Η είδηση αυτή θα συγκλόνιζε οποιαδήποτε πολιτισμένη κοινωνία, αλλά στην Ελλάδα πέρασε σχεδόν απαρατήρητη γιατί οι καβγάδες οδηγών είναι φαινόμενο όχι μόνο συνηθισμένο, αλλά και αποδεκτό από την πλειοψηφία των πολιτών, που θεωρεί πως η γενικευμένη ανομία είναι... δημοκρατία. Ετσι λοιπόν οι αρμόδιοι και οι άρχοντες πήγαν ήσυχοι για ύπνο, αφού ήταν απόλυτα σίγουροι πως κανένας δεν θα τους ζητήσει ευθύνες για το κυκλοφοριακό χάος που επικρατεί παντού, ούτε για τις ζωές που χάνονται στους δρόμους εξαιτίας της ανομίας.
Δυστυχώς για όλους μας, η πλειοψηφία των πολιτών έχει εκπαιδευτεί ώστε να θεωρεί φυσιολογική την απουσία των τροχονόμων από τους δρόμους, και να πιστεύει ότι ο δήμαρχος και η Αστυνομία κάνουν τη δουλειά τους, ακόμα κι όταν καθημερινά επικρατεί κυκλοφοριακό χάος στους δρόμους της Ελλάδας. Ειδικότερα στην Καλαμάτα η κατάσταση έχει βγει εκτός ελέγχου εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμα και τις ημέρες που λειτουργούσε η δημοτική αστυνομία, υπήρχαν πάντα παράνομα σταθμευμένα και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα. Από τότε που διαλύθηκε η δημοτική αστυνομία, η κατάσταση απλώς επιδεινώθηκε λίγο στο κέντρο.
Και τότε και τώρα δεκάδες οδηγοί παραβιάζουν τα στοπ και τα κόκκινα φανάρια χωρίς καμία συνέπεια. Αλλοι τόσοι κινούνται ανάποδα στους μονόδρομους, κι αλίμονο στον οδηγό ή τον πεζό που θα τολμήσει να τους πει ότι παρανομούν. Πολλά βράδια εδώ και χρόνια, μηχανάκια κι αυτοκίνητα μετατρέπουν αρχικώς σε πίστα την πλατεία της Υπαπαντής και στη συνέχεια συνεχίζουν το ράλι στους δρόμους της Καλαμάτας - όπως αμέτρητοι ακόμα οδηγοί από άλλες συνοικίες.
Μηχανές χωρίς ή με κομμένη εξάτμιση αφήνουν άυπνους όσους μένουν στη Φαρών, την Ακρίτα και πολλούς άλλους δρόμους. Αυτοκίνητα-κλαμπ ξεσηκώνουν τη Ναυαρίνου κυρίως το καλοκαίρι, αλλά κανείς φυσικά δε συλλαμβάνει τους... ντιτζέι οδηγούς. Στο δε νότιο πεζοδρόμιο της παραλιακής, ποδηλάτες και πεζοί στριμώχνονται και μαλώνουν καθημερινά, επειδή η δημοτική αρχή δε λέει να καταλάβει ότι ο ποδηλατόδρομος πρέπει να επεκταθεί ως το "Φιλοξένια".
Οι διαβάσεις για αναπήρους είναι μονίμως κλειστές γιατί οι οδηγοί της Ελλάδας δεν σέβονται ούτε τη μάνα του παιδιού τους που προσπαθεί να περάσει με το καροτσάκι ανάμεσα από τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Στα πεζοδρόμια κινούνται ανεξέλεγκτα ποδήλατα, μηχανές και... αυτοκίνητα. Στο Ιστορικό Κέντρο οδηγοί βγάζουν τις μπάρες και κινούνται ή σταθμεύουν παντού, όπως τον... παλιό καλό καιρό που δεν υπήρχαν μπάρες.
Τα ίδια και χειρότερα γίνονται σε όλους τους επαρχιακούς και εθνικούς δρόμους. Καταρχάς στο δρόμο Ασπρόχωμα - Μεσσήνη, τσιγγάνοι κάνουν παντιλίκια και ό,τι άλλο κατεβάσει η γκλάβα τους, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των άλλων οδηγών. Ομως δεν κάνουν μόνο οι τσιγγάνοι φονικές βόλτες στους δρόμους. Κάνουν και φορτηγατζήδες που οδηγούν επιθετικά κι αλίμονο σ' όποιον βρεθεί στο πέρασμά τους. Ακόμα, ο χάρος βγαίνει παγανιά... μαζί με τα τρακτέρ που κινούνται στις εθνικές και τις επαρχιακές οδούς, επειδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τα χωράφια και επειδή κανένας δεν σκέφτηκε να απαγορεύσει την κυκλοφορία αγροτικών μηχανημάτων τις ώρες αιχμής. Οσο για τις μούντζες και τα "γαλλικά" μεταξύ των οδηγών, αυτά είναι απλά πταίσματα μπροστά στα κακουργήματα των θανατηφόρων προσπεράσεων και των άλλων επικίνδυνων ελιγμών που γίνονται καθημερινά σε όλους τους ελληνικούς δρόμους.
Υπό αυτές τις συνθήκες, πράγματι, το περίεργο δεν είναι που ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του για την προτεραιότητα στον κόμβο, αλλά που καθημερινά δεν θρηνούμε θύματα σε καβγάδες για θέματα κυκλοφορίας. Είμαι βέβαιος όμως ότι μέρα με τη μέρα η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και χειρότερη, επειδή δεν διαφαίνεται καμία πρόθεση να μπει τέλος στην ανομία. Είμαι επίσης σίγουρος ότι δεν ευθύνονται μόνο ο δήμαρχος και ο διοικητής της Τροχαίας για την ανεξέλεγκτη κατάσταση. Ευθύνονται όλοι οι άρχοντες, οι πολιτικοί, τα κόμματα, οι δημοσιογράφοι, τα συνδικάτα, οι επαγγελματικές ενώσεις, οι σύλλογοι και οι φορείς, που ουσιαστικά θεωρούν φυσιολογική την ανομία στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Το μεγαλύτερο όμως μερίδιο ευθύνης το φέρουν οι πολιτικοί που προκάλεσαν αυτό το χάος, κάνοντας ρουσφέτια με αντάλλαγμα ψήφους.
Στην αρχή μόνο οι βουλευτές έσβηναν κλήσεις των ψηφοφόρων τους. Σταδιακά όμως άρχισαν να σβήνουν κλήσεις και οι γραμματείς των κομμάτων, οι νομάρχες, οι περιφερειάρχες, οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι περιφερειακοί σύμβουλο, οι δημοτικοί σύμβουλοι... κι έτσι πλέον δεν είχε κανένα νόημα να βγαίνουν οι τροχονόμοι στους δρόμους. Κατά τα άλλα, οι δικαιολογίες περί έλλειψης προσωπικού είναι επικοινωνιακού χαρακτήρα - και σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με διαπιστώσεις.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν ο πρωθυπουργός ξέρει τι συμβαίνει στους δρόμους της Ελλάδας ή αν τα φιμέ τζάμια του κυβερνητικού αυτοκινήτου τον εμποδίζουν να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ούτε γνωρίζω αν η κυβέρνηση θα κάνει κάτι ή αν θα αφήσει τους Ελληνες να σφαχτούν στους δρόμους για ασήμαντη αφορμή. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν φταίει ούτε το... μνημόνιο ούτε η τρόικα ούτε οι ξένοι, για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους. Ευθύνεται το πελατειακό κράτος και οι πολιτικοί που ακυρώνουν τους νόμους για λίγες ψήφους.
Υπάρχει βούληση να ανατραπεί το καθεστώς της ανομίας ή μήπως είναι ήσσονος σημασίας οι ανθρώπινες ζωές που χάνονται ή κινδυνεύουν να χαθούν καθημερινά στους δρόμους; Μακάρι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα να δοθεί στις κάλπες του Μαΐου. Πολύ φοβάμαι όμως ότι η πλειοψηφία των συμπολιτών μας θα ψηφίσει για ακόμα μια φορά αυτούς που... σβήνουν κλήσεις.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
