Η καθυστέρηση στην έναρξη της συγκομιδής λόγω της ξηρασίας του καλοκαιριού συναντήθηκε με την έλλειψη εργατικών χεριών και τις βροχοπτώσεις του τελευταίου διαστήματος. Ο συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων έχει ως αποτέλεσμα να παραμένει μεγάλο μέρος της παραγωγής αμάζευτο, ενώ η καθυστέρηση θα έχει συνέπειες και στη νέα παραγωγή μιας και τα δέντρα δεν θα προλάβουν να συνέλθουν.

Με τον καιρό προφανώς και δεν μπορεί κανείς να τα βάλει, εκτός και είναι ο… Τραμπ, αλλά το ζήτημα της έλλειψης εργατικών χεριών θα πρέπει να απασχολήσει και μάλιστα πολύ σοβαρά. Οι ελιές όπως και τα περισσότερα αγροτικά εισοδήματα στη χώρα μαζεύονται από οικονομικούς μετανάστες. Η κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στα Βαλκάνια έκανε… νοικοκυραίους χιλιάδες Ελληνες αγρότες και ιδιοκτήτες αγροτικών εκτάσεων. Οι χώρες αυτές βρίσκουν όμως τον δρόμο τους και οι μετανάστες από εκεί λιγοστεύουν. Οι νέοι μετανάστες που φτάνουν από Μέση Ανατολή και Ασία δεν θέλουν να εγκατασταθούν και να δουλέψουν εδώ, παρά μόνο να περάσουν στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα οι Ελληνες δεν πάνε για ελιές ακόμα και αν είναι άνεργοι ή τρέφονται με συσσίτια -το πώς και το γιατί είναι μια άλλη ιστορία που έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες.

Η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί θα πρέπει να προβληματίσει τους πάντες για το μέλλον. Η αγροτική παραγωγή χρειάζεται χέρια και η χώρα αυτή τη στιγμή δεν τα διαθέτει. Τα μεροκάματα είναι ο συντελεστής που επηρεάζει το κόστος παραγωγής στα αγροτικά προϊόντα. Η έλλειψη εργατικών χεριών αυξάνει τα μεροκάματα και κάνει τελικώς ασύμφορη την παραγωγή. Η ικανοποιητική τιμή του ελαιολάδου τα τελευταία χρόνια δεν έχει αναδείξει το μέγεθος του προβλήματος. Είναι όμως βέβαιο ότι πολύ σύντομα και παρότι η χρήση μηχανολογικού εξοπλισμού έχει ρίξει το κόστος της συγκομιδής, θα φτάσουμε στο σημείο οι ελιές να μένουν αμάζευτες γιατί δεν θα συμφέρει η συγκομιδή τους και συνολικά η καλλιέργειά τους. Μετά θα φταίνε βέβαια οι κακοί ξένοι, η παγκοσμιοποίηση, η Ε.Ε. και το αστέρι της Βεργίνας που το καπηλεύονται οι… γυφτοσκοπιανοί και όλες οι άλλες θεωρίες με τις οποίες κάνουν καριέρα οι εθνικές θεωρίες συνωμοσίας.

Η οργάνωση της παραγωγής της χώρας σε νέα βάση είναι το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε. Οι σοβαρές χώρες και οι ανεπτυγμένες οικονομίες όταν έχουν έλλειψη εργατικών χεριών φροντίζουν να τα αποκτήσουν, είτε μέσα από τον προσανατολισμό του εκπαιδευτικού τους συστήματος είτε μέσα από τη στοχευμένη προσέλκυση μεταναστών. Εμείς έχουμε καταφέρει να μοιράζουμε επιδόματα και συσσίτια σε φτωχούς και ανέργους, να έχουμε χιλιάδες μετανάστες σε κέντρα «φύλαξης» και να μην έχουμε εργάτες για εποχικές εργασίες. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη αποτυχίας τι είναι άραγε η αποτυχία;

Η οργάνωση της τοπικής οικονομίας γύρω από την ελαιοπαραγωγή χρειάζεται αναθεώρηση. Δεν μπορεί να συνεχίζεται με ευκαιριακό και τυχαίο τρόπο όπως σήμερα. Το κράτος και η αυτοδιοίκηση που θα μπορούσαν να συμβάλουν, βρίσκονται κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου. Το κράτος θέλει εργόσημα αλλά δεν φροντίζει οι μετανάστες που μπαίνουν στη χώρα να έχουν αυτή τη δυνατότητα έτσι ώστε να «γράψουν» και οι παραγωγοί έξοδα και να σταματήσει το όργιο της εισφοροδιαφυγής αλλά και της φοροδιαφυγής. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι απασχολημένη με τις αναπλάσεις και τα πολιτιστικά κέντρα του Δεκαπενταύγουστου, ενώ οι εργάτες γης ζουν σε παραπήγματα. Στο τέλος της ημέρας δεν ξεχνούν όλοι να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους στη “μαύρη” και αδήλωτη εργασία και τη φοροδιαφυγή και να υπογραμμίσουν τον ανθρωπισμό τους και τον πόνο τους για το συνάνθρωπο! Η υποκρισία, η προχειρότητα, το “βλέποντας και κάνοντας” είναι καιρός να δώσουν τη θέση τους στο ρεαλισμό και όσο αυτό καθυστερεί τόσο θα αυξάνονται τα συσσίτια.

panagopg@gmail.com