«Είμαστε η χώρα με τους περισσότερους θανάτους από τα “υπερμικρόβια” στην Ευρώπη και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες. Έχουμε 20 θανάτους ανά 100.000 πληθυσμού, την ώρα που η γειτονική Βουλγαρία, για παράδειγμα, έχει μόλις 4 θανάτους, ενώ η χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις, η Ολλανδία, έχει μόλις δύο θανάτους! Αυτό μεταφράζεται σχεδόν σε 2.000 θανάτους το χρόνο. Η μόνη χώρα που μας ανταγωνίζεται είναι η Ιταλία. Η δεύτερη πολύ ελληνική πρωτιά αφορά τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Εδώ ένας στους δέκα ασθενείς στην Ελλάδα πρόκειται να κολλήσει κάποια ασθένεια στο νοσοκομείο, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι λίγο πάνω από το μισό. Περίπου το 70% μάλιστα αυτών που θα ασθενήσουν, θα κολλήσουν κάποιο από τα μικρόβια που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Πρόκειται για δύο πρωτιές οι οποίες αυτοδίκαια μπορεί να χαρακτηριστούν “πολύ ελληνικές”: σε μεγάλο βαθμό είναι και οι δύο αποτέλεσμα της αδιαφορίας και του ωχαδερφισμού σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας. Από τους υπουργούς Υγείας μέχρι τους γιατρούς, τους λειτουργούς της υγείας, φυσικά και ημών των ασθενών».
Προφανέστατα οι «μαύρες πρωτιές» είναι ελληνικές, αλλά κανένας δεν γνωρίζει την περιφερειακή διάσταση του προβλήματος. Έτσι κι αλλιώς τα νοσοκομεία και οι υπόλοιπες υγειονομικές μονάδες «κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα»… αφενός για να μη λογοδοτούν σε κανέναν και αφετέρου για να μην αναγκαστούν να πληρώσουν υπέρογκες αποζημιώσεις σε ασφαλισμένους, που πήγαν σαν το σκυλί στ’ αμπέλι λόγω της ελληνικής ανυπακοής και στους πιο απλούς κανόνες. Εννοείται ότι αυτή η ομερτά οξύνει το πρόβλημα, αλλά σχεδόν κανένας δεν θέλει α) να εφαρμοστούν πλήρως οι αυτονόητοι υγειονομικοί κανόνες που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη και β) να δημοσιεύονται τακτικά όλα τα στατιστικά στοιχεία των κέντρων υγείας και των κλινικών των νοσοκομείων, προκειμένου να λογοδοτούν οι υπεύθυνοι.
Γι’ αυτό ολοένα και περισσότεροι ασφαλισμένοι αποφεύγουν τις υγειονομικές μονάδες, επειδή φοβούνται τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Οδεύουμε λοιπόν προς νέους «σκοτεινούς χρόνους», καθώς εδραιώνονται στην κοινωνία αντιεπιστημονικές πεποιθήσεις εξαιτίας της «ελληνικής ανυπακοής» στους πιο αυτονόητους κανόνες υγιεινής και συμβίωσης.
Θανάσης Λαγός
