Τετάρτη, 31 Μαϊος 2017 21:42

Να σταματήσουν τα παραμύθια για την αγροτική παραγωγή

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

 

 

Στο Ιντερνετ εδώ και καιρό κυκλοφορεί μια ψεύτική είδηση (fake news) σύμφωνα με την οποία η διεθνής συνωμοσία με όργανο την Ευρωπαϊκή Ενωση προωθεί την εκρίζωση ελαιόδεντρων με στόχο να αφανίσουν τον Ελληνα αγρότη!

Η είδηση αναπαράγεται από διάφορους «Ελληνάρες» με την προτροπή… να μην υποκύψει κανείς στις επιβολές της νέας τάξης και άλλα ηρωικά, στα οποία επιδίδονται με ευκολία όσοι είχαν τα πάντα μπερδεμένα στο μυαλό τους και τους έχει αποτρελάνει η οικονομική κρίση.

Εννοείται πως κανένα πρόγραμμα επιδότησης για εκρίζωση ελαιόδεντρων δεν… τρέχει και βέβαια ποιος θα ξεριζώσει δέντρα όταν η παραγωγή του ελαιόλαδου απορροφάται από την αγορά και σε ικανοποιητικές τιμές. Οι καλλιέργειες αναδιαρθρώνονται όταν τα προϊόντα που παράγουν δεν «τραβούν» στην αγορά. Αυτό συνέβη κατά βάση με τη σταφίδα η οποία δεν περπατούσε στην αγορά και εξακολουθεί να έχει πρόβλημα στη διάθεσή της, παρότι η παραγωγή της έχει ελαχιστοποιηθεί. Κανένας λοιπόν δεν πρόκειται να ξεριζώσει ελιές για να πάρει επιδότηση, ας ησυχάσουν οι πατριώτες. 

Το πρόβλημα με την αγροτική παραγωγή δεν ήταν ποτέ οι επιδοτήσεις. Οι καλλιέργειες δεν εγκαταλείφθηκαν γιατί επιδοτήθηκαν αλλά γιατί οι νέοι επί σειρά δεκαετιών μετά τον εμφύλιο πόλεμο επιζήτησαν μια καλύτερη ζωή σε ένα περιβάλλον που έδινε ευκαιρίες στα μεγάλα αστικά κέντρα και μηδενικές στην επαρχία. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που μετέτρεψε την αγροτική παραγωγή σε πάρεργο ή δεύτερη δουλειά και όχι η Ε.Ε. και οι επιδοτήσεις. Η μεγάλη φυγή από την επαρχία έγινε άλλωστε πολύ πριν από την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ.  Η ενασχόληση νέων ανθρώπων με την αγροτική παραγωγή ισοδυναμούσε με αποτυχία και αυτό είχε και εξακολουθεί να έχει επιπτώσεις παντού. Να σημειωθεί τέλος ότι σήμερα η αγροτική παραγωγή στη χώρα θα ήταν σχεδόν μηδενική αν δεν είχε υπάρξει η αθρόα μετανάστευση μετά τη δεκαετία του '90. Τα φθηνά και πρόθυμα εργατικά χέρια των μεταναστών κράτησαν τα χωράφια και έδωσαν εισόδημα σε ετεροαπασχολούμενους αλλά και κανονικούς αγρότες.

Η ορθολογική αποτύπωση της κατάστασης στον αγροτικό χώρο θεωρούμε ότι είναι κρίσιμο στοιχείο. Είναι αναγκαίο να ξέρουμε για τι ακριβώς συζητάμε και να μην πελαγοδρομούμε σε πράγματα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η παραγωγή αγροτικών προϊόντων δεν είναι μια διαδικασία ανεξάρτητη από αυτό που συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία και πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι παράγουν για την αγορά, δηλαδή τον καταναλωτή. Ο κρατικός παρεμβατισμός, τον οποίο πολλοί θεωρούν ως τη λύση για όλα τα προβλήματα, ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων. Σε πολλές περιπτώσεις το κράτος δεν μπορεί να στηρίξει προϊόντα ούτε καν στην εσωτερική αγορά, ενώ όπως έχει αποδειχτεί δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα επιτυχημένο ψεκασμό δακοκτονίας. Αυτό που κυριαρχεί είναι ο ανταγωνισμός, αν δηλαδή ένα προϊόν είναι ποιοτικό και βέβαια αν προσφέρεται  σε τιμή που ο αγοραστής θεωρεί λογική και διατίθεται να πληρώσει. Τα κλειστά σύνορα και οι δασμολογικοί περιορισμοί που υπήρχαν στο παρελθόν εγκαταλείφθηκαν και τίποτα δεν δείχνει ότι θα επανέλθουν. Ακόμα και οι αρχικές κορώνες Τραμπ για δασμολογικούς περιορισμούς μέρα με τη μέρα εγκαταλείπονται μέσα σε ένα γενικότερο περιβάλλον γελοιοποίησής τους εντός και εκτός ΗΠΑ. Αντίθετα, αυτό που ανθεί και καλπάζει τα τελευταία χρόνια είναι το ηλεκτρονικό εμπόριο και η διαρκής διασύνδεση των πάντων με ένα παγκόσμιο δίκτυο συναλλαγών σε όλα τα επίπεδα.

Η ανάδειξη, η κατοχύρωση και η προστασία των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τοπικών αγροτικών προϊόντων της Μεσσηνίας είναι ο ένας πυλώνας πάνω στον οποίο θα πρέπει να κινηθούν όλοι τα επόμενα χρόνια. Η σύνδεση των ποιοτικών διατροφικών προϊόντων με τον τουρισμό και την αναψυχή είναι το άλλο μεγάλο ζήτημα για την περιοχή. Τα δυο αυτά μαζί, αγροτικά προϊόντα και υπηρεσίες, για να αποδώσουν απαιτούν ποιότητα και ανταγωνιστικότητα σε όλα τα στάδια της οργάνωσής τους. Η κατανόηση των νέων συνθηκών είναι απαραίτητο στοιχείο για να καταλάβουμε όλοι μας ότι πρέπει να σταματήσουμε να συντηρούμε τις ξεπερασμένες δομές του χθες. 

Το παλιό, σε κάθε του μορφή, θα πρέπει να δώσει τη θέση του στο νέο. Και νέο δεν είναι αυτό που προσπαθεί να επαναφέρει το παρελθόν, αλλά αυτό που θα εντάξει τη χώρα ομαλά στον κανονικό κόσμο. Η πραγματικότητα όσο και να ξορκίζεται δεν αναιρείται απλώς γίνεται με καθυστέρηση και με μεγαλύτερο κόστος ο εναρμονισμός μαζί της. Αρκετά κράτησε η εξαπάτηση των άναρθρων κραυγών και των εύκολων λύσεων, καιρός να σοβαρευτούμε.

 

 

panagopg@gmail.com