Σάββατο, 19 Νοεμβρίου 2022 12:50

Αλλοπρόσαλλη πολιτική για το ενεργειακό μείγμα

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(8 ψήφοι)

Είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεκτη η μοιρολατρική στάση, με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες της Περιφέρειας Πελοποννήσου την αλλοπρόσαλλη ενεργειακή πολιτική που αλλάζει κάθε τόσο, χωρίς κανένας να μπει στον κόπο να εξηγήσει σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις για ποιους λόγους ακυρώθηκε το προηγούμενο μεγαλόπνοο σχέδιο.

Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ενώ η αιτία της σύγκρουσης μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα ήταν η ενεργειακή πολιτική, οι πολίτες προσπέρασαν με μεγάλη ευκολία τα αίτια και δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο αποτέλεσμα της πολιτικής ρήξης. Έτσι χάσαμε την ευκαιρία να μάθουμε αν η σύγκρουση είχε βαθύτερα οικονομικά και γεωστρατηγικά αίτια ή αν απλώς ήταν αναπόφευκτη συνέπεια του παρεοκρατικού διαμοιρασμού των ευρωπαϊκών πόρων.

Σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν εξήγησε αναλυτικά στους πολίτες της Περιφέρειας Πελοποννήσου την επιλογή της πρόωρης απολιγνιτοποίησης, που σύμφωνα με μια παρακυβερνητική φήμη έγινε για να μη χρεοκοπήσει η ∆ΕΗ, ενώ σύμφωνα με άλλες φιλοκυβερνητικές διαδόσεις ήταν απλώς η αφορμή για εισροή ευρωπαϊκών πόρων στη διψασμένη για ρευστότητα ελληνική οικονομία. Μαζί όμως με τον λιγνίτη εγκαταλείφθηκε τότε και το σχέδιο εξόρυξης υδρογονανθράκων, στο οποίο είχε δώσει μεγάλη βαρύτητα η κυβέρνηση Σαμαρά. Προφανέστατα, πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε πιστέψει ότι θα συνεχίσει να αγοράζει φθηνό φυσικό αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Γι’ αυτό και με τις ευλογίες των ΗΠΑ, λίγο πριν τον πόλεμο της Ουκρανίας, εγκατέλειψε το σχέδιο κατασκευής του EastMed που θα μετέφερε φυσικό αέριο (και υδρογόνο) από το Ισραήλ και την Κύπρο.

Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όπως ήταν λογικό, η ενεργειακή πολιτική άλλαξε πάλι, αλλά κανένας δεν γνωρίζει πώς θα παράγεται η ηλεκτρική ενέργεια της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Αν πιστέψουμε τις κατά καιρούς ανακοινώσεις, θα παράγεται από λιγνίτη, από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Ιονίου, από φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν μέσω του αγωγού ΤΑP που ήδη έχει φτάσει στη Μεγαλόπολη, από αμερικανικό συμπιεσμένο φυσικό αέριο που φτάνει στην Πελοπόννησο με βυτία από τη Ρεβυθούσα, από ισραηλινό φυσικό αέριο που θα έρχεται μέσω του αγωγού astMed, από υδρογόνο της MotorOil…

Τελικώς χρειάζεται -και θα αξιοποιήσει- όλες αυτές τις ενεργειακές πηγές η Περιφέρεια Πελοποννήσου; Ή μήπως με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή έχει στηθεί ένα ανεπανάληπτο φαγοπότι για δίκτυα, εξορύξεις, αγωγούς και μονάδες, που τελικά ενδέχεται και να μην χρησιμοποιηθούν ποτέ; Η απάντηση είναι μάλλον προφανής και θα… αναγράφεται για πολλά χρόνια στους λογαριασμούς του ρεύματος

lathanasis@gmail.com

Θανάσης Λαγός

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 01 Δεκεμβρίου 2022 16:28