Ο Δήμος Μεσσήνης είναι ένας τεράστιος σε έκταση δήμος με δεκάδες χωριά και η κοινωνική και πολιτική του ενοποίηση δεν ήταν έτσι κι αλλιώς εύκολη. Ο δήμος είναι κατά βάση αγροτικός, η τουριστική ανάπτυξη είναι σε υποτυπώδες επίπεδο και αφορά συγκεκριμένες περιοχές, ενώ το αστικό κέντρο της περιοχής βρίσκεται χρόνια τώρα σε διαρκή υποβάθμιση. Η Μεσσήνη αποτελεί το φυσικό γεωγραφικό κέντρο της περιοχής, αλλά δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή των περιχώρων. Οι κάτοικοι των χωριών για ψώνια, διασκέδαση και διαμονή δεν έχουν ως πρώτη επιλογή τη Μεσσήνη αλλά την Καλαμάτα. Η πραγματικότητα αυτή στερεί από το φυσικό κέντρο της περιοχής δυναμισμό και προοπτικές. Οταν σε έναν τόπο δεν επενδύει ούτε η φυσική του ενδοχώρα, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και χρειάζεται διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων.
Η κατανόηση της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας θεωρούμε ότι είναι απολύτως απαραίτητη για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τα όσα συμβαίνουν τώρα και θα συμβούν και στο μέλλον στη συγκεκριμένη περιοχή. Στο Δήμο Μεσσήνης δεν υπάρχει ενιαία πολιτική συμπεριφορά γιατί υπάρχουν σαφώς διαφορετικά τοπικά συμφέροντα. Οι κάτοικοι των χωριών θέλουν γρήγορη και ασφαλή πρόσβαση στο οικονομικό και κοινωνικό κέντρο του νομού. Οι παράγοντες της πόλης της Μεσσήνης θέλουν να βάλουν εμπόδια και να σηκώσουν τοίχους γιατί νομίζουν ότι έτσι θα συγκρατήσουν τον πληθυσμό και θα σταματήσουν την αιμορραγία προς την Καλαμάτα. Αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός που παράγει αντιθέσεις και αντιπαλότητες οι οποίες παράγουν πολιτικά αποτελέσματα.
Σε πολιτικό επίπεδο η οριακή νίκη Τσώνη οφείλεται κατά κύριο λόγο στα αυτοκρατορικά ποσοστά στον παλιό Δήμο Μεσσήνης, τα οποία αντανακλούσαν την ανάγκη έκφρασης με Νησιώτη δήμαρχο. Η επικράτηση Αναστασόπουλου στις προηγούμενες εκλογές ήταν και αποτέλεσμα της υπερτόνισης ότι δεν ήταν από τη Μεσσήνη, η αντίθεση αυτή οδήγησε στην υπερψήφισή του από την περιφέρεια, η οποία προφανώς και προτιμούσε έναν δήμαρχο εκτός Νησιού.
Η αντίθεση στο εσωτερικό του δήμου είναι υπαρκτή και θα διευρύνεται διαρκώς όσο καλλιεργείται η εντύπωση ότι μια ομάδα ανθρώπων «κάνει παιχνίδι» μόνο για να υπερασπίσει τα συμφέροντα της πόλης της Μεσσήνης ενάντια στο ευρύτερο συμφέρον της περιοχής. Για να το δώσουμε με ένα απλό παράδειγμα, οι κάτοικοι και επιχειρηματίες του Πεταλιδίου και της Λογγάς θέλουν έναν ασφαλή και γρήγορο αυτοκινητόδρομο για να αναπτυχθούν τουριστικά. Τον δρόμο αυτό δεν τον θέλουν οι Νησιώτες γιατί θέλουν να μπαίνουν οι διερχόμενοι στην πόλη και τα μαγαζιά τους. Το τελευταίο διάστημα η περιοχή βρίσκεται στην επικαιρότητα με το θέμα του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος και με το προσφυγικό. Κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχει σύνδεση των δύο ζητημάτων στα πλαίσια ενός ιδιότυπου παζαριού. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό έχει συμβεί και κανένας δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει, να το διαψεύσει, αλλά και να το αποκλείσει. Αυτή η σύγκρουση συμφερόντων και αντιλήψεων δεν μπορεί να μην γεννήσει πολιτικά αποτελέσματα.
Ολα αυτά βέβαια συμβαίνουν γιατί τα πάντα γίνονται χωρίς την απαραίτητη διαβούλευση και συνεννόηση σε επίπεδο δημοτικών παρατάξεων και Δημοτικού Συμβουλίου. Δεν γίνεται δηλαδή προσπάθεια να ενοποιηθούν πολιτικά όλα τα επιμέρους «θέλω» και «πρέπει». Οι επικεφαλής τόσο της πλειοψηφίας όσο και της μειοψηφίας αμφισβητούνται πλέον σχεδόν ανοικτά. Ο δήμαρχος από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και ο πρώην δήμαρχος από πρώην αντιδήμαρχό του. Οταν οι επικεφαλής δεν ελέγχουν τις παρατάξεις τους και είναι οι ίδιοι σε αμφισβήτηση από επίδοξους δελφίνους, τα πράγματα είναι έτσι και αλλιώς δύσκολα. Αν σε αυτήν τη δύσκολα διαχειρίσιμη πραγματικότητα προσθέσεις και όλα όσα προαναφέρθηκαν σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, μπορεί με ευκολία να αποτυπώσει κανείς το πλαίσιο που θα κινηθούν τα πράγματα το επόμενο διάστημα στο συγκεκριμένο δήμο. Είναι λοιπόν προφανές ότι οι δελφινομαχίες και οι αντιθέσεις διαλύουν το Δήμο Μεσσήνης.

panagopg@gmail.com