Εννοείται φυσικά ότι στην περίπτωση των πολεοδομικών μελετών της Βέργας, της Μικρής Μαντίνειας και του Ασπροχώματος δεν χρειάζεται να θυσιαστεί η γυναίκα του πρωτομάστορα για να εφαρμοστούν. Θυσιάζεται καθημερινά το εισόδημα της εργατικής τάξης στον βωμό των ακριβών ενοικίων της Καλαμάτας, αλλά οι μνηστήρες (πολιτικοί, γραφειοκράτες και οικονομικοί παράγοντες) δεν δίνουν δεκάρα ούτε για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών ούτε για τα σχόλια όσων χαρακτηρίζουν αποτυχημένο κράτος την Ελλάδα.
Και επειδή κινδυνεύουμε να πάμε κατηγορούμενοι αν κατονομάσουμε τους υπευθύνους, που βγάζουν το παντεσπάνι τους θυσιάζοντας το εισόδημα της εργατικής τάξης στον βωμό των ακριβών ενοικίων της Καλαμάτας, ρωτάμε -χωρίς φυσικά να περιμένουμε απάντηση:
Ποιος ευθύνεται για την αποτυχία των 31 ετών; Οι κυβερνήσεις; Η αυτοδιοίκηση; Τα κόμματα; Οι αυτοδιοικητικές παρατάξεις; Οι γραφειοκράτες των υπουργείων; Οι γραφειοκράτες της αυτοδιοίκησης; Το «πράσινο» Σύνταγμα; Οι δικαστές; Οι δημοσιογράφοι; Οι εκδότες και οι καναλάρχες; Οι ψηφοφόροι; Τα πελατειακά δίκτυα; Οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι;
Μην ψάχνετε άδικα να βρείτε ποιος φταίει περισσότερο και ποιος έχει λιγότερες ευθύνες. Έτσι κι αλλιώς, κανένας δεν θα ζητήσει συγγνώμη από τους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή χωρίς να αξιοποιηθεί το οικόπεδο που είχαν σχεδιάσει να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του εγγονού τους. Για παραίτηση εννοείται πως δεν γίνεται καν λόγος, καθώς η Μεσσηνία δεν είναι… Ιαπωνία.
Τι μένει; Η υπόγεια λαϊκή προσδοκία για την έλευση ενός «Οδυσσέα», που θα τιμωρήσει τους μνηστήρες. Και οι «πολυμήχανοι λαϊκιστές», που θα καμωθούν τον Οδυσσέα μέχρι να τα βρουν με τους μνηστήρες, απλώς θα αξιοποιήσουν τη δυσαρέσκεια για να γκρεμίσουν τη δημοκρατία.
