Ενώ η Ελλάδα βρίσκεται για μια ακόμα φορά ένα βήμα πριν από την πλήρη και ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, οι περισσότεροι Ελληνες συνεχίζουν σχεδόν αμέριμνοι τις διακοπές τους, πιστεύοντας ότι οι δανειστές θα μας σώσουν και πάλι επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Το τραγικό είναι ότι το ίδιο ακριβώς πιστεύουν και οι περισσότεροι πολιτικοί, καθώς αναλύουν τις εξελίξεις χωρίς καμία λογική και με βάση τις επιθυμίες τους. Η ηγεσία της χώρας, πλην ελαχίστων σκεπτόμενων πολιτικών, έχει κάνει ιδεολογία τις επιθυμίες της και προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι ελέγχει απολύτως τις εξελίξεις στον τομέα της οικονομίας. Ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση θυμίζει την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου όταν προσπαθούσε να μας πείσει στην αρχή της θητείας της ότι δεν έχει λόγο να προσφύγει για δανεικά στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα θα αποδειχθεί ότι οι επιθυμίες των κυβερνητών δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η σκληρή οικονομική πραγματικότητα βασίζεται πάνω σε αληθινά αριθμητικά στοιχεία - και όχι σε μεταφυσικές προσδοκίες.
Στην πραγματικότητα λοιπόν η κυβέρνηση δεν ελέγχει τίποτα απολύτως, και το μέλλον της Ελλάδας θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις που θα λάβουν πολύ σύντομα οι Ευρωπαίοι δανειστές και κυρίως οι Γερμανοί. Η κυβέρνηση δεν ελέγχει την κατάσταση γιατί για μια ακόμα φορά θα εξαγγείλει μέτρα που... δεν θα εφαρμοστούν. Ή μάλλον για να ακριβολογούμε, θα εφαρμόσει μόνο τα “εύκολα” μέτρα των περικοπών στις συντάξεις και τους μισθούς. Επιπρόσθετα θα κάνει και 2-3 ιδιωτικοποιήσεις που έπρεπε να έχουν γίνει το... 1990. Από εκεί και πέρα θα ψηφίσει νόμους για απελευθέρωση της αγοράς που θα ισχύσουν το 2015, θα συζητήσει ένα φορολογικό νομοσχέδιο που αν όλα πάνε καλά θα ισχύσει το 2014, και γενικότερα θα προχωρήσει σε διοικητικές μεταρρυθμίσεις με ορίζοντα δεκαετίας. Δυστυχώς όμως, εδώ και πάρα πολύ καιρό δεν υπάρχει πια χρόνος για... ήπια προσαρμογή. Τις ίδιες εξαγγελίες τις ακούμε εμείς κι οι δανειστές μας από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο χρόνος πλέον τελείωσε - και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, μέχρι το τέλος του φθινοπώρου θα έχει ξεκαθαρίσει το μέλλον της Ελλάδας.
Το μόνο που απομένει λοιπόν στην κυβέρνηση είναι να πει επιτέλους και για πρώτη φορά ολόκληρη την αλήθεια στον ελληνικό λαό: Να πει ότι η χώρα έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει και ότι επιβιώνει με τα δανεικά που παίρνει από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ. Να πει σε όλους τους Ελληνες ότι το πάρτι της διαφθοράς και της σπατάλης τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα. Στη συνέχεια, πρέπει να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να χαρακτηρίσει ιδιώνυμα αδικήματα τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή. Εντός μιας εβδομάδας να ψηφιστούν το φορολογικό νομοσχέδιο και να ληφθούν όλες οι αποφάσεις που απαιτούνται για το κλείσιμο των άχρηστων Οργανισμών και τη συγχώνευση των ομοειδών υπηρεσιών. Το φορολογικό νομοσχέδιο πρέπει να είναι τελείως απλό, με 2 ή το πολύ 3 συντελεστές. Παράλληλα θα πρέπει να υποχρεώνει μισθωτούς και συνταξιούχους να δηλώνουν πού κατανάλωσαν ή αποταμίευσαν το 100% του εισοδήματός τους, προκειμένου οι ίδιοι να φορολογηθούν με τον χαμηλό συντελεστή. Εξυπακούεται ότι πρέπει να σταματήσει η χρηματοδότηση της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Οι Οργανισμοί Αυτοδιοίκησης θα αυτοχρηματοδοτούνται με τέλη ή φόρους που θα θεσπίσουν και θα εισπράττουν οι δήμοι κι οι περιφέρειες.
Τουλάχιστον αυτά τα μέτρα πρέπει να ληφθούν εδώ και τώρα, γιατί αύριο, κυριολεκτικά, θα είναι πολύ αργά. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ληφθούν χθες, αλλά η γνώμη μου δεν αλλάζει την... Ιστορία. Ομως αν ο Αντώνης Σαμαράς δεν θέλει να περάσει στην Ιστορία ως ο πρωθυπουργός της δραχμής, θα πρέπει να λάβει άμεσα ουσιαστικές αποφάσεις, ώστε να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Διαφορετικά, οι δανειστές θα αποφασίσουν για το μέλλον της Ελλάδας έχοντας ως δεδομένο ότι ρίχνουν λεφτά σ' ένα βαρέλι δίχως πάτο.
Δε θέλω ούτε καν να σκέφτομαι τις επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης. Απλώς θα τονίσω ότι οι συνέπειες δεν θα είναι μόνο οικονομικές. Οποιος νομίζει ότι “χρεοκοπία είναι και θα περάσει”... δεν είναι απλώς ηλίθιος, είναι και επικίνδυνος.