Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η αντιπαράθεση για μια ακόμα φορά θα είναι κυρίως παραπολιτική, αφού καμία πολιτική δύναμη δεν τολμά να αγγίξει το θεσμικό πλαίσιο της υγείας. Ουσιαστικά τα κόμματα και οι αιρετοί θα επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία ότι "πρέπει να είμαστε πλούσιοι και υγιείς αντί να είμαστε φτωχοί και ασθενείς" χωρίς να μπουν στον κόπο να μας εξηγήσουν πώς θα γίνει πλούσια και υγιής μια χώρα που χρωστά ήδη 200 δισ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση αν υπήρχε λεφτόδεντρο κανένας δεν θα είχε αντίρρηση να προσληφθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και μάλιστα με τριπλάσιο μισθό από τον σημερινό, καταρχάς όλοι οι Έλληνες γιατροί που δουλεύουν σήμερα στην Ευρώπη και σε δεύτερη φάση άλλοι τόσοι αλλοδαποί που ζητούν εργασία.
Κανένας δεν θα είχε αντίρρηση επίσης να προσληφθούν 50.000 νοσηλευτές και να ανοίξει ένα κέντρο υγείας σε κάθε γειτονιά και χωριό. Επειδή όμως οι διαθέσιμοι πόροι είναι περιορισμένοι, καλό θα είναι οι προτάσεις για αύξηση των δαπανών της υγείας να συνοδεύονται και από αντίστοιχη πρόταση για την πηγή χρηματοδότησης. Οι δαπάνες για την υγεία μπορούν να αυξηθούν: 1) Αν μειωθούν δαπάνες άλλου τομέα. 2) Αν αυξηθούν οι φόροι. 3) Αν αυξηθεί ο δανεισμός. δ) Αν αυξηθεί το ΑΕΠ. Στην πραγματικότητα όμως η μείωση των υπόλοιπων δαπανών είναι ανέφικτη, αφού όλοι οι τομείς (παιδεία, ασφάλεια, άμυνα, αυτοδιοίκηση κ.λπ.) λειτουργούν στα όριά τους και φυσικά κανένας στην Ελλάδα δεν θέλει μείωση του δημόσιου τομέα. Ανέφικτη είναι και η αύξηση των φόρων, αφού ή θα οδηγήσει σε λουκέτα και νέα ύφεση ή θα αυξήσει τη φοροδιαφυγή. Προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση για αύξηση του δανεισμού, αλλά πιστεύω ότι θα έχουν όσοι χαρακτήριζαν τοκογλυφικούς τους όρους των μνημονίων διάσωσης της ελληνικής οικονομίας μετά την άτυπη χρεοκοπία του 2010. Τέλος η αύξηση του ΑΕΠ χωρίς μείωση των φόρων, των δημόσιων δαπανών και του χρέους μάλλον είναι και αυτή ανέφικτη. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όποιος ζητεί αύξηση των δαπανών για την υγεία χωρίς να προτείνει πηγές χρηματοδότησης απλώς λαϊκίζει και εκθέτει την ελληνική οικονομία σε κίνδυνο μεγαλύτερο από αυτόν που εκτέθηκε το 2010.
Από εκεί και πέρα θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να συζητήσουμε πρώτα από όλα αν έχουν θέση στο ΕΣΥ οι "αρνητές" του κορονοϊού και των εμβολίων. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν τολμούν μόνο η κυβέρνηση και οι επίσημοι επιστημονικοί φορείς να συγκρουστούν με τις δυνάμεις του σκότους. Για την ακρίβεια φοβάμαι πως υπάρχουν δυνάμεις στην αντιπολίτευση που φλερτάρουν ανοιχτά με τον "σκοταδισμό" πιστεύοντας ότι οι αρνητές θα τους χαρίσουν την πολυπόθητη εξουσία. Εύχομαι αυτή τη φορά τα κόμματα να αποδειχθούν πιο ώριμα από το 2010 και να πετάξουν έξω από τα γραφεία τους με τις κλοτσιές τους οπαδούς του σκοταδισμού.
Θανάσης Λαγός
