Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ με την απλή αναλογική επιχειρεί, όχι μόνο να αποτρέψει την εκλογή "γαλάζιων" περιφερειαρχών και δημάρχων, αλλά και να μετατρέψει μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας σε "σύντομη παρένθεση" μέχρι την εκλογή του Προέδρου στις αρχές του 2020.

Σύμφωνα με το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ -αν φυσικά επαληθευτούν οι προβλέψεις του κομματικού επιτελείου-, στις αρχές του 2020 το κυβερνών σήμερα κόμμα όχι μόνο θα ηγείται ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά θα έχει κιόλας υπό τον έλεγχό του αρκετές περιφέρειες και πολλούς δήμους που σήμερα δεν ελέγχει. Για να αποδώσει όμως καρπούς το σχέδιο αυτό, θα πρέπει πρώτα απ' όλα ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει, αφού δεν μπορεί να πατάει ταυτόχρονα στις βάρκες της σοσιαλδημοκρατίας και του ριζοσπαστισμού.   

Ετσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δύσκολο να κυβερνήσει μετά το 2019 όπως το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980, δηλαδή με ριζοσπαστικό λόγο και σοσιαλδημοκρατική πολιτική, χωρίς να προσφέρει μερίδιο εξουσίας στα κόμματα με τα οποία θα επιλέξει να συνεργαστεί. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα... αφού μια συνεργασία με το σοσιαλδημοκρατικό Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) οδηγεί σε ρήξη με τις ριζοσπαστικές δυνάμεις, ενώ η επιλογή μια ριζοσπαστικής πορείας θα γκρεμίσει τις σοσιαλδημοκρατικές συμμαχίες που χτίζονται με κόπο σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Βεβαίως δεν αποκλείεται να δούμε και συνεργασίες αλά καρτ, τόσο με σοσιαλδημοκρατικές όσο και με ριζοσπαστικές κινήσεις. Ειδικά μάλιστα στην αυτοδιοίκηση, οι συνεργασίες αλά καρτ ενδέχεται να αποτελέσουν το μοντέλο της επόμενης μέρας, καθώς υπάρχουν πολλοί... πρόθυμοι σοσιαλδημοκράτες και ριζοσπάστες που επιθυμούν διακαώς να κάτσουν στην καρέκλα του αντιπεριφερειάρχη ή του αντιδημάρχου.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr