Μάλιστα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ως «κακοί» οι συγκεκριμένοι απεργοί... κάνουν την πλάκα τους και επιμένουν, αφού δεν έχουν οικογένειες, ούτε υποχρεώσεις να τρέχουν, ούτε λογαριασμούς να πληρώσουν, ούτε δάνεια να εξοφλήσουν. Απεργούν -ως «προνομιούχοι» και «ρετιρέ»- με μοναδικό στόχο να ταλαιπωρούν εμάς τους υπόλοιπους.

Ετσι, για να αποκαλυφθεί η... αλήθεια επιτέλους! Γι’ αυτό θα πρέπει να ασκούν βέβαια το δικαίωμα της απεργίας, αλλά... αθόρυβα, μήπως και... ξυπνήσουν ή ξεβολέψουν κανέναν από την «άλλη» κοινωνία...

Κι ερχόμαστε στους «άσχημους»...

Ο ρόλος αυτός αποδίδεται ανάλογα με το πού ανήκει ή πού πιστεύει ο καθείς -πολιτικά, κομματικά, συνδικαλιστικά. Ο βασικός κανόνας, πάντως, είναι «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας».

Ενίοτε, αν είσαι κυβέρνηση, βάζεις και«ολίγον» από "εναντίον της κοινωνίας" και έχεις «δέσει». Αν δεν είσαι κυβέρνηση μπορείς να μιλήσεις για τους «μεν» και τους «δε», βαφτίζοντας -ανάλογα με τη δική σου κοσμοθεωρία- τους αγώνες του καθενός είτε «τίμιους» είτε «πουλημένους».

Καλόν αγώνα γενικώς, λοιπόν και «καθείς εφ’ ω ετάχθη»...