Όπως φαίνεται όμως, η αδυναμία άσκησης αντιπολιτευτικού ελέγχου στους διαγωνισμούς με τη μέθοδο του ανταγωνιστικού διαλόγου, οδηγεί σε αχαρτογράφητες ατραπούς, μπροστά στις οποίες η κατάτμηση του Πάτρα - Πύργος σε 8 εργολαβίες μπορεί να μοιάζει με… πεπατημένη λεωφόρο. Ανεξάρτητα όμως από την τελική έκβαση του διαγωνισμού, ο οποίος ξεκίνησε το 2019, είναι τουλάχιστον προκλητική η σιωπή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών για τις αιτίες που καθυστερούν την ανακήρυξη του οριστικού αναδόχου για το δρόμο Καλαμάτα - Πύλος - Μεθώνη. Υπενθυμίζουμε ότι προσωρινός ανάδοχος του έργου ανακηρύχθηκε το Φεβρουάριο του 2022 η κοινοπραξία «Άκτωρ Παραχωρήσεις»-«ΙΝΤΡΑΚΑΤ». Από εκεί και πέρα, ο έλεγχος της νομιμότητας σε διαγωνισμούς με τη μέθοδο του ανταγωνιστικού διαλόγου ξεπερνά τα όρια της δημοσιογραφικής έρευνας και κινείται στη σφαίρα της διδακτορικής διατριβής για πολύ φιλόδοξους μεταπτυχιακούς φοιτητές της νομικής επιστήμης.
Όμως δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό στις Πολιτικές Επιστήμες για να γνωρίζει ότι οι (ουσιαστικά) ανεξέλεγκτες καταστάσεις οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε… υπόνοιες και σκιές. Αν στο κάδρο προστεθεί και η αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης των εταιρειών «Άκτωρ Παραχωρήσεις» και «ΙΝΤΡΑΚΑΤ», έχουμε μπροστά μας τον πρόλογο των θεωριών συνωμοσίας που κατακλύζουν τη Μεσσηνία, επειδή η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών δεν αναλαμβάνει τις πολιτικές της ευθύνες για την καθυστέρηση των διαγωνιστικών διαδικασιών του έργου Καλαμάτα - Πύλος - Μεθώνη.
Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει νόημα να ξεκινήσει «κυνήγι μαγισσών» για παζάρια και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, που δεν πρόκειται να αποδειχτούν ποτέ. Σημασία έχει να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί το έργο το συντομότερο δυνατό και να μην καταλήξει «γιοφύρι της Άρτας» σαν τη ΣΔΙΤ διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου -ο διαγωνισμός της οποίας προκηρύχθηκε το 2011… και ακόμα δεν γνωρίζουμε αν τα 68 εκ. ευρώ για τις μονάδες θα διατεθούν από ευρωπαϊκούς πόρους ή από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Θανάσης Λαγός
