Το ποιες θα είναι όμως αυτές οι ρυθμίσεις και οι αλλαγές δεν αποσαφηνίζεται. Από τις απαντήσεις φαίνεται ότι υπάρχει διακύμανση, που ξεκινά από τις μικρές σημειακές παρεμβάσεις βελτίωσης με μονοδρομήσεις και πεζοδρομήσεις, και φτάνει σε ριζικές ανατροπές με πεζοδρόμηση όλης της Ναυαρίνου.
Το σίγουρο είναι ότι το νέο δημοτικό συμβούλιο και η νέα δημοτική αρχή θα κληθούν να λάβουν μια σημαντική απόφαση για το παραλιακό μέτωπο της Καλαμάτας. Το ποια απόφαση θα ληφθεί θα εξαρτηθεί τόσο από το ποιος θα εκλεγεί δήμαρχος όσο και από το ποια θα είναι η διαμορφωμένη πλειοψηφία στο εσωτερικό του δημοτικού συμβουλίου. Η λήψη απόφασης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, γιατί ενώ όλοι συμφωνούν στις διακηρύξεις, όταν φτάνουν στο "διά ταύτα" και έρχονται αντιμέτωποι με το πολιτικό κόστος... βρίσκουν εύκολα λόγους για να διαφωνήσουν.
Εχει επανειλημμένα επισημανθεί ότι οι παρεμβάσεις στην παραλιακή δεν προχωρούν γιατί δεν υπάρχει κοινωνική και οικονομική πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην παραλιακή ζώνη δεν έχουν μια πλειοψηφική άποψη στην κατεύθυνση της ήπιας κυκλοφορίας. Φοβούνται ότι, αν σταματήσουν να περνούν αυτοκίνητα τα οποία θα μπορούν να παρκάρουν -αν είναι δυνατόν- έξω από το μαγαζί τους, η Παραλία θα ερημώσει. Ολοι ζητούν κάτι να αλλάξει, γιατί γνωρίζουν ότι στην περιοχή κυκλοφορεί κόσμος μόνο δυο μήνες το χρόνο, αλλά δεν ξέρουν τι είναι αυτό. Ψάχνουν λοιπόν ενόχους στις λευκές νύχτες και στα καρναβάλια - που όντως τους αφήνουν απέξω, αλλά το δομικό πρόβλημα που αδειάζει την παραλιακή από κόσμο δεν είναι οι εκδηλώσεις του δήμου.
Ο φόβος για τις αλλαγές είναι ανθρώπινος και εξηγείται. Είμαστε και σε μια εποχή που ο καθένας προσπαθεί να τα βγάλει πέρα δύσκολα και φοβάται πως οτιδήποτε διαταράσσει την ισορροπία μπορεί να τον καταστρέψει. Με δυο λόγια, μια μεγάλη μερίδα των επαγγελματιών της παραλιακής δεν θέλει στην παρούσα φάση «ανακάτεμα»: Παρότι γκρινιάζει, αρκείται σε αυτό που υπάρχει. Οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής από την πλευρά τους δεν θέλουν αλλαγές που μπορούν να φέρουν διαφοροποιήσεις σε κυκλοφορία, κίνηση και παρκάρισμα. Οι υπόλοιποι πολίτες της Καλαμάτας δυσφορούν για την κατάσταση που επικρατεί, θέλουν αλλαγές, αλλά αφού αυτές δεν γίνονται, απλώς δεν κατεβαίνουν στην Παραλία και προτιμούν την κεντρική πλατεία και το ιστορικό κέντρο. Η Καλαμάτα είναι, έτσι, μια παραλιακή πόλη που κοιτάζει το βουνό και όχι τη θάλασσα...
Η παραλιακή ζώνη, για να καταστεί ελκυστική για επισκέπτες και μόνιμους κατοίκους όλο το χρόνο κι όχι μόνο τους δύο καλοκαιρινούς μήνες, χρειάζεται μεγάλες παρεμβάσεις. Ο περιορισμός της κίνησης των αυτοκινήτων είναι μια βασική και αυτονόητη παρέμβαση, μιας και η συνύπαρξη δράσεων αναψυχής με τροχοφόρα είναι αδύνατη. Ο σημερινός χαμός με πεζούς, ποδηλάτες και εποχούμενους με κάθε είδους τροχοφόρο, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Υπάρχει βέβαια αναμφίβολα το ζήτημα της προσέγγισης στην Παραλία, και κυρίως η στάθμευση των οχημάτων. Αυτό είναι ένα ζήτημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί με στοχευμένες παρεμβάσεις για την εξεύρεση χώρων στάθμευσης. Είναι καιρός πάντως να σταματήσουν όλοι να κυνηγούν την ουρά τους και ν' αλαλάζουν άναρθρα για το παρκάρισμα, και να σκεφτούν ότι και το κέντρο εξυπηρετείται με ελεγχόμενη στάθμευση στους δρόμους και στα πάρκινγκ στο Νέδοντα. Γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο και στην Παραλία;
Η διάνοιξη των κάθετων δρόμων και της Κρήτης είναι μεν υποβοηθητικά, αλλά δεν είναι η ουσία του προβλήματος. Προφανώς πρέπει να προωθηθούν, αλλά όσο και για αυτά δεν υπάρχει πίεση και αναγκαιότητα, θα σέρνονται... όπως σέρνονται επί σειρά ετών. Η οδός Κρήτης σε συνδυασμό με τον περιφερειακό έχουν μετατρέψει τη Ναυαρίνου σε έναν δρόμο τοπικού χαρακτήρα, ο οποίος μπορεί να παρακαμφθεί. Η «ρομαντζάδα» με το αυτοκίνητο επί της Ναυαρίνου, ως παραδοσιακή βόλτα των Καλαματιανών, μπορεί να γίνει και με αργότερους ρυθμούς και μέσα από παρακάμψεις με ανάποδες μονοδρομήσεις. Πέραν των άλλων, το ποδήλατο, το βάδισμα και το τζόγκινγκ είναι περισσότερο της μόδας από τις καγκουριές της δεκαετίας του '80· ας προσαρμοστούν λοιπόν και οι ρομαντικοί της παλιάς εποχής στα νέα δεδομένα.
Οι υποψήφιοι δήμαρχοι δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται το ζήτημα, αν όμως δεν πιεστούν από τους πολίτες δεν πρόκειται να πάρουν γενναίες αποφάσεις. Το παραλιακό μέτωπο απαιτεί μεγάλες παρεμβάσεις, με στοιχεία ρίσκου και καινοτομίας. Η Καλαμάτα για να καταστεί προορισμός χρειάζεται κάτι πέρα από το συνηθισμένο. Η προεκλογική περίοδος είναι μια καλή ευκαιρία να συζητηθούν λύσεις και να δημιουργηθούν πολιτικές και κοινωνικές πλειοψηφίες, στην κατεύθυνση της ανατροπής του μικρού συντηρητισμού που κυριαρχεί στις αποφάσεις. Μόνο μέσα από ανατροπές η Καλαμάτα μπορεί να αποκτήσει ελκυστικό παραλιακό μέτωπο, που δεν θα λειτουργεί μόνο δύο μήνες το χρόνο.
