Κατά την ταπεινή μου άποψη λοιπόν το μέλλον της Καλαμάτας… είναι πράσινο, αφού το κλίμα είναι ιδανικό για την ανάπτυξη δέντρων και λουλουδιών. Βεβαίως για να γίνει πράσινη η πόλη θα πρέπει να απαλλαγεί από την χωριάτικη αντίληψη του 1950, σύμφωνα με την οποία το τσιμέντο φέρνει την ανάπτυξη, ενώ τα δέντρα απλώς εμποδίζουν τους κατοίκους των πολυκατοικιών να βλέπουν την κίνηση των οχημάτων στους αυτοκινητόδρομους. 

Κάπου εδώ ο καλόπιστος αναγνώστης θα αναρωτηθεί πόσοι πολίτες δεν θέλουν πράσινο στην πόλη. Ειλικρινά δεν γνωρίζω τον αριθμό, αλλά έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά πολλούς να ζητούν να κοπούν τα πλατάνια στην οδό Κρήτης γιατί κρύβουν τη θέα του αυτοκινητόδρομου. Προς Θεού, δεν υποστηρίζω ότι οι περισσότεροι Καλαματιανοί μισούν το πράσινο. Απλώς καταγράφω μια πραγματικότητα και από εκεί και πέρα σκεφτείτε σε τι πειρασμούς μπαίνει ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος που αναζητά εναγωνίως ψήφους για να εξασφαλίσει την εκλογή του. Αν στους πειρασμούς αυτούς προσθέσετε και τα μαγαζιά που δεν έχουν μπροστά τους δέντρο, θα κατανοήσετε για ποιο λόγο η Καλαμάτα δεν έχει γίνει ακόμα ο μεγαλύτερος αστικός κήπος της Ελλάδας. 

Ομως η σημερινή κατάσταση δεν θα εμποδίσει τις επόμενες γενιές να μετατρέψουν την Καλαμάτα σε πράσινη πόλη φυτεύοντας δέντρα στα διευρυμένα πεζοδρόμιά της. Ετσι και αλλιώς μόνο τα δέντρα μπορούν να κρύψουν την ασχήμια της αντιπαροχής και του νεοπλουτισμού.  

Υ.Γ. Για τον “πολιτισμό” της ομπρέλας που αντικατέστησε την κληματαριά έχω γράψει στο παρελθόν και θα ξαναγράψω στο μέλλον. 

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr