Η κυβέρνηση στο θέμα των κοινοτήτων δεν αλλάζει την πολιτική της, αντίθετα την σκληραίνει. Υποτάσσει τις κοινότητες στα «θέλω» των δημάρχων, τις καθιστά υποχείριά τους και ουσιαστικά καταργεί το Σύνταγμα και τη δημοκρατία.

Ακυρώνει την ψήφο των πολιτών στις κοινότητες με πληθυσμό άνω των 200 κατοίκων. Και αυτό γιατί στα τριμελή και πενταμελή συμβούλια την πλειοψηφία και τον πρόεδρο θα έχει ο συνδυασμός του δημάρχου κατά 3/5, είτε έχει πλειοψηφήσει στην κοινότητα ο συνδυασμός του είτε όχι.

Δηλαδή, η ψήφος των πολιτών στα χωριά δεν μετράει. Δεν μπορούν να εκλέξουν τον πρόεδρο που θέλουν, γιατί και να έχει την πλειοψηφία ο εκλεκτός τους, δεν θα αναδειχθεί πρόεδρος, αν ο υποψήφιος δήμαρχος που τον έχει στο ψηφοδέλτιό του δεν κερδίσει τις εκλογές. Ο κυρίαρχος λαός που ορίζει το Σύνταγμα, καταργείται με τη νομοθεσία του υπουργείου Εσωτερικών. Και είναι τέτοια η εμμονή και τόσο οργανωμένο το σχέδιο της ηγεσίας του υπουργείου που μετά την απογραφή του 2021 και τις μειώσεις των πληθυσμών στα χωριά, κατέβασε το όριο γι’ αυτές τις αντιδημοκρατικές προβλέψεις από τις κοινότητες των 300 στους 200 κατοίκους.

Πιο τίμιο και ηθικό θα είναι να μην ψηφίζουν οι πολίτες στις κοινότητες αυτές, αλλά ο πρόεδρος να διορίζεται από τον δήμαρχο. Το πρόβλημα ξεκινάει από την κατάργηση της ανεξάρτητης - ξεχωριστής κάλπης για την ανάδειξη των προέδρων και των συμβουλίων των κοινοτήτων -λες και οι πρόεδροι δημιουργούν κίνδυνο για την κυβερνησιμότητα των δήμων.

Ο στόχος είναι η αυτοδιοίκηση να βρίσκεται υπό κομματικό έλεγχο και άνθρωποι με διάθεση προσφοράς να μην ασχοληθούν ξανά με τα κοινά του τόπου τους.