Η πανδημία, όπως ήταν λογικό, πήγε τα πάντα πίσω σε σχέση με τις τομές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα προκειμένου να αντεπεξέλθει στις συνθήκες που δημιουργεί ο νέος παγκόσμιος οικονομικός ανταγωνισμός. Είναι σημαντικό όμως να κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο – και ότι όσο εμείς καθυστερούμε, το χάσμα μεγαλώνει, ενώ κάποιοι άλλοι μας προσπερνούν. Η άρνηση κατανόησης της πραγματικότητας από μεγάλο μέρος των πολιτών, καθώς και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να πείσει για την αναγκαιότητα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για το μέλλον της χώρας.
Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να πάρει μπρος αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τις τράπεζες. Χρειάζεται μια συνολική και βιώσιμη λύση για τα παλιά δάνεια, αλλά και μια ρεαλιστική διαδικασία χορήγησης νέων. Οι τράπεζες όπως λειτουργούν σήμερα φυτοζωούν και είναι ουσιαστικά κλειστές, τόσο για τους καταθέτες όσο και για τους υποψήφιους επενδυτές. Παράλληλα με το πρόβλημα των τραπεζών θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και το ζήτημα με τις επιχειρήσεις-ζόμπι που λειτουργούν στα πλαίσια της μαύρης οικονομικής δραστηριότητας. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι οι επιχειρήσεις που συστηματικά φοροδιαφεύγουν ή χρωστούν σε... όποιον μιλά Ελληνικά λειτουργούν σε βάρος των υγιών επιχειρήσεων, και τελικώς σε βάρος της ελληνικής οικονομίας συνολικά.
Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα που απαιτεί άμεση και γρήγορη αντιμετώπιση είναι αυτό της παιδείας. Από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση έως τα πανεπιστήμια η κατάσταση είναι απελπιστική. Ελλείψεις σε οργάνωση, προσωπικό και υποδομές δημιουργούν μια ζοφερή πραγματικότητα, η οποία έχει τραγικές συνέπειες στη μόρφωση των νέων. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει να λάβει μέτρα τα οποία θα αντιμετωπίζουν παθογένειες σε όλο το οικοδόμημα της εκπαίδευσης. Τα μέτρα που προωθούνται είναι δειλά και κατώτερα των αναγκών. Χωρίς εκπαιδευτικό σύστημα που θα οπλίζει τους νέους με εφόδια για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων, η χώρα είναι καταδικασμένη. Ωραίες οι θεωρίες και οι φιλοσοφικές προσεγγίσεις για τη γενικότερη παιδεία, αλλά χώρα που δεν έχει καταρτισμένα στελέχη για τις ανάγκες της οικονομίας δεν μπορεί να επιβιώσει. Η σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με τις ανάγκες της αγοράς έχει καθυστερήσει και αποτελεί πλέον τεράστιο πρόβλημα για το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Το τρίτο σημείο έχει να κάνει με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων και το συνολικό μοντέλο ανάπτυξης που θα προωθηθεί. Το ποιες επενδύσεις θα ενισχυθούν και το ποιες δράσεις θα χρηματοδοτηθούν τα επόμενα χρόνια είναι κομβικής σημασίας ζητήματα. Οι πόροι του Ταμείου Ανάπτυξης θα καθορίσουν το μέλλον της ελληνικής οικονομίας τις επόμενες δεκαετίες. Η Ελλάδα θα πρέπει να προλάβει το τρένο της 4ης τεχνολογικής επανάστασης, και αυτό δεν θα γίνει αν τα χρήματα δεν επενδυθούν παραγωγικά. Οι παραδοσιακοί κλάδοι της οικονομίας σε πρωτογενή τομέα και τουρισμό χρειάζεται να αντιμετωπιστούν μέσα στο πλαίσιο των παγκόσμιων αλλαγών, αλλά και αυτών που φέρνουν οι νέες κλιματολογικές συνθήκες. Η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η σύνδεση των διατροφικών προϊόντων με την υγεία και τον τουρισμό, συνθέτουν το νέο πλαίσιο δράσης.
Σε τοπικό επίπεδο, έχουν περάσει δύο χρόνια από τις εκλογές και η κυβέρνηση ακολουθεί την πεπατημένη. Οι αργόσυρτες διαδικασίες στην προώθηση των μεγάλων έργων υποδομής συνεχίζονται. Το Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη είναι μπλεγμένο σε μια διαδικασία η οποία θα αργήσει να δώσει αποτέλεσμα. Η παραχώρηση του αεροδρομίου Καλαμάτας τοποθετείται για μετά από 2-3 χρόνια. Ο δρόμος Καλό Νερό - Τσακώνα και η σύνδεση της νότιας με τη δυτική Πελοπόννησο είναι στο… περίμενε. Στασιμότητα και αργοί ρυθμοί σε όλα τα επίπεδα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ούτε ένα μέτρο νέου δρόμου και το ίδιο θα συμβεί και με την κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες δείχνουν να επαναπαύονται στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και στην κυριαρχία απέναντι σε μια αδύναμη αντιπολίτευση. Κινούνται με ράθυμο, παλαιοκομματικό και διεκπεραιωτικό τρόπο, αγνοώντας ότι αυτή η συνταγή δεν εξασφαλίζει παρά μόνο συγκυριακή κυριαρχία. Όσο ακόμα είναι καιρός, οφείλουν να κατανοήσουν ότι οι συνθήκες απαιτούν άλματα και όχι βήμα σημειωτόν. Μέχρι τον Ιούλιο που ο πρωθυπουργός θα επισκεφθεί την περιοχή, χρειάζεται να αποσαφηνιστούν οι προτεραιότητες και να δοθούν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, αλλά και χειροπιαστές λύσεις, σε προβλήματα της περιοχής.
Οι εξαγγελίες των ίδιων και των ίδιων πραγμάτων δεν πείθουν πλέον κανέναν. Δεν γνωρίζουμε για πόσο ακόμα θα σώζει την κυβέρνηση η αντιπολίτευση, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι ο πολιτικός της χρόνος μετράει αντίστροφα.
panagopg@gmail.com
