Με τέτοιους επικοινωνιακούς όρους αμφιβάλλει κανείς αν η δημοτική αρχή στοχεύει πραγματικά στην είσπραξη των 14 εκ. ευρώ περίπου των οφειλών προς το δήμο από ιδιώτες, δημότες κι επαγγελματίες, καθώς και νομικά πρόσωπα.
Είναι πολύ δύσκολο και ίσως κοινωνικά ανάλγητο στις εποχές των μνημονίων και της φτώχειας να ζητάς να πάρεις χρήματα και να προχωράς σε κατασχέσεις, αλλά οφείλεις να το κάνεις από το νόμο. Και οφείλεις να το κάνεις ως υπεύθυνη δημοτική αρχή, στο πλαίσιο της ισονομίας και της ισοπολιτείας, της δικαιοσύνης και της ίσης μεταχείρισης των δημοτών και των επαγγελματιών του τόπου σου.
Γιατί πολλές από τις οφειλές είναι από τις εποχές των παχιών αγελάδων, τότε που η οικονομική κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη και αρκετοί δημότες κι επαγγελματίες ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο δήμο. Την ίδια ώρα που αρκετοί από τους κακοπληρωτές είχαν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν, αλλά αδιαφορούσαν.
Απλά να υπενθυμίσω με βάση την πρόσφατη ενημέρωση από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Θανάση Ηλιόπουλο, τα 14 εκ. ευρώ περίπου τα οφείλουν 33.180 φυσικά και νομικά πρόσωπα (ΑΦΜ). Λιγότερο από το 1%, μόλις τα 242 ΑΦΜ, οφείλει παραπάνω από τα μισά, 7. 511.023 ευρώ.
Ορθά τότε ο κ. Ηλιόπουλος είχε δηλώσει ότι «αντιλαμβανόμαστε την κρίση, αλλά πολλοί επικαλούνται και την κρίση ως δικαιολογία και δεν εμφανίζονται να κάνουν ούτε καν μια ρύθμιση». Παραδεχόμενος τις δυσκολίες είσπραξης είχε σημειώσει ότι «για κάποιον που δεν θα εμφανιστεί μετά την αποστολή των δύο εξώδικων επιστολών και θα αναγκαστούμε να κάνουμε έρευνες ακίνητης περιουσίας ή και τραπεζικών λογαριασμών, υπάρχει πολύ πιθανό να μην βρεθεί και τίποτα. Είναι σίγουρο, γιατί μπορεί να μην έχουν περιουσιακά στοιχεία. Αυτό όμως είναι η δουλειά μας».
Αυτή είναι η δουλειά, η υποχρέωση της δημοτικής αρχής, πέρα από επικοινωνιακές εντυπώσεις και αναζήτηση "συνενόχων".
