Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις των τελευταίων ημερών, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αποφάσισαν ότι δεν χρειάζεται να γίνει "Ιφιγένεια" η Ελλάδα προκειμένου να φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τις ίδιες ενδείξεις από τα δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού Τύπου, οι Γερμανοί αποφάσισαν να δώσουν ακόμα μια παράταση στη Ελλάδα για να συμμαζέψει το έλλειμμά της και το δημόσιο χρέος. Ουσιαστικά έκριναν ότι προς τον παρόν είναι ασύμφορη η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και της έδωσαν νέα πίστωση χρόνου για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το ερώτημα που τίθεται πλέον στην Ευρώπη μετά την τελευταία εξέλιξη, είναι αν αρκεί η πίστωση χρόνου ώστε να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να αποφύγει η χώρα μας την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αλλωστε δεν τους ενδιαφέρει και πολύ η απάντηση. Την επόμενη φορά που η Ελλάδα θα ξαναβρεθεί μπροστά στην πόρτα της εξόδου από το ευρώ... απλώς θα την ανοίξουν και θα μας πετάξουν έξω, χωρίς νέες ερωτήσεις και απαντήσεις.
Για να μη δούμε λοιπόν την πόρτα της εξόδου, θα πρέπει τους επόμενους μήνες να γίνουν όλα όσα δεν έγιναν όχι μόνο τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Με απλά λόγια πρέπει να δημιουργηθεί ένα σοβαρό κράτος δικαίου στη θέση του πελατειακού εκτρώματος που δημιούργησαν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις των περασμένων αιώνων, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος, στη θέση αυτού που δημιούργησαν οι δανειστές οι οποίοι κουνάνε τώρα το δάχτυλο απειλώντας με έξοδο από το ευρώ.
Είναι εφικτό να δημιουργηθεί μέσα σε λίγους μήνες ένα σύγχρονο κράτος; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή και ξεκάθαρη: Η δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους στη βραχυχρόνια περίοδο είναι ανέφικτη, καθώς δεν υπάρχουν οι πολιτικές και κυρίως οι κοινωνικές δυνάμεις που θα εργαστούν για τη συγκρότηση του και τη λειτουργία του. Αν προτιμάτε άλλη διατύπωση: Η δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους στη βραχυχρόνια περίοδο είναι ανέφικτη, καθώς τα πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα των προνομιούχων και των συντεχνιών είναι πανίσχυρα και ανίκητα. Και στον αντίποδα, οι κοινωνικές δυνάμεις που επιθυμούν ένα σύγχρονο κράτος δικαίου και αξιοκρατία παραμένουν μειοψηφικές, ανίσχυρες και χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Ετσι κι αλλιώς όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου, ανεξάρτητα από αυτά που λένε για επικοινωνιακούς λόγους, εκπροσωπούν κυρίως τις κοινωνικές δυνάμεις που είχαν βολευτεί με τα δάνεια και τα μικρά ή μεγάλα ρουσφέτια του διεφθαρμένου πελατειακού κράτους. Εκπροσωπούν τις δυνάμεις που σήμερα νοσταλγούν τις ημέρες της... δανειακής ευημερίας και οι οποίες παλεύουν συνειδητά η ασυνείδητα για την Ελλάδα της δραχμής. Πιο συγκεκριμένα:
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν το μεταπολιτευτικό τέρας και θα συντριβούν κάτω από αυτό, καθώς πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα για άλλους διορισμούς και επιδοτήσεις. Οι οπαδοί των πάλαι ποτέ κραταιών αυτών κομμάτων, τα εγκαταλείπουν αναζητώντας ρουσφετολογικούς παραδείσους σε άλλες κομματικές αγκαλιές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενος να διατηρήσει τα προνόμια του δημόσιου τομέα προσελκύει στους κόλπους του τους περισσότερους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ.
Η Χρυσή Αυγή υποσχόμενη να διατηρήσει τα "ελληνικά προνόμια" προσελκύει στις τάξεις της όσους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας δεν βολεύονται με τις υποσχέσεις των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Η Δημοκρατική Αριστερά υπόσχεται να διατηρήσει τα προνόμια του Δημοσίου, αλλά δεν πείθει καθώς είναι αναγκασμένη να συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό και βλέπει το εν δυνάμει... πελατειακό δυναμικό της να φυλλορροεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τη μοναχική του πορεία υπερασπίζοντας με πάθος αλλά με λιγότερη δύναμη τα συμφέροντα των... μελών του.
Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι βουλευτές όλων των κομμάτων, όπως και οι περισσότεροι Ελληνες, πιστεύουν ότι η κρίση θα τελειώσει ένα πρωί με έναν μαγικό τρόπο. Αλλοι πιστεύουν ότι αυτό θα συμβεί γιατί η Ευρώπη θα υποκύψει στους εκβιασμούς της Ελλάδας. Αλλοι πιστεύουν ότι ένα πρωί θα ξημερώσει... σοσιαλισμός. Αλλοι πάλι πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός είναι περιούσιος. Ο καθένας τους έχει κι από έναν λόγο να πιστεύει ότι θα ξαναζήσουμε μέρες δανειακής ευημερίας. Κανένας από αυτούς όμως δεν πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, στο οποίο η αξιοκρατία θα είναι αυτονόητη και όχι ζητούμενο. Κανένας δεν πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι θα μας δείξουν μια Παρασκευή βράδυ την πόρτα της εξόδου από το ευρώ. Γι' αυτό είναι έτοιμοι να ξαναρχίσουν τα "παλιά κόλπα", σπαταλώντας και την τελευταία πίστωση χρόνου που πήραν από την Ευρώπη.
Η πορεία προς το παγόβουνο συνεχίζεται. Με το βλέμμα στην πόρτα της εξόδου από το ευρώ και με τη σκέψη στα... ρουσφέτια.
