σύγχρονο κόσμο.
Σύντομα θα βρεθούν όλοι μπροστά στην πραγματικότητα και, όπως και στο θέμα των επιδοτήσεων, θα αντιληφθούν ότι δεν φτάνουν τα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις για να λυθούν τα προβλήματα. Χρειάζεται γνώση και καθημερινή ενασχόληση με το πρόβλημα. Και αυτό, όπως φαίνεται, δεν είναι ούτε εύκολο ούτε αυτονόητο. 

panagopg@gmail.com