Σπάνε δηλαδή οι παλιοί δήμοι σε δύο και τρία κομμάτια. Επειδή όλα αυτά πέρα από το πολιτικό έχουν και ένα οικονομικό κόστος, να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που περιλαμβάνονται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, η ετήσια επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από τις επιπλέον 7 θέσεις δημάρχων και 28 αντιδημάρχων που δημιουργούνται, θα είναι 882.000 ευρώ περίπου. Και αυτό είναι το επιπλέον κόστος μόνο για τις θέσεις των αιρετών, χωρίς να υπολογίζεται όλο το υπόλοιπο που θα προκύψει από το σπάσιμο των υπηρεσιών, που σημαίνει αυξημένο διοικητικό κόστος.
Ας υποθέσουμε όμως ότι λεφτά υπάρχουν και μπροστά στην ομαλή λειτουργία της αυτοδιοίκησης… ας πάει και το παλιάμπελο. Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων που έπνιξαν το καλοκαίρι την Κέρκυρα θα γίνει αποτελεσματικότερα με τρεις δήμους; Μήπως το Βελβεντό της Κοζάνης, μια μικρή αγροτική κωμόπολη, θα απογειωθεί αναπτυξιακά αν απελευθερωθεί από τα δεσμά της διπλανής κωμόπολης των Σερβίων; Αστεία πράγματα. Για χάρη όμως της συζήτησης ας αποδεχτούμε ότι οι συγκεκριμένοι δήμοι έπρεπε να σπάσουν, γιατί δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν έτσι. Το ίδιο μπορεί όμως να ισχύει και για άλλους 10-20 ή 50 δήμους, ποιος το κρίνει αυτό; Είναι δυνατόν ένα τόσο δύσκολο θέμα, όπως το χωροταξικό, να αντιμετωπίζεται με τροπολογία σε νομοσχέδιο άλλου υπουργείου;
Ο τρόπος που νομοθετείται η συγκεκριμένη παρέμβαση αποτελεί τεράστιο πρόβλημα. Μερικές εβδομάδες πριν από τις εκλογές δεν μπορεί να ανοίγει από το παράθυρο ένα τέτοιο ζήτημα. Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και νομιμοποιεί κάθε υπουργό με μια τροπολογία να μεγαλώνει ή να μικραίνει δήμους της εκλογικής του περιφέρειας ή των κομματικών του φίλων. Δεν χρειάζεται να υπογραμμίσουμε ότι μια τέτοια πολιτική δεν είναι προοδευτική αλλά βαθύτατα παλαιοκομματική. Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά στην ελληνική επαρχία μεταβάλλονται δραματικά, ενώ οι νέες τεχνολογίες δίνουν δυνατότητες αποτελεσματικής διοίκησης και διακυβέρνησης. Οι λιγοστοί πόροι είναι καλύτερα να διατίθενται σε υπηρεσίες στον πολίτη και να μην χάνονται σε αμοιβές και μετακινήσεις αιρετών.
