Με δεδομένη τη χθεσινή εικόνα υποδοχής των 85 μεταναστών και προσφύγων στο λιμάνι της Καλαμάτας και κυρίως την αρνητική στάση των δήμων της Μεσσηνίας.

Το Λιμεναρχείο είχε σημάνει συναγερμό για τη σωτηρία και την ασφαλή μεταφορά των ανθρώπων αυτών που θαλασσοδέρνονταν, αλλά δεν μπορούσε να βρει χώρο για την προσωρινή φιλοξενία τους.

Οι Δήμοι Καλαμάτας και Πύλου - Νέστορος απάντησαν πως δεν είχαν διαθέσιμους χώρους και αναζητήθηκε λύση στο Δήμο Μεσσήνης στις αποθήκες του ΑΣΟ. Ο συγκεκριμένος χώρος είναι ακατάλληλος για τη φιλοξενία ανθρώπων, αλλά και κει υπήρχε αρνητικό κλίμα.

Και αναρωτιέται κανείς: Ηταν η πρώτη φορά που στα λιμάνια της Καλαμάτας και της Πύλου κατέφευγαν πρόσφυγες και μετανάστες, που κινδύνευαν να πνιγούν στη Μεσόγειο; Πώς και πού γινόταν η υποδοχή τις προηγούμενες φορές; Γιατί σταμάτησε η ετοιμότητα, η υποστήριξη και η αλληλεγγύη των δήμων; Μήπως σταμάτησε η Μεσσηνία να είναι τόπος υποδοχής μεταναστών και προσφύγων; Ή μήπως σταμάτησε ο πόλεμος και η εξαθλίωση στη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική και το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα πήρε τέλος;

Κάποια στιγμή υπήρξε η πληροφορία ότι εξεταζόταν η καταλληλότητα χώρων στη Γιάλοβα, για να μεταφερθούν εκεί οι εξουθενωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες. Μάλιστα, ακούσαμε παράπονα πως έπρεπε να τους πάνε στο Γύθειο, γιατί η Λακωνία έχει την υποδομή. Λες και ήταν τα σκουπίδια μας και θέλαμε να τα ξεφορτώσουμε στους γείτονες.

Καταστάσεις ντροπής, ξενοφοβίας και δειλίας που δεν ταιριάζουν σε Ελληνες και χριστιανούς, αλλά σε υποκριτές και Φαρισαίους.

Το νέο και πιο σκληρό χτύπημα ήταν τα όσα ακολούθησαν και διαβάσαμε στα κοινωνικά δίκτυα ενημέρωσης, από ανθρώπους που… καυχώνται για τα φώτα του ελληνικού πολιτισμού και την αγάπη της χριστιανικής πίστης. Αν είναι βάρβαροι και απολίτιστοι οι εχθροί μας, εμείς σε τι διαφέρουμε;