Τι πιο απλή ιδέα για την προώθηση του ελαιόλαδου και την ένταξή του σε νέες αγορές; Ιδέες σαν κι αυτές που δυστυχώς θα έπρεπε εδώ και χρόνια η ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας να έχει όχι μόνο... κατεβάσει, αλλά και δρομολογήσει. Οσο καλό κι αν είναι το προϊόν σου, αν δεν το πλασάρεις με το σωστό τρόπο και δεν το προωθήσεις με... έξυπνες μεθόδους, τότε δεν υπάρχουν προοπτικές.
Με λίγα λόγια αυτό που λείπει όχι μόνο στην περίπτωση του ελαιόλαδου, αλλά και των άλλων υψηλής ποιότητας αγροτικών προϊόντων που παράγει η μεσσηνιακή και γενικότερα η πελοποννησιακή γη, είναι το μάρκετινγκ και η εξεύρεση πάσης φύσεως τρόπων για τη διείσδυσή τους στις διεθνείς αγορές. Και φυσικά όχι μόνο τα προϊόντα αυτά καθαυτά, αλλά και τυποποιημένα προϊόντα με βάση το ελαιόλαδο.
Παράλληλα μέσα από τη διοργάνωση διαγωνισμών και φεστιβάλ, όπως σε αυτό που αναφερθήκαμε παραπάνω, μπορεί πολύ πιο εύκολα από ό,τι νομίζουμε να έχουμε αποτελέσματα που υπό τις σημερινές συνθήκες, ούτε να τα ονειρευτούμε δεν μπορούμε. Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά στις διεθνείς εξελίξεις στο χώρο αυτό και να αποτελεί στόχο μας να δοθεί διεθνής διάσταση στην προώθηση των προϊόντων.
Προ ολίγων εβδομάδων σε ημερίδα για την προώθηση της υποψηφιότητας της Καλαμάτας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα (παρεμπιπτόντως τι γίνεται με αυτό το θέμα;) ο καθηγητής Επιχειρησιακής Οικονομίας στη Σουηδία Τρύφων Ολύμπιος είχε σημειώσει μεταξύ άλλων ότι αυτό που θα πρέπει να δημιουργηθεί για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής είναι ένας μύθος, πάνω στον οποίο θα στηθεί ουσιαστικά με όρους μάρκετινγκ μεγάλο μέρος της στρατηγικής του τουρισμού.
Ουσιαστικά κάτι τέτοιο πρέπει να εφαρμοστεί και στην προώθηση των αγροτικών προϊόντων με κορυφαίο όλων, φυσικά, το ελαιόλαδο. Πράγμα όχι ιδιαίτερα δύσκολο μάλιστα, καθώς από μόνο του έχει τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους... ανταγωνιστές του.
Αυτό που προέχει όμως είναι να συνειδητοποιήσουμε σε σοβαρό πλαίσιο το πόσο σημαντικό είναι αυτό το προϊόν, το οποίο εμείς το θεωρούμε δεδομένο, αλλά στο εξωτερικό το βλέπουν σαν... χρυσάφι.