Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς και ας παραδεχτούμε: Σήμερα πολιτεύονται μόνο γόνοι πολιτικών τζακιών (γιατί δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο), συνταξιούχοι (για να προσφέρουν ετεροχρονισμένα όσα δεν μπορούσαν όταν εργάζονταν), δημόσιοι υπάλληλοι (γιατί δεν έχουν να χάσουν τίποτα αν δεν εκλεγούν), αποτυχημένοι από κάθε κλάδο (γιατί επίσης δεν έχουν να χάσουν τίποτα) και καλλιτέχνες (που ψάχνουν δωρεάν διαφήμιση). Αντιθέτως δεν έχουν κανένα λόγο να ασχοληθούν με την πολιτική οι δημιουργικοί άνθρωποι που θέλουν να κάνουν καριέρα ή να αποκτήσουν χρήματα ζώντας μια καλύτερη ζωή με την οικογένειά τους αντί να σπαταλήσουν χιλιάδες εργατοώρες, προκειμένου να πείσουν τον τοπικό κομματάρχη ότι η γη… γυρίζει και δεν είναι επίπεδη όπως διάβασε στο Facebook.
Αφού λοιπόν κανένας δημιουργικός άνθρωπος δεν διατίθεται να σπαταλήσει χρόνο και χρήμα για την αυτοδιοίκηση και την πολιτική, είναι απόλυτα φυσιολογικό να κυριαρχήσουν οι γόνοι πολιτικών τζακιών (που ενδιαφέρονται κυρίως για το πολιτικό μέλλον των απογόνων τους), οι συνταξιούχοι (που όπως και να το κάνουμε δύσκολα έχουν φρέσκια ματιά, ειδικά σε μια εποχή που τα πάντα αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα), οι δημόσιοι υπάλληλοι (που αγωνίζονται για να μην αξιολογηθούν οι πρώην συνάδελφοί τους) και οι αποτυχημένοι κάθε κλάδου (που τους βλέπουν οι επιτυχημένοι στις πρώτες καρέκλες των κομματικών συνεδρίων και αποφασίζουν μια ώρα αρχύτερα να μην ασχοληθούν με την πολιτική).
Υπάρχει ενδεχόμενο να αλλάξει η σημερινή κατάσταση και να ασχοληθούν με την αυτοδιοίκηση και την πολιτική περισσότεροι δημιουργικοί και επαγγελματικά επιτυχημένοι άνθρωποι; Η απάντηση κατά την ταπεινή μου άποψη είναι καλά κρυμμένη πίσω από τη λαϊκιστική κυρίαρχη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία ιδανικός πολιτικός είναι ο… ερασιτέχνης που ασχολείται με τα κοινά διάγοντας ασκητικό βίο, προκειμένου να αποτελέσει πρότυπο αντικαταναλωτικής συμπεριφοράς για τη νεολαία. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την κυρίαρχη αντίληψη (που εννοείται ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα αλλά συντηρεί την κατεστημένη πολιτική τάξη), είναι ανήθικο να υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί, όπως ανήθικη είναι και η δαπάνη πολλών χρημάτων για την προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων. Γι' αυτό ο νομοθέτης φρόντισε να βάλει όρια στις εκλογικές δαπάνες, ώστε να μην μπορεί επιτυχημένος ιδιώτης να ξοδέψει χρήματα για την εκλογή του, προκειμένου να ανταγωνιστεί τον δημόσιο υπάλληλο που κάνει καθημερινά δημόσιες σχέσεις εξυπηρετώντας την εκλογική πελατεία. Γι' αυτό ακούμε και διαβάζουμε συχνά για τις μεγάλες αμοιβές των αυτοδιοικητικών και των πολιτικών, ενώ κανένας δεν διαμαρτύρεται όταν αμείβεται καλά για τη δική του εργασία.
Γι' αυτό η αυτοδιοίκηση και η πολιτική θα αλλάξουν προς το καλύτερο μόνο όταν οι αιρετοί θα αμείβονται ώστε να ζουν τουλάχιστον κάτι παραπάνω από αξιοπρεπώς και όταν τα κόμματα θα στελεχωθούν με τους καλύτερους επαγγελματίες του κάθε κλάδου. Διαφορετικά, με αυτούς τους πολιτικούς θα πορευτούμε μέχρι την…. ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Υ.Γ. Αν σε κάποιο δήμο μια παρέα δημιουργικών επιτυχημένων ανθρώπων αποφασίσει να σπάσει τον… κανόνα, δεν παύει να είναι η εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
