Σήμερα τα 6.000 στρέμματα αντιμετωπίζονται ουσιαστικά ως γη υψηλής παραγωγικότητας, με συνέπεια να είναι ανέφικτη η έκδοση οικοδομικής άδειας ακόμα και σε οικόπεδα που συνορεύουν με τις τουριστικές ζώνες Μεσσήνης, Ανάληψης και Βελίκας και την περιοχή της β’ κατοικίας στην Μπούκα. Ουσιαστικά η ζώνη των 6.000 στρεμμάτων είναι μια τρύπα στον... οικονομικό χάρτη της Μεσσήνης και της Μεσσηνίας.
Εννοείται ότι αντίστοιχες τρύπες στον οικονομικό χάρτη υπάρχουν σε όλους τους δήμους της Μεσσηνίας εξαιτίας μιας φασίζουσας οικολογικής αντίληψης, που θεωρεί τον άνθρωπο καταστροφέα του περιβάλλοντος και την παραγωγική δραστηριότητα εχθρό της φύσης. Σύμφωνα με την κυρίαρχη αυτή "θρησκεία" τα ανθρώπινα έργα είναι καρκίνωμα και για αυτό πρέπει να περιοριστεί κάθε δραστηριότητα που ενδεχομένως διαταράξει την ησυχία μιας γουστέρας που λιάζεται κάτω από ένα γαϊδουράγκαθο.
Πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε ως υπερβολές τα παραπάνω, θα θυμίσω ότι η επένδυση της Costa Navarino λίγο έλειψε να ακυρωθεί εξαιτίας μιας... γουστέρας. Θα θυμίσω επίσης ότι η παραθαλάσσια έκταση νοτίως του αεροδρομίου της Καλαμάτας παραμένει αναξιοποίητη, με συνέπεια να χάνονται επενδύσεις και θέσεις εργασίας σε έναν νομό που φθίνει δημογραφικά, επειδή η φασίζουσα οικολογική θρησκεία θέτει τη φύση πάνω από τον άνθρωπο.
Σε κάθε περίπτωση, η τροποποίηση του ΓΠΣ Μεσσήνης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και μακάρι η πρωτοβουλία του δημάρχου Γιώργου Αθανασόπουλου να βρει μιμητές και στους υπόλοιπους δήμους της Μεσσηνίας.
Θανάσης Λαγός
