Ουσιαστικά, έχουμε το ίδιο μοτίβο με διαφορετικό περιεχόμενο από όσους απέτυχαν να σώσουν την ελληνική και παγκόσμια οικονομία και τώρα θέλουν να σώσουν την Ελλάδα και τη Δύση από τα νύχια των ισλαμιστών και των Εβραίων (που έτσι κι αλλιώς είναι πάντα στόχος των ναζί και των κρυφοναζί). Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι εθνολαϊκιστές κάνουν σχέδια χωρίς να λάβουν υπόψη τους τόσο τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων όσο και τη φθίνουσα δύναμη της Ελλάδας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και του δημογραφικού προβλήματος.
Ανοίγοντας παρένθεση, θα ήταν λάθος να μην επισημάνουμε ότι για τη χρεοκοπία και την οικονομική ύφεση ευθύνονται κυρίως οι εθνολαϊκιστές πολιτικοί, που γκρέμισαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας με ρουσφέτια και αναξιοκρατικούς διορισμούς. Ελπίζουμε, αν και διατηρούμε μεγάλες αμφιβολίες, ότι η κομματική αναξιοκρατία έχει αφήσει τουλάχιστον άθικτο το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η εθνολαϊκιστική πολιτική ισοπέδωσε την ελληνική πολεμική βιομηχανία, ενώ την ίδια περίοδο η Τουρκία έγινε εξαγωγέας σύγχρονου πολεμικού υλικού. Η ίδια εθνολαϊκιστική πολιτική έκανε την Ελλάδα αδύναμη σε κάθε τομέα, επειδή διόριζε παντού μέτριους και άχρηστους, εξορίζοντας παράλληλα τους άξιους και τους ικανούς από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Μέσω της ίδιας εθνολαϊκιστικής πολιτικής εξορίστηκαν από την Ελλάδα χιλιάδες απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα μπορούσαν να παράγουν καινοτόμα προϊόντα σαν τα πολεμικά drones που εξάγει η Τουρκία.
Οι μόνοι που επιβίωσαν από την εθνολαϊκιστική λαίλαπα είναι οι ίδιοι πολιτικοί, που βάζουν την προσωπική τους καριέρα πάνω από το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον. Και φυσικά, δεν θα διστάσουν να παίξουν στα ζάρια την εθνική ακεραιότητα της Ελλάδας, όπως δεν δίστασαν μετά τη χρεοκοπία του 2010 να ρισκάρουν το εισόδημα των Ελλήνων για να εκπληρώσουν τα πολιτικά τους όνειρα. Και φυσικά, όπως και τότε, έτσι και τώρα, όπως παντού και πάντα, οι εθνολαϊκιστές, για να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες, θα φορτώσουν λάθη, παραλείψεις και συμβιβασμούς σε «σκοτεινά κέντρα» και «αλλότριες δυνάμεις».
Το μόνο που θα καταφέρουν και αυτή τη φορά οι εθνολαϊκιστές που θέτουν μαξιμαλιστικούς στόχους είναι να συγκρουστούν με την πραγματικότητα. Το ύψος των παράπλευρων απωλειών, όπως και κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης, θα προσδιοριστεί από τη στάση των μεγάλων δυνάμεων, που θα αποφασίσουν για μια ακόμα φορά με γνώμονα τις μακροχρόνιες στρατηγικές τους επιδιώξεις. Έτσι κι αλλιώς, η Ελλάδα δεν έχει την ισχύ του Ισραήλ για να επιβάλει τις απόψεις της. Έχει μόνο εθνολαϊκιστές πολιτικούς, που αδιαφορούν για τις παράπλευρες απώλειες μιας νέας οδυνηρής σύγκρουσης με την πραγματικότητα.
