Η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε πρώτα στην κάλπη το 2019 και με την προχθεσινή απόφαση του δικαστηρίου επισφραγίστηκε το πολιτικό τέλος του συγκεκριμένου υποκόσμου.

Η Χρυσή Αυγή καβάλησε -και αυτή- το κύμα της αγανάκτησης με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2009. Το πολιτικό της αφήγημα στηριζόταν σε τρεις διακριτούς πυλώνες: την καταγγελία κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολιτικών που είναι υποχείρια των ξένων και χρεοκόπησαν τη χώρα, την επίθεση στα «βοθροκάναλα» και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι πουλημένοι και κρατούν το λαό στο σκοτάδι και βέβαια το κυνήγι στους ξένους και τους μετανάστες που θα μας κλέψουν τις δουλειές. Αυτό ήταν το πολιτικό αφήγημα της Χρυσής Αυγής και πάνω σε αυτό επένδυε όλα αυτά τα χρόνια για να κάνει παράλληλα μία σειρά από ενέργειες του κοινού ποινικού κώδικα, οι οποίες έφτασαν στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα που την οδήγησαν στο σκαμνί της δικαιοσύνης.

Το πολιτικό αφήγημα της Χρυσής Αυγής παραμένει ισχυρό και χρησιμοποιείται ανά τμήματα από διάφορους πολιτικούς χώρους στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση. Η πολιτική νομιμοποίηση φασιστικών απόψεων παραμένει ως πρόβλημα και θα το βρούμε μπροστά μας. Το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μπορεί να τελείωσε και με την απόφαση του δικαστηρίου, αλλά στην επόμενη κρίση είναι βέβαιο ότι θα εμφανιστεί με παρόμοιο ή άλλο περιτύλιγμα κάποιο άλλο σχήμα. Η πολιτική ζωή για να αναπνεύσει θα πρέπει να απαλλαγεί από τους μαχαιροβγάλτες αλλά και από ακραίους λαϊκιστές και συνωμοσιολόγους, από τις αντιλήψεις του ασπρόμαυρου κόσμου των καλών και των κακών, των κλεφτών και των αγγέλων. Μια μεγάλη μάχη κερδήθηκε, χρειάζεται όμως συνέχεια για να κερδηθεί ο πόλεμος της δημοκρατίας, που θα κρατήσει τη χώρα και τους πολίτες στα ανεπτυγμένα οικονομικά και πολιτισμικά κράτη.