Πρώτον ότι υπάρχει πρόβλημα στην πλειοψηφία. Η ηγετική ομάδα του δήμου δεν ελέγχει τους υπόλοιπους συμβούλους και στα κρίσιμα ζητήματα ο καθένας «βαράει το δικό του βιολί». Το ίδιο βέβαια πιθανά να συμβαίνει και στη μειοψηφία η οποία αν κληθεί να πάρει μια δύσκολη απόφαση, όπως η εξεύρεση χώρου για τη φιλοξενία των προσφύγων ή η χάραξη του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος, να παρουσιάσει διαλυτικά φαινόμενα. Με δυο λόγια, οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν ενοποιούνται μέσα από μια διαδικασία προγραμματική - οραματική, αλλά ο καθένας αναπροσδιορίζεται. Κυριαρχεί δηλαδή η προσωπική αντίληψη για τα πράγματα και αυτό αφορά κρίσιμα ζητήματα για την πορεία του δήμου. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση πολιτικών επιστημών για να καταλάβει κανείς ότι με τέτοια δημοτικά συμβούλια δεν πας μακριά.
Το δεύτερο, ότι δεν υπάρχει κανένα κυβερνητικό σχέδιο για τη φιλοξενία των προσφύγων. Οι υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι γυρίζουν ανά την Ελλάδα και ψάχνουν πρόθυμους δημάρχους να δεχτούν να φιλοξενήσουν πρόσφυγες. Ο κάθε δήμαρχος με βάση το μυαλό που κουβαλάει ή τις προσδοκίες για ανταλλάγματα δέχεται ή κάνει το παγώνι. Για κάποιο λόγο που δεν έχει ακόμα γίνει γνωστός κρίθηκε ότι η περιοχή του Δήμου Μεσσήνης είναι κατάλληλη για φιλοξενία προσφύγων. Στη συνέχεια ξεκίνησε η κολοκυθιά, γιατί εδώ και όχι εκεί, και διά της διολισθήσεως κατέληξαν στο βάλτο. Οπως φάνηκε, ο βάλτος ήταν αντιπρόταση του δημάρχου Μεσσήνης για να μην πάνε στις κατασκηνώσεις της Βελίκας και το αεροδρόμιο της Τριόδου. Ο δήμαρχος όμως δεν φρόντισε να πείσει και τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας και κατέληξε τελικά η διαδικασία στο γνωστό φιάσκο.
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι οι ξενοφοβικές αντιλήψεις είναι πολύ ισχυρές στην τοπική κοινωνία. Οι πολίτες δεν θέλουν τους πρόσφυγες και αυτό αντανακλάται στις δυσκολίες των δημοτικών αρχών να ανταποκριθούν θετικά και ανθρώπινα. Είναι τραγικό, αλλά δυστυχώς έτσι είναι. Αυτή η άθλια κοινωνική πραγματικότητα είναι που γεννά όλα τα υπόλοιπα σε πολιτικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο Δημοτικό Συμβούλιο Μεσσήνης παρευρέθηκαν πολίτες και πίεζαν να μην υπάρξει απόφαση για φιλοξενία προσφύγων ούτε καν στο βάλτο! Οι δημοτικές αρχές των άλλων δήμων, με προεξάρχουσα αυτή της Καλαμάτας, «κάνουν το παγώνι» γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους συμπολίτες μας, που ως γνωστόν «δεν είναι ρατσιστές αλλά δεν θέλουν δίπλα τους ξένους».
Η σύγκρουση με τις ξενοφοβικές και τις ρατσιστικές αντιλήψεις θα έπρεπε να είναι κυρίαρχη πολιτική πράξη. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δίνει τον τόνο και να θέτει τον καθένα προ των ευθυνών του. Δεν είναι δυνατόν να κρύβεται και να δέχεται προτάσεις για στοίβαγμα ανθρώπων μέσα στο βάλτο σε σκηνές. Δεν μπορεί όταν υπάρχουν χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στεγασμένων εγκαταστάσεων, στρατιωτικών και μη, να ψάχνει να στήσει αντίσκηνα γιατί αντιδρά ο ένας δήμαρχος ή μια δράκα ρατσιστών και φασιστών. Σε αυτά τα θέματα λειτουργείς αποφασιστικά και δραστικά, δεν χαϊδεύεις το φίδι.
Τα πολλά λόγια και τα μπρος - πίσω δεν οδηγούν πουθενά. Τι θα πει να κατανεμηθούν αναλογικά και… παραμύθια; Να πάνε όπου υπάρχουν αξιοπρεπείς χώροι στέγασης. Να υπάρξει εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών. Δεν είναι όλοι οι Ελληνες ρατσιστές, η συντριπτική πλειοψηφία θα κινητοποιηθεί θετικά ειδικά για τους Σύρους πρόσφυγες. Χρειάζεται όμως να δει ένα σχέδιο ολοκληρωμένο που θα δίνει εξασφαλίσεις και θα εγγυάται την ασφάλεια της κοινής συμβίωσης. Αντί γι' αυτό βλέπει σπασμωδικές κινήσεις και κουτοπόνηρες διευθετήσεις. Τακτικισμούς και εξυπνακισμούς που το μόνο που τελικά πετυχαίνουν είναι να δικαιώνουν τον ξενοφοβικό λόγο. Μέσα από αυτούς τους χειρισμούς διχάζονται οι τοπικές κοινωνίες και ταλαιπωρούνται οι άτυχοι αυτοί άνθρωποι που πίστεψαν ότι πάτησαν το πόδι τους σε μια πολιτισμένη χώρα.
panagopg@gmail.com
