Τι θα γίνει όμως αν μετά την ολοκλήρωση των έργων ξεσπάσει στην Καλαμάτα ή στον Ταΰγετο μια τροπική καταιγίδα σαν αυτή που έπληξε τη Θεσσαλία με περίοδο αναφοράς 300 ετών (σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό Χρήστο Ζερεφό); Τι θα συμβεί αν πέσουν στη Βέργα 900 χιλιοστά βροχής, όπως έπεσαν στη Θεσσαλία; Τι θα συμβεί αν πέσουν 500 χιλιοστά βροχής στην Πολιανή ή στη Θουρία;
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Αν στο εγγύς μέλλον, λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκδηλωθούν τροπικές καταιγίδες στο Δήμο Καλαμάτας, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πλημμυρίσει η μεσσηνιακή πρωτεύουσα ή να σημειωθούν μεγάλες καταστροφές στη Βέργα και τη Θουρία. Βεβαίως αν υπήρχε λεφτόδεντρο, θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε αντιπλημμυρικά έργα με περίοδο επαναφοράς 1.000 ετών. Επειδή όμως τα μεγάλα τεχνικά έργα είναι πανάκριβα, η Πολιτεία σχεδιάζει την αντιπλημμυρική προστασία με βάση τους πόρους που μπορεί να διαθέσει χωρίς να εκθέσει σε κίνδυνο χρεοκοπίας την οικονομία.
Τελικώς όμως, στην Ελλάδα υπάρχει κίνδυνος και να πνιγούμε και να χρεοκοπήσουμε, επειδή η κυβέρνηση και η αυτοδιοίκηση, αντί να δημιουργήσουν ισχυρούς μηχανισμούς πολιτικής προστασίας, ασχολούνται κυρίως με τη διανομή των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης στους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους. Γι’ αυτό κανένας στην Καλαμάτα δεν γνωρίζει πώς και προς τα πού θα εκκενωθεί μια περιοχή της πόλης που κινδυνεύει από πλημμύρα. Γι’ αυτό δεν υπάρχει στην Καλαμάτα μια ασφαλής και άμεσα προσπελάσιμη «αίθουσα πολέμου» για τον συντονισμό των ενεργειών αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Γι’ αυτό δεν έχει γίνει ποτέ ούτε μία άσκηση αντιμετώπισης πλημμύρας. Γι’ αυτό και η επόμενη πλημμύρα θα πιάσει τις τοπικές αρχές και τους πολίτες κυριολεκτικά στον ύπνο, όπως δυστυχώς μας έπιασε και η πλημμύρα του 2016, ενώ οι μετεωρολόγοι είχαν προειδοποιήσει εγκαίρως.
Θανάσης Λαγός
