Σε κάθε περίπτωση είναι τουλάχιστον αντιφατική η πολιτική που μοιράζει επιδόματα σε όσους θεωρεί φοροφυγάδες, ενώ αφήνει την ίδια ώρα αβοήθητους χιλιάδες μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα που έχασαν το 30% του εισοδήματος τους την περίοδο της ύφεσης και τουλάχιστον 20% της αγοραστικής τους δύναμης εξαιτίας του πληθωρισμού. Ο πρωθυπουργός προφανώς γνωρίζει το πρόβλημα και για αυτό δήλωσε στη συνέχεια: «Η απάντηση στην ακρίβεια δεν είναι μόνο τα επιδόματα. Τα επιδόματα είναι απαραίτητη ανακούφιση. Η απάντηση στην ακρίβεια είναι οι μόνιμες αυξήσεις των μισθών και του διαθέσιμου εισοδήματος. Για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι θα δουν σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς τους από 1 Ιανουαρίου 2024. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα αυξάνονται, οι φόροι έχουν ήδη μειωθεί».
Σε αντίθεση όμως με όσα υποστηρίζει ο πρωθυπουργός, οι μισθοί στο ιδιωτικό τομέα δεν αυξάνουν επειδή οι πολύ μικρές και οι μικρές επιχειρήσεις στις οποίες απασχολείται το 70% των Ελλήνων δεν έχουν δυνατότητα να δώσουν αυξήσεις για να αναπληρωθούν οι εισοδηματικές απώλειες εξαιτίας του πραγματικού πληθωρισμού. Ούτε καν οι μικρές αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων αναπληρώνουν το εισόδημα που χάθηκε εξαιτίας του πληθωρισμού. Για να αυξηθεί το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων χρειάζεται αρχικώς να αυξηθεί το πραγματικό ΑΕΠ και να φτάσει στα επίπεδα του 2008, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να γίνει αναδιανομή προς όφελος εκείνων που δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματα τους και για αυτό αντιμετωπίζονται ως κροίσοι από τις φορολογικές αρχές.
Στο μεταξύ κερδισμένοι βγαίνουν μόνο όσοι μπορούν να κρύψουν το εισόδημά τους προκειμένου να πάρουν τα επιδόματα που δεν δικαιούνται οι μισθωτοί. Οι μεγάλες αυτές εισοδηματικές ομάδες στηρίζουν την κυβέρνηση πιστεύοντας ότι θα συνεχίσει να κάνει τα στραβά μάτια ψάχνοντας ψύλλους στα άχυρα της φοροδιαφυγής. Έτσι και αλλιώς όλοι γνωρίζουν ότι το κυνήγι της φοροδιαφυγής γίνεται για τα μάτια του εκλογικού σώματος και ότι η πραγματική απειλή για την κατεστημένη τάξη πραγμάτων είναι η αδυναμία αναπλήρωσης του πραγματικού εισοδήματος των μισθωτών. Και μην μου πείτε πως δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση και για αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα, γιατί θα σας απαντήσω ότι τα ίδια έλεγαν στην Αργεντινή και την Ολλανδία αλλά τώρα αναλύουν τα εκλογικά αποτελέσματα για να καταλάβουν το μέγεθος του κίνδυνου που διατρέχουν εξαιτίας της ανορθολογικής αντίδρασης του… δεδομένου εκλογικού σώματος.
Θανάσης Λαγός
