Ηταν μία τελετή, όπου η εταιρεία παρουσίαζε το φιλόδοξο πλάνο της για σταδιακή εδραίωση του υδροπλάνου ως εναλλακτικού μέσου μεταφοράς, που θα έδινε τη δυνατότητα σύνδεσης περιοχών, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί.

Ρωτώντας λοιπόν τότε για τα πλάνα της εταιρείας για τη Νότια Πελοπόννησο, η ενημέρωση έλεγε πως στη β' φάση θα υπάρχουν Καλαμάτα, Καρδαμύλη και Γύθειο.

Από τότε πέρασαν 14 ολόκληρα χρόνια και φυσικά όχι μόνο τα υδροπλάνα δεν έχουν έρθει στη Νότια Πελοπόννησο, αλλά ουσιαστικά στην Ελλάδα έχουν κάνει μόνο... φιλικό πέρασμα!

Ανά διαστήματα δημοτικές, νομαρχιακές και περιφερειακές αρχές έχουν εντάξει στη ρητορική τους φιλόδοξα υδρο-πλάνα, πατώντας πάνω σε σχετικές κυβερνητικές εξαγγελίες. Οσα είδατε εσείς όμως, είδαμε και εμείς!

Οπως χαρακτηριστικά περιγράφει με λεπτομέρειες στο σημερινό του ρεπορτάζ στην “Ε” ο Θανάσης Λαγός, χαρακτηριστικό των επενδυτικών πλάνων γύρω από τα υδροπλάνα είναι οι συνεχείς αναβολές. Και πλέον ερχόμαστε στο 2018 να μάθουμε για μία ακόμα ημερομηνία, όπου θα ξεκινήσουν τέτοιες πτήσεις και συγκεκριμένα μέσα στο 2019. Αγνωστο αν στη Νότια Πελοπόννησο θα υπάρξει κάποιο από τα πρώτα ενεργά υδατοδρόμια κι άγνωστο αν τελικά την επόμενη χρονιά θα γίνει όντως η πραγματική έναρξη λειτουργίας αυτού του μέσου στην Ελλάδα.

Μέχρι λοιπόν να δούμε από κοντά κάποιο υδροπλάνο να πετάει, ας κρατήσουμε μικρό καλάθι. Εχουμε άλλωστε -σε τοπικό επίπεδο- αρκετά να λύσουμε, που έχουν να κάνουν με αεροπλάνα, ταξί, λεωφορεία, πλοία κ.ά.