Σε πολιτικό επίπεδο, τους τελευταίους μήνες υπάρχουν δύο περιπτώσεις που αφορούν την Πελοπόννησο, όπου οι όχι και τόσο καθαρές εξηγήσεις δημιουργούν πεδίο διαμάχης και θολό τοπίο.
Τόσο στην υπόθεση του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, όσο και σε αυτή της επικείμενης έλευσης του φυσικού αερίου στην Πελοπόννησο, η καθυστέρηση του ξεκαθαρίσματος της κατάστασης και η... διαρροή συγκεχυμένων δεδομένων, μόνο σύγχυση έχουν δημιουργήσει.
Στην πρώτη περίπτωση εδώ και μήνες αναμένονταν οι εξαγγελίες του υπουργού Υποδομών Κώστα Αχ. Καραμανλή για τις κυβερνητικές προθέσεις αναφορικά με τη χάραξη και το χρονοδιάγραμμα κατασκευής του σημαντικού αυτού έργου για τη Μεσσηνία. Οι εξαγγελίες αυτές πήγαν από αναβολή σε αναβολή και πλέον φτάσαμε στα τέλη Ιουνίου περιμένοντας ουσιαστικά να μάθουμε τα πλάνα, όχι διά στόματος του υπουργού αλλά από υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες (την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ήταν σε εξέλιξη η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας για τη γνωμοδότηση επί της ΜΠΕ).
Αν όμως εδώ και αρκετό καιρό ο αρμόδιος υπουργός είχε ανοίξει τα χαρτιά του, τότε τα πράγματα θα ήταν πιο ξεκάθαρα και δεν θα υπήρχε περιθώριο για δεκάδες άσκοπες συζητήσεις επί σεναρίων.
Ανάλογος κίνδυνος ελλοχεύει και στο πεδίο του φυσικού αερίου, όπου κάθε εβδομάδα οι πληροφορίες που φθάνουν ποικίλλουν από το ένα άκρο στο άλλο. Τη μία το έργο πρόκειται να το πάρει εξ ολοκλήρου η ΔΕΔΑ με την οικονομική στήριξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Την άλλη ακούγεται ότι θα περάσουν σε ιδιώτη τα δίκτυα για Κόρινθο και Τρίπολη και… έχει ο Θεός για Αργολίδα, Μεσσηνία και Λακωνία. Μετά ξανά η ΔΕΔΑ περνάει στο προσκήνιο, άγνωστο αν θα έχει ρόλο στο σύνολο ή σε μέρος του δικτύου. Ενώ σε επαφές που έχουν τα 5 Επιμελητήρια της Περιφέρειας Πελοποννήσου με τον υφυπουργό Ενέργειας, μόνο πιο σαφή συμπεράσματα δεν έχουν βγει.
Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, όποια κι αν είναι η κυβερνητική κατεύθυνση, απαιτούνται ξεκάθαρες εξηγήσεις για να γίνεται ο δημόσιος διάλογος επί πραγματικών καταστάσεων και όχι απλώς γύρω από σενάρια, που δημιουργεί ο ένας ή ο άλλος κατά το δοκούν.
