Το δόγμα αυτό ακολουθείται και στην πολιτική. Εχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι η αβεβαιότητα σε σχέση με το χρόνο διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών αλλά και τον τρόπο εκλογής των δημοτικών συμβούλων λειτουργεί υπέρ των εκλεγμένων δημοτικών αρχών. Το πλεονέκτημα αυτό φροντίζουν να το αξιοποιούν παλιές καραβάνες όπως ο Παναγιώτης Νίκας, ο οποίος «αποκοιμίζει τους αντιπάλους» εξαρτώντας τάχα την υποψηφιότητά του από τον εκλογικό νόμο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα ξανά από την αρχή: Οι εκλογές στην αυτοδιοίκηση, με βάση το νόμο που ισχύει, θα γίνουν μαζί με τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο του 2019, δηλαδή περίπου ένα χρόνο από σήμερα. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει ότι προτίθεται να παρατείνει τη θητεία των δημοτικών και περιφερειακών αρχών και οι εκλογές να γίνονται ξανά, όπως παλιά, το φθινόπωρο: δηλαδή Σεπτέμβριο- Οκτώβριο 2019. Αυτό όμως δεν έχει ακόμα ψηφιστεί και προφανώς θα εξαρτηθεί από το αν θα υπάρξουν ή όχι άλλου τύπου εξελίξεις τους επόμενους μήνες. Είναι δηλαδή άγνωστο τι θα γίνει, και μάλλον και η κυβέρνηση θα αποφασίσει τι θα κάνει με βάση τον δικό της εκλογικό σχεδιασμό.
Να το κάνουμε πιο λιανά: Είναι προφανές ότι αν οι βουλευτικές εκλογές γίνουν φέτος το φθινόπωρο, οι δημοτικές θα γίνουν κανονικά το Μάιο. Ας το κρατήσουν αυτό οι ενδιαφερόμενοι, ως το πιθανότερο ενδεχόμενο. Η κυβέρνηση κράτησε πίσω τις αλλαγές στην αυτοδιοίκηση, προκειμένου ακριβώς να ξεκαθαρίσει τη δική της εκλογική στόχευση. Το σενάριο που φαίνεται στην παρούσα φάση να συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες είναι πρόωρες εκλογές Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, με επιχείρημα την έξοδο από το μνημόνιο και εν αναμονή κύρωσης της συμφωνίας με τα Σκόπια. Η "καυτή πατάτα" με τα Σκόπια περνά έτσι στην επόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία θα αναγκαστεί να κάνει τη δική της κωλοτούμπα. Το σενάριο αυτό βλέπει δυναμική επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές, όπου θα κυριαρχήσει πλέον ως ο «αντιδεξιός» πόλος της «αριστερής σοσιαλδημοκρατίας»... υιοθετώντας μια προσέγγιση παρόμοια με αυτή του Τζέρεμι Κόρμπιν των Εργατικών της Βρετανίας. Το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης» ολοκληρώνεται με το εκ νέου μπλοκάρισμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας και την επιστροφή στην εξουσία, με σβησμένο οριστικά το κοντέρ της αντιμνημονιακής ανοησίας.
Αν δεν προχωρήσει αυτό το σενάριο, μπορεί να πάνε όλες οι εκλογές (βουλευτικές, ευρωεκλογές και δημοτικές) μαζί τον Ιούνιο του 2019, στη λογική της μίας ήττας σε πολλές κάλπες, αλλά με δυνατότητα διαχείρισης της επόμενης ημέρας.
Υπάρχει, τέλος, και μια μικρή πιθανότητα να γίνουν βουλευτικές μαζί με δημοτικές το φθινόπωρο του 2019, όπως διακηρύσσει η κυβέρνηση ότι είναι ο στόχος της. Σε κάθε περίπτωση όμως, όσοι θέλουν να διεκδικήσουν εκλογή σε δήμους και περιφέρειες οφείλουν να αντιληφθούν ότι, το αργότερο τον προσεχή Σεπτέμβριο, θα πρέπει να ξεκινήσουν συγκρότηση συνδυασμού και προγράμματος. Οι νυν είναι έτοιμοι. Αυτοί που θέλουν να τους αντικαταστήσουν δεν έχουν χρόνο, και οι αυτοδιοικητικές εκλογές μάλλον θα γίνουν κανονικά.
Πέρα από το χρόνο, υπάρχει και το ζήτημα της εκλογής με απλή αναλογική. Πρόκειται για μια φαιδρή ιστορία, η οποία δεν πρόκειται να προχωρήσει ακόμα κι αν νομοθετηθεί. Θα καταργηθεί στην πράξη, για να μπορέσουν οι δήμοι και οι περιφέρειες να λειτουργήσουν. Ετσι κι αλλιώς όμως, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες εκλέγονται με το παλιό σύστημα: Δεν επηρεάζεται δηλαδή σε πρώτο πλάνο η δική τους εκλογή. Η απλή αναλογική επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των συμβουλίων - και είναι προφανές ότι στις αρμοδιότητες και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων που θα ληφθούν στη συνέχεια θα υπάρξει μέριμνα, η οποία δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την κυριαρχία δημάρχων και περιφερειαρχών. Το πιθανότερο είναι να την ενισχύσει παραπέρα και να καταστήσει τα συμβούλια της απλής αναλογικής... λέσχες φιλοσοφικών συζητήσεων. Επιπρόσθετα, η δέσμευση της ΝΔ ότι θα καταργήσει «με ένα νόμο κι ένα άρθρο» το συγκεκριμένο νομοθέτημα αποτελεί άλλο ένα στοιχείο, που δείχνει ότι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να απασχολεί κάποιον που θέλει να είναι υποψήφιος δήμαρχος είναι ο τρόπος εκλογής των συμβούλων.
Συμπερασματικά, όποιος ενδιαφέρεται θα πρέπει να σταματήσει να εξαρτά την απόφασή του από παράγοντες όπως ο χρόνος των εκλογών και ο τρόπος εκλογής των συμβούλων. Καταστρώνει το σχέδιό του, βρίσκει τους συνεργάτες που στρατεύονται σε αυτό και μπαίνει στη μάχη. Τα «θα δούμε…» και «θα εξαρτηθεί από τον Χ και Ψ παράγοντα» είναι αναβολές ήττας.
Οι παλιοί γνωρίζουν ότι τα κόμματα θα ασχοληθούν μόνο όταν θα έχουν κλείσει τα βουλευτικά ψηφοδέλτια και θα έχει ξεκαθαρίσει η μάχη των εθνικών εκλογών. Οταν θα ασχοληθούν, θα στηρίξουν όποιον στέκεται απέναντι στην επιλογή του άλλου κόμματος με περισσότερες πιθανότητες επικράτησης. Θα δούμε τραγικές επιλογές με βάση τη σκοπιμότητα της εκλογικής καταγραφής.
Είμαστε σε μια εποχή που το πολιτικό σανό πωλείται με τον τόνο και μάλιστα φτηνά. Χρειάζονται λοιπόν αντιστάσεις, από ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά τον τόπο και θέλουν να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον μέσα από την προσφορά τους στα κοινά.
panagopg@gmail.com
