Είναι προφανές αντιπαραγωγικό να μπούμε σε μια συζήτηση γιατί να γίνει αυτό στην παραλία, εκείνο στον Αρι και γιατί να μην κάνουμε και μια… ανάπλαση στην Ανω Βέργα. Η αντιπαράθεση αυτή πιθανώς να βόλευε κάποιους στη δημοτική αρχή για να αποδείξουν ότι ο πολύς διάλογος δεν οδηγεί πουθενά, άρα καλά τα κάνουν όλα από… μόνοι τους. Το ζήτημα όμως είναι ακριβώς αυτό. Δεν μπορεί να σχεδιάζονται αποσπασματικές δράσεις οι οποίες δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό όραμα για την πόλη.

Το πρόβλημα της δημοτικής αρχής Νίκα είναι ακριβώς αυτό, δεν είχε και δεν έχει όραμα για την πόλη. Τα πάει πολύ καλά στη διαχείριση της καθημερινότητας και της σημειακής παρέμβασης που βελτιώνουν την αισθητική της πόλης, αλλά όλο αυτό δεν υπηρετεί ένα συνολικό αναπτυξιακό στόχο. Δεν οδηγεί δηλαδή σε μια πόλη λειτουργική για τους μόνιμους κατοίκους και ελκυστική για τους επισκέπτες. Το όραμα δεν είναι η μόστρα με την ωραία πλατεία και τα όμορφα πεζοδρόμια μιας πόλης, αλλά όταν όλα αυτά δένουν αρμονικά με την καθημερινή λειτουργία των ανθρώπων που ζουν μόνιμα και των επισκεπτών που θα την επιλέξουν για ψώνια ή αναψυχή. Το ζήτημα δηλαδή είναι να υπάρχει ένα συνολικό πλάνο που θα συνθέτει τις καθημερινές ανάγκες με την αναπτυξιακή προοπτική.

Θεωρούμε ότι ο διάλογος που διεξάγεται αυτές τις ημέρες, ανέδειξε την έλλειψη συνολικού πλαισίου για τη λειτουργία και την προοπτική της Καλαμάτας. Τι να την κάνουμε την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης η οποία θα τελειώνει στα "Βραχάκια" και από εκεί και κάτω, στο παραλιακό δηλαδή τουριστικό φιλέτο, θα συνεχίσουν να κινούνται άναρχα πεζοί, ποδηλάτες και αυτοκίνητα; Τι θα αλλάξει; Θα γίνουν δέκα καινούργια καφέ και θα μεταφερθεί μερικώς η κίνηση από την κεντρική πλατεία; Αυτό είναι το ζήτημα για την πόλη; Τελικά, δεν θα γίνει βέβαια ούτε και αυτό, γιατί το να φτάσει κάποιος στο συγκεκριμένο σημείο ανάπλασης θα πρέπει να βρει να παρκάρει, ζήτημα που παραμένει άλυτο. Η σύνδεση, ταυτόχρονα, όλης της πόλης με ποδηλατόδρομους επίσης είναι ζητούμενο, άρα για τους ίδιους λόγους που δεν κατέβαινε τώρα κάποιος για καφέ στην παραλία δεν θα κατέβει και στο μέλλον. Τι λοιπόν κάνουμε; Μήπως βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο;

Εχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι η αξιοποίηση του ανατολικού παραλιακού μετώπου της Καλαμάτας στο σύνολό του περνά μέσα από μια συνολική νέα κυκλοφοριακή μελέτη. Χρειάζεται επανακαθορισμός τόσο του πώς θα διεξάγεται η κυκλοφορία στη Ναυαρίνου όσο και το πώς διασυνδέεται με ήπια μέσα η κίνηση στην παραλία με την υπόλοιπη πόλη. Οσο αυτό δεν γίνεται, όλα τα άλλα θα είναι αποσπασματικά ατελή και τελικώς αναποτελεσματικά. Το λίγο είναι προφανώς καλύτερο από το καθόλου και στους τυφλούς προφανώς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, αλλά θεωρούμε ότι αυτό είναι καιρός να λάβει τέλος.

Η Καλαμάτα χρειάζεται μια δημοτική αρχή η οποία θα αξιοποιήσει όλα τα υπάρχοντα εργαλεία σχεδιασμού, προκειμένου να ανοίξει δρόμους τουριστικής αξιοποίησης του ανατολικού και του δυτικού παραλιακού της μετώπου. Οι επιμέρους δράσεις δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας και δεν δίνουν κίνητρα για μόνιμες επενδύσεις. Χρειάζεται συνολικό όραμα και σχεδιασμός προκειμένου οι δημοτικές επενδύσεις να εξυπηρετούν το στόχο δημιουργίας νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας και όχι να βάζουμε παγκάκια για να λιάζονται οι άνεργοι. 


panagopg@gmail.com