Η αντιπεριφερειάρχης βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτά αδυνατούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα. Η Νικολάκου έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται ότι αυτά που υποτίθεται ότι συμφώνησε ο Φλαμπουράρης είναι στον αέρα. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπογραφεί σύμβαση διαφορετική από αυτή που έχει λάβει έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο και η οποία, επιπρόσθετα, θα ανατρέπει βασικούς όρους του διαγωνισμού ή της προσφοράς της μειοδότριας εταιρείας. Το αν στο τέλος θα υπογραφεί και ένα συμπληρωματικό συμφωνητικό «συναντίληψης ή καλών προθέσεων», όπου θα υπάρχει αναφορά σε επιπρόσθετους όρους, είναι ένα άλλο ζήτημα. Οι πρόσθετοι σταθμοί μεταφόρτωσης, για παράδειγμα, που υποτίθεται πως συμφωνήθηκε ότι θα κατασκευαστούν και θα χρηματοδοτηθούν από το Δημόσιο, δεν αφορούν την εταιρεία αλλά το Δημόσιο. Αν οι πρόσθετοι σταθμοί δοθούν στην εταιρεία, προφανώς θα υπάρξει συμπληρωματική σύμβαση. Θα γίνει αυτό με απευθείας ανάθεση; Θα υπάρξει συμπληρωματικός διαγωνισμός; Τα επιμέρους διαδικαστικά ζητήματα προφανώς και θα αντιμετωπιστούν μέσα από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και σίγουρα όχι με ανταλλαγή ανακοινώσεων.
Η πολιτική συζήτηση καλό είναι να μένει εκτός των τεχνικών λεπτομερειών, οι οποίες μπορεί να έχουν ή να μην έχουν σημασία και σε κάθε περίπτωση είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο». Υπάρχουν δηλαδή δικαστικοί και ελεγκτικοί μηχανισμοί που πιστοποιούν την πληρότητα και την ορθότητα των διαδικασιών που ακολουθούνται. Η πολιτική αντιπαράθεση καλό είναι να επικεντρώνεται στα γενικά ζητήματα. Σωστά γίνεται με τη μέθοδο ΣΔΙΤ η διαχείριση των απορριμμάτων της Πελοποννήσου; Επρεπε να γίνει διεθνής διαγωνισμός για το σύνολο της Περιφέρειας ή να γίνει ΣΔΙΤ κατά δήμο; Υπάρχει άλλη λύση, και γιατί δεν εφαρμόστηκε; Το ζήτημα τελικά είναι συνολικής κυβερνητικής πολιτικής ή κάνει η κάθε Περιφέρεια ό,τι θέλει;
Αυτά είναι τα ερωτήματα γενικής πολιτικής. Δεν μπορούν να μετατραπούν σε κυρίαρχα τα ζητήματα διαχείρισης, με λεπτομέρειες τεχνικής φύσεως όπου η ορθότητα της όποιας επιλογής είναι δυσδιάκριτη και εντόνως αμφισβητούμενη.
Η απάντηση όμως στο πολιτικό ζήτημα δίνεται με εύγλωττο και καθαρό τρόπο από τον αρμόδιο υφυπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης και ιστορικό στέλεχος του ΣΥΝ, Στέργιο Πιτσιόρλα, ο οποίος σημείωσε χαρακτηριστικά προχθές στην ομιλία του στο αναπτυξιακό συνέδριο της Θεσσαλίας: "Ο κρατικός προϋπολογισμός έχει περιορισμένους πόρους, τα κοινοτικά προγράμματα που ξέραμε μέχρι σήμερα συνεχώς γίνονται και πιο μικρά ή τελειώνουν. Αρα πρέπει να σκεφτούμε μια καινούργια έννοια που πρέπει να μπει στην καθημερινότητά μας. Αυτό που λέμε συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να έχουμε έναν ιδιωτικό τομέα υγιή, ισχυρό, με τον οποίο το Δημόσιο οφείλει να συνεργαστεί. Οχι όμως έναν ιδιωτικό τομέα που απομυζά τον κρατικό. Και όχι ένα κράτος που εχθρεύεται τον ιδιώτη και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Πρέπει να πάμε στις ΣΔΙΤ, γιατί αλλιώς δεν θα κάνουμε έργα".
Η στροφή της κυβέρνησης είναι σαφής και ξεκάθαρη. Σε λίγες ημέρες στο αναπτυξιακό συνέδριο της Πελοποννήσου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί αναμένεται να ευλογήσουν τις ΣΔΙΤ γενικώς και των σκουπιδιών ειδικότερα. Η πραγματικότητα μπορεί να ενοχλεί τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία δεν έχουν αφήσει πίσω τις προ-κυβερνητικές αυταπάτες, είναι όμως καιρός να ευθυγραμμιστούν με τις κυβερνητικές μεταμορφώσεις. Να μη δίνουν την ευκαιρία στην κάθε Νικολάκου να τους βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα. Η παραδοχή της πολιτικής στροφής, γιατί δεν υπήρχε απόλυτη κατανόηση των πραγματικών μεγεθών της χώρας, είναι εντιμότερη στάση και σίγουρα προτιμότερη από τον διαρκή καθημερινό πολιτικό προπηλακισμό τους, τόσο από τα αριστερά όσο και από τα δεξιά.
panagopg@gmail.com
