Το πολιτικό αυτό κενό καλύπτουν οι προσδοκίες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις τάξεις των δυσαρεστημένων πρώην ψηφοφόρων κυρίως του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας. Οι μεν δυσαρεστημένοι κρατικοδίαιτοι πελάτες πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει την πολιτική του βαθέος ΠΑΣΟΚ και ετοιμάζονται για νέες εφόδους στο δημόσιο ταμείο. Οι δε οπαδοί της αξιοκρατίας πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τιμωρήσει τους ανάξιους πολιτικούς που έφαγαν τα χρήματα και θα επιβάλει κανόνες δίκαιης διανομής του εθνικού εισοδήματος. Υπάρχει φυσικά κι η μικρή μειοψηφία που ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ και πριν την οικονομική κρίση - και η οποία ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τον ίλιγγο των υψηλών ποσοστών. Αυτή η μικρή μειοψηφία όμως καλείται να συνειδητοποιήσει το συντομότερο δυνατό ότι τα υψηλά ποσοστά προσελκύουν τους φορείς της διαφθοράς, τους οποίους καταγγέλλουν με περισσή ευκολία τα μικρά κόμματα.
Με απλά λόγια: Στον άξονα του ΣΥΡΙΖΑ τείνουν να γίνουν δορυφόροι όλοι αυτοί που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Αυτό φυσικά δεν μπορούν να το δουν όσοι πιστεύουν ότι για τη χρεοκοπία της Ελλάδας ευθύνεται μόνο ένας μικρός αριθμός πολιτικών, τραπεζιτών, επιχειρηματιών και εκδοτών. Αυτοί πιστεύουν ότι αρκεί να κυβερνήσει ένα αδιάφθορο κόμμα, για να μπει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης - όμως δυστυχώς για όλους μας δεν ζούμε στον υπέροχο κόσμο του... Χανς Κρίστιαν Αντερσεν για να λύνονται τα προβλήματα με μαγικά ραβδιά.
Οσοι πιστεύουν ότι για τη χρεοκοπία ευθύνονται "λίγοι κακοί" θα απογοητευτούν σύντομα, καθώς θα διαπιστώσουν ότι οι καλοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες που καλλιεργούν. Θα διαπιστώσουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πιο σύνθετο από όσο είχαν φανταστεί και ότι για τη χρεοκοπία ευθύνονται πολύ περισσότεροι από όσους είχαν διανοηθεί.
Εχω υποστηρίξει στο παρελθόν -και συνεχίζω να υποστηρίζω- ότι στο πάρτι της αρπαχτής συμμετείχαν τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας, ζώντας σε βάρος του υπόλοιπου 1/3 και των μεταναστών που ήρθαν στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας άρμεγαν την τεράστια κρατική μηχανή που δημιούργησαν μετά τον Εμφύλιο οι δυτικοί σύμμαχοι ως τείχος για την αναχαίτιση του "κομμουνιστικού κινδύνου". Το πάρτι δεν ξεκίνησε στη Μεταπολίτευση: Ξεκίνησε μετά τον Εμφύλιο κι όσοι δεν έπαιρναν μέρος έφευγαν μετανάστες.
Το πάρτι φούντωσε τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κρατικοποίησε τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις. Πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε το δικαίωμα στο… 80% των Ελλήνων να κλέψουν μέλι από την κυψέλη χωρίς να τιμωρηθούν. Εννοείται ότι δεν έκλεβαν όλοι ίσες ποσότητες μελιού. Αλλος έκλεβε περισσότερο κι άλλος λιγότερο. Κάποιοι έκλεβαν μόνο ψίχουλα - ώστε να βρίσκουν άλλοθι οι μεγάλοι κλέφτες. Ολοι μαζί όμως έκλεβαν τον κόπο του 1/3 της ελληνικής κοινωνίας και των μεταναστών.
Σήμερα, τόσο τα διεφθαρμένα 2/3 όσο και το εργατικό 1/3 αναζητούν πολιτική στέγη, καθώς κατάλαβαν ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν μπορούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία προσπάθησαν να τους ικανοποιήσουν όλους, με συνέπεια ν' ανοίξουν μια τρύπα που χωράει… 1 εκατομμύριο ανέργους. Δεν απέλυσαν 150.000 δημόσιους υπαλλήλους που ξύνουν τα αχαμνά τους σε άχρηστους οργανισμούς, κι έτσι έχασαν την δουλειά τους 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Σήμερα, πολλοί από το 1 εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους κι από το 1 εκατομμύριο ανέργους του ιδιωτικού τομέα, ο καθένας για τον δικό του λόγο, εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις προσδοκίες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Βρήκαν προσωρινό κατάλυμα στην Κουμουνδούρου - και περιμένουν να δουν αν θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους ή αν οι επιθυμίες τους θ' αποδειχθούν μια εθνική φαντασίωση σε εποχή ισχνών αγελάδων.