Η Μεσσηνία και η Πελοπόννησος λοιπόν επειδή δεν είχαν χρήματα και το κρίσιμο πληθυσμιακό μέγεθος για να αποκτήσουν και αυτοκινητόδρομο και σιδηρόδρομο και αεροδρόμιο, «επένδυσαν» ό,τι είχαν και δεν είχαν στην κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Α7 (Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα). Ουσιαστικά για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Α7 θυσιάστηκε τόσο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Περιφέρειας Πελοποννήσου όσο και η αεροπορική σύνδεση του Μοριά μέσω ενός σύγχρονου αεροδρομίου.
Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε ότι η «επένδυση» στο αυτοκινητόδρομο Α7 δεν προωθήθηκε μόνο από κάποια συμφέροντα ή μόνο από την πολιτική, πνευματική και οικονομική ηγεσία της Πελοποννήσου. Το αίτημα για κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Α7 ήταν πάνδημο και εδραζόταν στην κυρίαρχη αντίληψη που θεωρούσε την Αθήνα κέντρο του κόσμου, επειδή δεν είχε αντιληφθεί την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας που είχε ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Σχεδόν κανένας δεν αμφισβήτησε το πάνδημο αίτημα για τον αυτοκινητόδρομο, ενώ όσοι μιλούσαν για σιδηρόδρομο, λιμάνια και αεροδρόμιο ανέπτυσσαν τα επιχειρήματά τους στο πλαίσιο της θεωρίας του λεφτόδεντρου αδυνατώντας να θέσουν προτεραιότητες. Στο πλαίσιο της ίδιας οικονομικής αφέλειας κινείται προφανώς και η θεωρία της εγκατάλειψης του τρένου, επειδή το επέβαλαν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, αφού όλοι γνωρίζουν ότι οι πιο αξιόπιστες σιδηροδρομικές συγκοινωνίες λειτουργούν στις χώρες που παράγουν αυτοκίνητα και… τρένα.
Ήταν λοιπόν ορθολογική η επένδυση στον αυτοκινητόδρομο Α7; Η λειτουργία του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα πρόσθεσε την αναμενομένη αξία στο περιφερειακό ΑΕΠ; Μπορεί ο φθίνων πληθυσμός της Περιφέρειας Πελοποννήσου να συντηρήσει ένα σύγχρονο δίκτυο αυτοκινητόδρομων χωρίς… αυτοκίνητα; Οι απαντήσεις εκ του αποτελέσματος είναι αυτονόητες, αφού μεταξύ άλλων ο επιδοτούμενος αυτοκινητόδρομος Α7 είχε κοστίσει στους φορολογούμενους τουλάχιστον 164 εκ. ευρώ, ενώ μέχρι το τέλος της σύμβασης το ύψος της επιδότησης μπορεί να φτάσει στα 330 εκατ. ευρώ. Για λόγους οικονομίας της συζήτησης αφαιρούμε από το κόστος τα πανάκριβα διόδια που πληρώνουν οι χρήστες του αυτοκινητόδρομου Α7 και θέτουμε για συζήτηση και σύγκριση την εναλλακτική χρηματοδότηση του Αεροδρομίου της Καλαμάτας και αεροπορικών εταιρειών με τα 164 εκ. της επιδότησης του αυτοκινητόδρομου. Σκεφτείτε απλώς την προστιθέμενη αξία στο εισόδημα της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου αν είχαν επενδυθεί 80 εκ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου και 80 εκατ. ευρώ για «διαφημίσεις» σε αεροπορικές εταιρείες. Σκεφτείτε πόσες συνδέσεις εσωτερικού (Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Ιωάννινα κ.λπ.) θα μπορούσαν να «επιδοτηθούν» από τα 8,8 εκατ. ευρώ που εγκρίθηκαν πρόσφατα για την επιδότηση του αυτοκινητόδρομου Α7.
Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά δεν τα επισημαίνουμε για να αποδείξουμε ότι η επένδυση στον αυτοκινητόδρομο Α7 ήταν ανορθολογική, επειδή λήφθηκε με βάση τις ανάγκες προγενέστερης εποχής και χωρίς να εξεταστούν τουλάχιστον τα δημογραφικά χαρακτηριστικά που έδειχναν ότι είναι ασύμφορη η κατασκευή με αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλα αυτά είναι αυταπόδεικτα και απλώς τα επισημαίνουμε για να σταματήσει η λήψη ανορθολογικών αποφάσεων στην έτσι και αλλιώς φθίνουσα δημογραφικά Περιφέρεια Πελοποννήσου, που δεν έχει την πολυτέλεια να επιδοτεί τους ολιγάρχες και να στέλνει τα παιδιά της στην Ευρώπη.
Θανάσης Λαγός
