Τρίτη, 11 Οκτωβρίου 2016 20:01

Κίνδυνος αφανισμού της μικρής ιδιοκτησίας 

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)
Κίνδυνος αφανισμού της μικρής ιδιοκτησίας 

 

Ενώ καθημερινά γράφονται δεκάδες κείμενα εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων επιχειρήσεων, τα κείμενα για τον κίνδυνο αφανισμού της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας είναι ελάχιστα και ακόμα λιγότερες οι φωνές διαμαρτυρίας κατά της κρατικοποίησης των ακινήτων ή της πώλησής τους σε μεγάλους επενδυτικούς ομίλους και τράπεζες. Ειδικά στη Μεσσηνία και στην Πελοπόννησο που κυριολεκτικά έχει χυθεί αίμα για ένα τετραγωνικό μέτρο γης και έχουν γίνει δεκάδες δίκες για την κυριότητα μιας συκιάς, είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτη η παθητικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων το ενδεχόμενο κρατικοποίησής τους ή εξαγοράς τους από μεγάλους επενδυτικούς ομίλους. 

Βεβαίως στο παρελθόν έχει ακουστεί πολλές φορές σε συλλαλητήρια το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”, αλλά πιστεύω ότι οι διαδηλωτές που ζητούσαν σεισάχθεια ακόμα και για τους επαγγελματίες μεγαλομπαταχτσήδες δεν είχαν φανταστεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο να βγουν στο πλειστηριασμό ακίνητα για οφειλές στο Δημόσιο. Προφανώς οι διαδηλωτές και όχι μόνο είχαν πιστέψει ότι το κράτος είναι με το μέρος των ιδιοκτητών ακινήτων και θα τους προστατεύει πάντα από τους κακούς τραπεζίτες, που το ίδιο διόριζε άμεσα ή έμμεσα στις διοικήσεις των περισσότερων ελληνικών τραπεζών. 

Ουσιαστικά οι περισσότεροι πολίτες πίστευαν και πιστεύουν ακόμα ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο το κράτος να πουλήσει τα ακίνητα όσων χρωστούν στο Δημόσιο, προκειμένου να διατηρήσει άθικτο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και   τους μισθούς των υψηλόμισθων υπαλλήλων. Η πίστη των πολιτών στο κράτος δεν κλονίστηκε ούτε όταν θεσπίστηκε ο ΕΝΦΙΑ που έδωσε τη χαριστική βολή στην ετοιμοθάνατη αγορά ακινήτων και φυσικά ούτε όταν ψηφίστηκαν οι νόμοι για τους πλειστηριασμούς ακινήτων και την πώληση των “κόκκινων” δανείων. Για πολλούς και διάφορους λόγους, που είναι αδύνατον να αναλυθούν σε ένα άρθρο, οι περισσότεροι μικροϊδιοκτήτες ακινήτων εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όλα τα προβλήματα θα λυθούν με έναν μαγικό τρόπο και ότι η οικονομική ζωή θα συνεχιστεί χωρίς να χρειαστεί να πουλήσουν τα σπίτια τους και τα χωράφια τους. 

Πολύ φοβάμαι όμως ότι η παραπάνω εκτίμηση δεν είναι παρά μια αυταπάτη ίδια με αυτή που υπήρχε την εποχή των παχιών αγελάδων αναφορικά με την αδιάκοπη δανειοδότηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση η μικρή ατομική ιδιοκτησία δεν είναι μόνο ο ακρογωνιαίος λίθος στο οικοδόμημα της ευημερίας της μεσαίας τάξης αλλά και αναπόσπαστο στοιχείο του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η απαξίωση της περιουσίας των πολιτών και ο κίνδυνος αφανισμού της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας δεν αλλάζει μόνο τον οικονομικό χάρτη. Αλλάζει και τον πολιτικό χάρτη, καθώς πολίτες χωρίς δική τους γη και σπίτι ελάχιστα ενδιαφέρονται για το αν θα πληρώνουν ενοίκιο στην τράπεζα, στο δήμο ή στο κράτος και αν οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από  κρατικοδίαιτους ή ιδιώτες ολιγάρχες.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 11 Οκτωβρίου 2016 18:25

NEWSLETTER