Ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης ο καθένας λέει περίπου ό,τι του κατέβει. Η αναδιάρθρωση του στρατού έπρεπε να είναι το πρώτο που έπρεπε να είχε γίνει σε επίπεδο συμμαζέματος του Δημοσίου. Η διατήρηση μονάδων σε όλη τη χώρα, με τους αξιωματικούς να ξεπερνούν σε πολλές από αυτές τον αριθμό των φαντάρων, είναι μια κωμική πραγματικότητα. Το να παίζουν ορισμένοι τα… κομάντα και να παριστάνουν τους ήρωες ρίχνοντας ντουφεκιές στα πεδία βολής μπορεί να τονώνει την αυτοπεποίθησή τους αλλά η εικόνα μοιάζει με τα φουσκωμένα μπράτσα από τα αναβολικά και όχι με την κανονικότητα που έχει ανάγκη η χώρα.
Στη σύγχρονη εποχή δεν χρειαζόμαστε πολύ στρατό αλλά επαγγελματικό, σε συνδυασμό με πολιτική και διπλωματία υπεύθυνη και ρεαλιστική. Οι μεγάλες νίκες δεν κερδίζονται στο πεδίο των στρατιωτικών μαχών αλλά στις αίθουσες συσκέψεων και τα διεθνή φόρα. Το μεγάλο όπλο στο σύγχρονο κόσμο είναι το μυαλό και όχι τα μπράτσα, απλώς όσοι δεν έχουν το ένα καλλιεργούν συνήθως τα άλλα και τους τρώει στο τέλος το… χώμα! Οι προσπάθειες που κατά καιρούς έγιναν για αναδιάρθρωση των μονάδων του στρατού στέφθηκαν όλες από αποτυχία. Οι τοπικές κοινωνίες από τη μια μεριά που δεν ήθελαν να χάσουν το στρατόπεδο από την περιοχή τους, αλλά κυρίως οι στρατιωτικοί που δεν ήθελαν να χάσουν θέσεις ευθύνης και επιδόματα θέσης ή να μετατεθούν, έκαναν τα πάντα για να μην αλλάξει ουσιαστικά τίποτα. Εχουμε έτσι ακόμα σήμερα δεκάδες στρατόπεδα κάθε είδους και μορφής τα οποία στοιχίζουν οικονομικά, ενώ το μόνο που προσφέρουν είναι βαθμούς σε αξιωματικούς και ψίχουλα σε τοπικές οικονομίες.
Η κατάργηση του στρατοπέδου της Καλαμάτας βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα. Το σίριαλ δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί αλλά όλα δείχνουν ότι τώρα τα πράγματα έχουν μπει στην τελική ευθεία για φινάλε. Αν όντως κλείσουν όλα τα κέντρα νεοσυλλέκτων νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μείνει αυτό της Καλαμάτας. Επιπρόσθετα, επειδή πρόκειται για συνολική απόφαση χωρίς εξαιρέσεις, δύσκολα μπορούν να σταθούν παρεμβάσεις και αιτήματα για παραμονή. Το πρόβλημα με όσες αναδιαρθρώσεις στρατιωτικών μονάδων επιχειρήθηκαν ήταν ότι δεν υπήρχε ένα συνολικό σχέδιο που να περιορίζει κέντρα εκπαίδευσης και μονάδες, με αποτέλεσμα ο καθένας να μην θέλει να φύγει το στρατόπεδο από την περιοχή του. Μοναδική εξαίρεση του κανόνα αποτελεί η περίπτωση του πρώην υπουργού Αμυνας Πάνου Μπεγλίτη, ο οποίος ανέλαβε το κόστος να κλείσει το στρατόπεδο της εκλογικής του περιφέρειας και βέβαια το πλήρωσε πολιτικά.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως του τι λένε ή υπόσχονται συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι τοπικά, η μείωση της θητείας αλλά και του αριθμού των στρατευσίμων δεν νομίζουμε ότι δίνει πιθανότητες να υπάρχουν για πολλά ακόμα χρόνια κέντρα εκπαίδευσης. Χωρίς κέντρα νεοσυλλέκτων και με μείωση των μονάδων η Καλαμάτα δεν μπορεί να κρατήσει στρατόπεδο. Το εύλογο ερώτημα είναι τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις της Καλαμάτας και πώς θα αξιοποιηθούν. Αυτό το ζήτημα πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά τους τοπικούς παράγοντες. Το να μην ερημώσει ο χώρος και να μην μετατραπεί σε ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο κουφάρι του Δημοσίου είναι πλέον το κρίσιμο θέμα. Το κέντρο εκπαίδευσης της Καλαμάτας είναι ένα ακίνητο που μπορεί να προσφέρει οικονομικά στην πόλη. Οι τοπικοί παράγοντες οφείλουν να τολμήσουν και να ζητήσουν επενδυτικό σχέδιο για την αξιοποίησή του μέσα από παραχώρηση σε ιδιώτη επενδυτή. Μια μονάδα που προσέφερε εισόδημα στην περιοχή μπορεί να αντικατασταθεί από κάτι εξίσου σημαντικό. Χρειάζεται να μην κλείνουμε προοπτικές και να βλέπουμε σε κάθε τι την ευκαιρία για ανάπτυξη. Οταν κλείνει ένας κύκλος να ανοίγει ένας άλλος και ο κύκλος του στρατοπέδου ξηράς στην Καλαμάτα έχει κλείσει εδώ και χρόνια όσο και αν ορισμένοι δεν το βλέπουν ή δεν θέλουν να το παραδεχτούν.
panagopg@gmail.com
