Δεν είναι μόνο τα μεγάλα οδικά έργα τα οποία έχουν εγκαταλειφθεί, στο όνομα της οικονομίας που δήθεν θα επιτευχθεί από την ακύρωση «φαραωνικών» οδικών αξόνων· είναι κυρίως η κυβερνητική απουσία από αυτά που λέμε προβλήματα της καθημερινότητας. Από τα ανεπαρκή κονδύλια που διατέθηκαν για τη δακοκτονία, με αποτέλεσμα να πληγεί η ελαιοπαραγωγή, μέχρι την έλλειψη πιστώσεων για τα προβλήματα που προκάλεσαν οι καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτεμβρίου, τα πάντα δηλώνουν την κραυγαλέα κυβερνητική αδιαφορία για την περιοχή.
Στην κυβερνητική σύσκεψη για την αντιμετώπιση των καταστροφών, που έγινε το Σεπτέμβριο στην Αθήνα, δόθηκαν υποσχέσεις και αναλήφθηκαν δεσμεύσεις οι οποίες ουδέποτε έγιναν πράξη. Υπήρξε για παράδειγμα η υπόσχεση ότι το κατεστραμμένο δίκτυο των αγροτικών δρόμων στους δήμους του νομού θα το επισκεύαζε η πρώην ΜΟΜΑ. Εμφανίστηκε για κάνα δύο μέρες γύρω από την Καλαμάτα ένα στρατιωτικό συνεργείο με δυο μηχανήματα, βγήκαν και οι φωτογραφίες για να ευχαριστηθούν οι θεωρητικοί του δεξιού κυβερνητικού σχηματισμού, και μετά «…μην τον είδατε το Παναή». Οι δήμαρχοι, αφού είδαν ότι δεν πρόκειται να γίνει δουλειά με στρατιωτικές μπαρούφες, έσπευσαν με εργολαβίες να ψευτοσυντηρήσουν τους δρόμους για να πάει ο κόσμος να μαζέψει τις ελιές. Η επισκευή των αγροτικών δρόμων γίνεται βέβαια με χρήματα από τους προϋπολογισμούς των δήμων τα οποία θα λείψουν από τις συντηρήσεις τη νέα χρονιά, με κίνδυνο του χρόνου να είναι εντελώς αδιάβατοι οι αγροτικοί δρόμοι.
Τα ίδια συμβαίνουν και με το επαρχιακό οδικό δίκτυο, το οποίο παραμένει σε άθλια κατάσταση με θανατηφόρες παγίδες. Εδώ ο ένας κρύβεται μεν πίσω από τον άλλο, αλλά η κύρια και κεντρική ευθύνη ανήκει σε όποιον εισπράττει τα τέλη κυκλοφορίας - δηλαδή στην κυβέρνηση. Οι δήμοι υποστηρίζουν ότι το επαρχιακό δίκτυο είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας και της ζητούν να παρέμβει, ενώ σε πολλές περιπτώσεις με δικά τους μέσα προσπαθούν να βελτιώσουν όσο μπορούν την κατάσταση. Ο Δήμος Μεσσήνης, για παράδειγμα, έχει επανειλημμένα παρέμβει προκειμένου να διώξει χώματα και λάσπες από το επαρχιακό δίκτυο της περιοχής του. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου ισχυρίζεται ότι δεν διαθέτει πόρους για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης και ζητά χρηματοδότηση 20 εκατ. ευρώ από το αρμόδιο υπουργείο. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα έπρεπε να έχει προβλέψει στον προϋπολογισμό της κονδύλια για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, αλλά σε κάθε περίπτωση τα 20 εκατομμύρια που υπολογίζονται οι ζημιές είναι ένα ποσό εξαιρετικά μεγάλο, το οποίο ξεπερνά κάθε πρόβλεψη και κάθε προϋπολογισμό έτους. Στις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες τα 20 εκατ. ευρώ μπορεί να είναι πολλά, αλλά τουλάχιστον τα μισά θα πρέπει να διατεθούν άμεσα για να «μαζευτεί» στοιχειωδώς το οδικό δίκτυο του νομού.
Η χρηματοδότηση των οδικών υποδομών της Μεσσηνίας έχει λοιπόν επείγοντα χαρακτήρα. Για το σκοπό αυτό απαιτείται η ενεργοποίηση και πίεση των τοπικών κυβερνητικών παραγόντων, βουλευτών και κομματικών στελεχών. Οι επιστολές των θεσμικών αυτοδιοικητικών παραγόντων και οι εκκλήσεις τους δεν λαμβάνονται υπόψη, γιατί είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση ακολουθεί την παλαιοκομματική συνταγή των «δικών μας» και των «άλλων». Η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ο Τατούλης ειδικότερα είναι εκτός του κυβερνητικού πλαισίου, είναι με τους «άλλους», και ως εκ τούτου στην κυβέρνηση θεωρούν ότι δικαιούνται να μη δίνουν ευρώ για τις επισκευές των δρόμων της Μεσσηνίας. Το ζήτημα όμως είναι ότι με αυτό τον τρόπο δεν τιμωρούν τον Τατούλη, αλλά τους Μεσσήνιους πολίτες που παίζουν κυριολεκτικά τη ζωή τους κορώνα-γράμματα σε ένα επικίνδυνο οδικό δίκτυο.
Είναι προφανές ότι η διαχείριση της εξουσίας με αυτόν τον τρόπο μόνο δεινά επιφέρει. Οσοι λοιπόν διαθέτουν στοιχειώδη έστω ευαισθησία οφείλουν να κινητοποιηθούν ζητώντας ουσιαστικές λύσεις - κι όχι δικαιολογίες απόσεισης των ευθυνών.
panagopg@gmail.com
