Ας θυμηθούμε όμως μαζί πώς φτάσαμε μέχρι εδώ: Η δημιουργική Μεσσηνία κατάφερε στις 21 Ιουνίου του 1996 να καταχωρηθεί, με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ελιά Καλαμάτας ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ). Θεωρητικά, το παγκόσμια καταξιωμένο brand name "Kalamata Olives" θα μπορούσε 1) να γίνει το διαβατήριο όλων των μεσσηνιακών προϊόντων στη διεθνή αγορά και 2) να ταυτιστεί με τον μεσσηνιακό τουρισμό για την προσέλκυση επισκεπτών. ∆υστυχώς όμως, η Μεσσηνία της αρπαχτής υποβάθμισε, σε βαθμό υπονόμευσης, την αξία της ΠΟΠ ελιάς Καλαμάτας – αδιαφορώντας για την αύξηση της παραγωγής. Αντιθέτως, σε άλλους νομούς πολλοί παραγωγοί αντιλήφθηκαν την αξία της ποικιλίας ελιάς Καλαμών και προσπάθησαν, επιτυχώς σε μεγάλο βαθμό, να εκμεταλλευτούν το όνομα "Kalamata Olives" για να αυξήσουν το εισόδημά τους. Εννοείται ότι τα συμφέροντα αυτά δεν θα έφταναν στο σημείο να αμφισβητήσουν ανοιχτά την ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας”, αν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι Μεσσήνιοι υπερασπίζαμε με νύχια και με δόντια τα δικά μας συμφέροντα.
Κάπως έτσι φτάσαμε, σύμφωνα με τα στοιχεία της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταποιητών – Τυποποιητών – Εξαγωγέων Επιτραπέζιων Ελιών (ΠΕΜΕΤΕ), από τη συνολική παραγωγή των 90.000 τόνων της ποικιλίας Καλαμών στη Μεσσηνία να παράγεται μόνο το 3%, στη Φθιώτιδα το 18%, στη Λακωνία το 28%, στην Αιτωλοακαρνανία το 44% και στους υπόλοιπους νομούς το 7%. Υπενθυμίζοντας όμως ότι η ΠΕΜΕΤΕ έχει ζητήσει από τις 12 Ιανουαρίου 2012 την... κατάργηση της ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας”, καλό είναι να ξαναδούμε με αναθεωρητική ματιά και όλα τα στατιστικά στοιχεία που παραθέτει χωρίς να υπολογίζει την τεράστια αυτοκατανάλωση της Μεσσηνίας: Ουσιαστικά η ΠΕΜΕΤΕ υποστηρίζει ότι η παραγωγή της Μεσσηνίας δεν ξεπερνά τους 3.000 τόνους, επειδή υπολογίζει μόνο τις εμπορεύσιμες ποσότητες που διακινούνται με τιμολόγια. ∆ιαπράττει όμως το ίδιο στατιστικό σφάλμα που διαπράττει όποιος υπολογίζει την παραγόμενη ποσότητα ελαιόλαδου μετρώντας μόνο το τυποποιημένο προϊόν. Σύμφωνα λοιπόν με την κλαδική μελέτη της Εθνικής Τράπεζας για την ελληνική ελαιοπαραγωγή: «Από τη συνολική ετήσια παραγωγή ελαιόλαδου, εμείς οι ίδιοι καταναλώνουμε το 75% και εξάγουμε το υπόλοιπο 25%. Από αυτό το 75%, τα 2/3 τα αγοράζουμε σε χύμα μορφή και μόνο το υπόλοιπο 1/3 τυποποιημένο». Αν κάνουμε προβολή των παραπάνω στατιστικών στην παραγωγή ελιάς, θα διαπιστώσουμε ότι η παραγωγή στη Μεσσηνία είναι υπερπολλαπλάσια αυτής που υπολογίζει η ΠΕΜΕΤΕ – και ενδεχομένως να ξεπερνά ακόμα και τους 10.000 τόνους. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της παραγωγής είτε καταναλώνεται εντός του νομού είτε διακινείται σε συγγενείς και φίλους χωρίς παραστατικά, με συνέπεια να μην προσμετράται ούτε στο μεσσηνιακό ΑΕΠ ούτε στα... Greek statistics της ΠΕΜΕΤΕ.
Σε κάθε περίπτωση η Μεσσηνία, πριν απαντήσει με στοιχεία στην ΠΕΜΕΤΕ, θα πρέπει να αποφασίσει αν θα συνεχίσει το δρόμο της αρπαχτής και του ντενεκέ ή το δρόμο της δημιουργίας ποιοτικών πιστοποιημένων προϊόντων. Σύμφωνα με τις ενδείξεις των τελευταίων ετών, η Μεσσηνία εγκαταλείπει αργά αλλά σταθερά το δρόμο της αρπαχτής και μπαίνει δυναμικά στη διεθνή αγορά. Του λόγου το ασφαλές πιστοποιούν οι δεκάδες επιχειρήσεις παραγωγής και διάθεσης πιστοποιημένων μεσσηνιακών αγροτικών προϊόντων. Το πιστοποιεί όμως και η ανταπόκριση που βρίσκει πλέον η προσπάθεια του ΣΥΜΕΠΟΠ για κατοχύρωση της ΠΟΠ ελιάς Καλαμάτας. Πριν από λίγα χρόνια η προσπάθεια θα είχε πέσει σε... επικοινωνιακό κενό. Σήμερα ολοένα και περισσότεροι Μεσσήνιοι αντιλαμβάνονται ότι η αξία της ΠΟΠ ελιάς Καλαμάτας είναι ανεκτίμητη – και γι’ αυτό δεν θα την παραδώσουν εύκολα στις δυνάμεις της αρπαχτής που θέλουν να την καταργήσουν! Ποιοι θέλουν σήμερα να καταργηθεί η ΠΟΠ ελιά Καλαμάτας; Οι δυνάμεις της αρπαχτής που βάζουν ετικέτα "Kalamata Olives" σε ελληνοποιημένες ελιές Αιγύπτου και πλουτίζουν σε βάρος των Ελλήνων παραγωγών. Ολοι αυτοί τα προηγούμενα χρόνια διέδιδαν ότι η τιμή του Έλληνα παραγωγού διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα επειδή η ποικιλία Καλαμών δεν μπορεί να ονομαστεί "Kalamata Olives".
Η εγκληματική απόφαση Αποστόλου, που χαρακτήρισε συνώνυμη την ποικιλία Καλαμών με την ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας", άνοιξε το δρόμο για ελληνοποιημένες ελιές Αιγύπτου "Kalamata Olives" και έκλεισε τα σπίτια των παραγωγών που είχαν πιστέψει όσους τους έταζαν καλύτερες μέρες με... ελιές Τουρκίας. Στη ζωή όμως δεν υπάρχουν ούτε μαγικές λύσεις ούτε εύκολοι δρόμοι. Υπάρχει από τη μια ο δρόμος της αρπαχτής, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην υπανάπτυξη και τη γενική μιζέρια, και ο δρόμος της παραγωγής πιστοποιημένων ποιοτικών προϊόντων, που οδηγεί σε ανάπτυξη και ευημερία.
Με απλά λόγια: Ο πόλεμος για τη διατήρηση της ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας” είναι πόλεμος ανάμεσα στις δυνάμεις της δημιουργίας, που υπερασπίζονται τα ποιοτικά πιστοποιημένα προϊόντα, και τις δυνάμεις της αρπαχτής, που εν έτει 2021 ζητούν την κατάργηση της ΠΟΠ “Καλαμάτα”... βαφτίζοντας εθνικό προϊόν όλη την παραγωγή της ποικιλίας Καλαμών. Υπενθυμίζουμε ότι τυχόν κατάργηση της ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας” θα συμπαρασύρει και το ΠΟΠ “ελαιόλαδο Καλαμάτας”, με απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία της Μεσσηνίας. Γι’ αυτό οι Μεσσήνιοι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν αφενός πως είναι persona non grata όποιος πολιτικός προωθεί άμεσα ή έμμεσα την κατάργηση της ΠΟΠ “ελιά Καλαμάτας” και αφετέρου ότι η κατάργηση της ΠΟΠ “Καλαμάτα” αποτελεί casus belli.
Θανάσης Λαγός
