Τι έγραψε η κ. Νικολοπούλου στην ιστοσελίδα της; Τίποτα παραπάνω από τα θεωρητικώς αυτονόητα. Εγραψε μεταξύ άλλων ότι «η Καλαμάτα είναι προνομιούχα από τη φύση, πλούσια από τα γεννοφάσκια της με αστική κοινωνία!» - ενώ ασκώντας και κριτική παρατήρησε «δεν φταίει πάντα ο δήμος και το κράτος, αλλά και οι ίδιοι οι δεκάδες καταστηματάρχες θα πρέπει να επιβάλουν αυστηρότερους κανόνες συνδιαχείρισης του διαμαντιού που λέγεται "παραλία Καλαμάτας"».
Ουσιαστικά η κ. Νικολοπούλου με λίγες εύστοχες λέξεις περιέγραψε όλα όσα βλέπει με την πρώτη ματιά ο επισκέπτης, αλλά και όσα γνωρίζουμε και δεν λέμε οι ντόπιοι... για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας και τις σχέσεις μας.
Είναι λοιπόν η Καλαμάτα η πιο ευτυχισμένη πόλη στην Ελλάδα;
Εκτιμώ ότι δεν είναι, αλλά ότι μπορεί να γίνει, αν αξιοποιηθούν πλήρως και αποδοτικώς τόσο η φυσική της προίκα όσο και οι υποδομές που απέκτησε τις τελευταίες δεκαετίες. Μέχρι τότε όμως, η Καλαμάτα θα παραμένει... πρωτεύουσα των αναξιοποίητων δυνατοτήτων.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή, για να μην αδικήσουμε κανέναν. Αντιθέτως με όσα υποστηρίζουν οι νοσταλγοί του παρελθόντος, η Καλαμάτα μέχρι και το πρόσφατο παρελθόν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια μίζερη επαρχιακή ελληνική πόλη, οι κάτοικοι της οποίας τη θεωρούσαν... ομφαλό της γης απλώς επειδή δεν είχαν ταξιδέψει στο εξωτερικό, ώστε να δουν πραγματικά όμορφες πόλεις. Ας μην ξεχνάμε ότι τουλάχιστον μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 στην Καλαμάτα υπήρχαν δεκάδες χωματένιοι δρόμοι γεμάτοι λασπόνερα από τις μπουγάδες των νοικοκυριών. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι τουαλέτες των καφετεριών και των εστιατορίων ήταν μόνο για τις... μύγες. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 αν κυκλοφορούσες μετά τα μεσάνυχτα ήσουν αυτομάτως... ύποπτος και σε σταματούσαν οι ασφαλίτες για εξακρίβωση στοιχείων. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έβλεπες στα μπαρ της Καλαμάτας λιγότερες γυναίκες από όσες βλέπεις σήμερα στις καφετέριες της... Σαουδικής Αραβίας.
Κατά την ταπεινή μου άποψη λοιπόν, η Καλαμάτα πριν από 30 χρόνια ήταν μια πόλη με πρωτόγονες υποδομές που αναζητούσε την ταυτότητά της. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 χρόνων, τόσο η Καλαμάτα όσο και οι κάτοικοί της πλούτισαν όσο ποτέ πριν, με αποτέλεσμα να βελτιωθεί σημαντικά το βιοτικό επίπεδο αλλά και η ποιότητα της ζωής στην πόλη. Οι δήμαρχοι της Καλαμάτας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, την προίκισαν με τις υποδομές που απαιτούνται για να μετεξελιχθεί η μεσσηνιακή πρωτεύουσα σε μια ευρωπαϊκή πόλη.
Για λόγους.... οικονομίας, δεν θα ήθελα σε αυτό το άρθρο να σχολιάσω ποιος πρόσφερε περισσότερα και ποιος ελάχιστα. Θέλω όμως να τονίσω όσο τίποτα άλλο τον κίνδυνο καταστροφής της Καλαμάτας από τους νεόπλουτους εραστές της ανομίας.
Συγκεκριμένα, δεκάδες νεόπλουτοι κάτοικοι και επαγγελματίες φέρονται στην Καλαμάτα σαν να τη μισούν, προσπαθώντας να καλύψουν και το τελευταίο τετραγωνικό γης με τσιμέντο και τραπεζοκαθίσματα. Επιδιώκοντας όλοι μαζί το εύκολο ατομικό τους κέρδος, καταστρέφουν το μέλλον της πόλης - και μάλιστα στο όνομα του λαϊκού συμφέροντος... Δυστυχώς οι τελευταίες δημοτικές αρχές δεν είχαν το πολιτικό ανάστημα που απαιτείται για να συγκρουστούν με τα ιδιοτελή αυτά συμφέροντα, τα οποία απειλούν το μέλλον της Καλαμάτας. Δεν φταίνε όμως μόνο οι δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι για την ανομία που επικρατεί - και η οποία εξυπηρετεί πρωτίστως τα ιδιοτελή συμφέροντα των νεόπλουτων ή νεόκοπων που θέλουν να γίνουν... ολιγάρχες στη θέση των αδύναμων πολιτικών: Ευθύνεται όλο το σύστημα των πελατειακών σχέσεων, που δομήθηκε πάνω στη βάση του βραχυπρόθεσμου και κοντόφθαλμου αμοιβαίου συμφέροντος.
Ετσι, μεταξύ άλλων φταίει και ο Τύπος που δεν συγκρούεται με νεόπλουτα ολιγαρχικά συμφέροντα. Για να προλάβω εδώ θεωρίες συνωμοσίας, οφείλω να διευκρινίσω ότι οι εκδότες και οι καναλάρχες δεν δίνουν καμιά γραμμή σύμπλευσης με τα άνομα συμφέροντα. Απλώς οι δημοσιογράφοι αυτολογοκρίνονται γνωρίζοντας ότι ο μισθός τους πληρώνεται και από τις διαφημίσεις των... πελατών που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τόσο τους νόμους του κράτους όσο και τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Σε κάθε περίπτωση, πελατοκεντρικό δεν είναι μόνο το αμιγώς πολιτικό σύστημα. Πελατοκεντρικό είναι το σύνολο των σχέσεων που διέπουν την πολιτική, οικονομική αλλά και κοινωνική ζωή του τόπου, επιτρέποντας στους εραστές της ανομίας να κυβερνούν τελικά τον τόπο. Μάλιστα οι... νεόπλουτοι αυτοί εραστές της ανομίας, το τελευταίο χρονικό διάστημα, εξαιτίας της έλλειψης σοβαρών οικονομικών και πολιτικών αντιπάλων έχουν αποθρασυνθεί τελείως - και ούτε λίγο ούτε πολύ ονειρεύονται να γίνουν ολιγάρχες σε μια πόλη... ανατολικού τύπου, σαν αυτές που τις κυβερνούν Ρώσοι ή Βαλκάνιοι μαφιόζοι.
Ετσι, τα επόμενα χρόνια στην Καλαμάτα -όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα- θα συγκρουστούν δύο κόσμοι: Θα συγκρουστούν οι δυνάμεις που θέλουν να γίνει η Καλαμάτα σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη, με τις δυνάμεις που θέλουν να γίνει η μεσσηνιακή πρωτεύουσα προάστιο της... Σόφιας και του Βουκουρεστίου. Κλείνοντας οφείλω φυσικά να παραδεχτώ και να ομολογήσω ότι, εδώ και πολλά χρόνια, αυτές που κυριαρχούν σε όλα τα πεδία των μαχών είναι οι δυνάμεις του... λαϊκισμού.
Ενα φάντασμα πλανιέται λοιπόν πάνω από την Καλαμάτα: το φάντασμα των εραστών της ανομίας, που θέλουν να γίνουν ολιγάρχες της Ανατολής.
Θανάσης Λαγός
