Η πρόταση είχε και αρκετά καινούργια έργα, που αν καταλάβαμε καλά σχετίζονταν με πυρόπληκτες και όχι μόνο περιοχές. Η συνταγή ίδια, η ξεπερασμένη και αποτυχημένη, με αρκετά έργα αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε κάθε πιθανή και απίθανη περιοχή του νομού. Κατακερματισμός σε έργα και περιοχές για να τους ικανοποιήσουμε όλους, να μην χαλάσουμε χατίρια φίλων και γνωστών. Εργα που εξυπηρετούν 1 και 2 και 3 χωριά και μέχρι εκεί, τη στιγμή που λείπουν κύριες υποδομές σε σημαντικούς τόπους - κόμβους. Μοίρασμα χρημάτων σε παρεμβάσεις με μικρό όφελος. Τα λόγια για επιλογή έργων με βάση το κόστος και το όφελος είναι για εντυπώσεις, για τους αφελείς. Το παράδειγμα της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που έδινε ψίχουλα σε όλους, που έκανε έργα - μπαλώματα στο πουθενά, μόνο για να ικανοποιήσει παράγοντες και παραγοντίσκους, δε δίδαξε. Τι και αν η χώρα μας περνάει μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία της και ο κόσμος υποφέρει για να τα φέρει βόλτα. Οι προύχοντες της εξουσίας συνεχίζουν …το βιολί τους. Δηλαδή, αν γινόταν μια σοβαρή δουλειά και μέσα από μια υπεύθυνη ιεράρχηση δρομολογούνταν και υλοποιούνταν 4 - 5 έργα που θα πολλαπλασίαζαν το όφελος στην κοινωνία του νομού, οι εξουσιαστές θα έχαναν, θα έπαιρναν λιγότερες ψήφους την επόμενη φορά; Θα στενοχωρούσαν τους πελάτες - ψηφοφόρους τους στην Ανω και Κάτω Ραχούλα και θα είχαν σοβαρό πολιτικό κόστος;

Στα αυτονόητα, δυστυχώς, ακόμα οι απαντήσεις δεν είναι ξεκάθαρες. Και όσο δεν είναι, ο τόπος δεν μπορεί να ελπίζει σε σωτηρία.