Οταν λοιπόν πεζοδρόμησε το τμήμα της οδού Αριστομένους από την πλατεία 23ης Μαρτίου έως την οδό Νικηταρά, άνοιξε το... δρόμο για περισσότερες πεζοδρομήσεις, αφού όλοι διαπίστωσαν ότι μπορεί να υπάρξει αγορά και χωρίς παρκαρισμένα αυτοκίνητα μπροστά στην πόρτα των μαγαζιών. Οταν στήριξε την ομάδα που διοργάνωσε το 1ο Καλαματιανό Καρναβάλι, άνοιξε ταυτόχρονα και το δρόμο για την πρώτη “Λευκή Νύχτα”, αφού όλοι διαπίστωσαν ότι για να γίνουν επιτυχημένες εκδηλώσεις δεν απαιτούνται χρήματα, αλλά βούληση, μεράκι και αποφασιστικότητα. Ετσι φτάσαμε στη μεγάλη επιτυχία της “Λευκής Νύχτας” στην Καλαμάτα, την οποία πιστώνεται ο δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας - και πολύ σωστά, αφού η αντιπολίτευση κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι αρκεί αυτή η επιτυχία για να του χαρίσει μια νέα... πενταετία. Αλλοι πάλι άρχισαν να μιλούν για “εποχή Νίκα” και να συγκρίνουν το έργο του με αυτό του Σταύρου Μπένου. Κάποιοι μάλιστα δεν δίστασαν καθόλου να χαρακτηρίσουν το έργο του “πρωτοποριακό”.
Λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω με όλους. Ο κ. Νίκας έχει επιτυχίες αλλά δεν είναι επιτυχημένος δήμαρχος. Είναι ένας συντηρητικός πολιτικός που ακολουθεί ασθμαίνοντας την κοινωνία, αντί να οδηγεί αυτός την κοινωνία σε αχαρτογράφητες περιοχές, όπως κάνουν οι πραγματικοί ηγέτες. Στην πραγματικότητα ο δήμαρχος της Καλαμάτας μου θυμίζει σπρίντερ που τρέχει σε μαραθώνιο, και ενώ ξεκινά δυναμικά, στα πρώτα εκατό μέτρα ξαφνικά σταματά κι αρχίζει τις χειραψίες με τους φιλάθλους. Ετσι για παράδειγμα όταν δημιούργησε τον πεζόδρομο της Αριστομένους, αντί να συνεχίσει και στο υπόλοιπο τμήμα σταμάτησε, αρχίζοντας ταυτόχρονα τις... χειραψίες και τις φωτογραφίες στα φυλλάδια. Για πεζοδρόμηση της Ναυαρίνου ούτε λόγος δεν γίνεται φυσικά, καθώς οι πελάτες της παραλιακής απειλούν να του κόψουν τη... χειραψία. Ετσι οι πεζοδρομήσεις στην Καλαμάτα καθυστερούν, ενώ σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας έχουν ολοκληρωθεί εδώ και πολλές δεκαετίες.
Ομως ο δήμαρχος δεν άφησε μόνο τον πεζόδρομο της Αριστομένους μισό, επειδή φοβάται τους συντηρητικούς πελάτες της παράταξής του: Στη μέση άφησε και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της Καλαμάτας καθώς διαπίστωσε ότι δεν ικανοποιεί τους εραστές του τσιμέντου και του πανωσηκώματος. Για την ακρίβεια όχι μόνο το άφησε στη μέση, αλλά προσέφυγε κιόλας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να ακυρωθεί το ΓΠΣ που... ο ίδιος συνέταξε και ψήφισε. Αυτή ίσως είναι και η μοναδική πρωτοπορία που έχει να επιδείξει δημοτική αρχή, σε παγκόσμιο μάλιστα επίπεδο: Πουθενά αλλού στον κόσμο δήμαρχος δεν προσέφυγε στο δικαστήριο για να ακυρώσει νόμο που ψήφισε ο ίδιος. Αυτό πράγματι είναι... πρωτοποριακό - και ταυτόχρονα βάζει ουσιαστικό τέλος σε κάθε προσπάθεια σύγκρισης του έργου του νυν δημάρχου Παναγιώτη Νίκα με το έργο του πρώην δήμαρχου Καλαμάτας Σταύρου Μπένου. Τη δεκαετία του 1980 ο κ. Μπένος συγκρούστηκε με τα συμφέροντα και δημιούργησε ένα προοδευτικό για την εποχή του ΓΠΣ. Στον 21ο αιώνα ο κ. Νίκας φοβήθηκε τη σύγκρουση και ζητάει να ακυρωθεί ένα κατά τα άλλα συντηρητικό για την εποχή μας ΓΠΣ - προφανώς για να ξαναφτιάξει από την αρχή ένα... ακόμα πιο συντηρητικό πολεοδομικό σχέδιο.
Σε κάθε περίπτωση ο κ. Μπένος ήταν μπροστά από την κοινωνία, ενώ ο κ. Νίκας την ακολουθεί ασθμαίνοντας. Προς θεού, δεν λέω ότι ο κ. Μπένος τα έκανε όλα σωστά. Αντιθέτως. Διαφωνώ με πολλές πολιτικές του επιλογές, ειδικά όταν τις κρίνω εκ των υστέρων και εκ του μακροπρόθεσμου αποτελέσματος με σημερινά μέτρα και σταθμά. Για παράδειγμα η δημιουργία δημοτικών επιχειρήσεων εκείνη την εποχή θεωρείτο και ήταν πρωτοποριακό έργο που προσέφερε τόσο στην πόλη όσο και στο θεσμό της αυτοδιοίκησης. Με το πέρασμα του χρόνου οι δημοτικές επιχειρήσεις εξελίχτηκαν σε πληγή της αυτοδιοίκησης, επειδή πρωτίστως λειτούργησαν ως κομματικά υποκαταστήματα για διορισμό ημετέρων και δευτερευόντως ως οργανισμοί παροχής υπηρεσιών στους πολίτες. Ανεξάρτητα όμως από την κατάληξη των δημοτικών επιχειρήσεων και τη διαφωνία για τη σημερινή τους λειτουργία, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο κ. Μπένος όταν τις ίδρυε ήταν ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία κι άνοιγε δρόμους σε αχαρτογράφητες περιοχές.
Σήμερα οι δήμαρχοι και γενικότερα οι πολιτικοί διοικούν και κυβερνούν τρέχοντας πίσω από την κοινωνία, που διψάει σιωπηρά για αλλαγές τις οποίες φοβάται να κάνει η πολιτική ηγεσία. Ουσιαστικά στο προσκήνιο εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται μια συντηρητική γενιά πολιτικών, η οποία κυβερνά με μοναδικό στόχο τη διατήρηση της κατεστημένης τάξης πραγμάτων που εκλέγει αυτούς τους πολιτικούς. Εννοείται βεβαίως ότι ο σημερινός δήμαρχος Καλαμάτας δεν είναι ο πιο αποτυχημένος πολιτικός αυτής της γενιάς. Αντιθέτως, όπως ανέφερα και στην αρχή, όσες φορές τόλμησε να κάνει κάποια δειλά βήματα σημείωσε επιτυχίες. Επειδή όμως είναι συντηρητικός και ενδιαφέρεται πρωτίστως για τη διατήρηση του στάτους κβο που θα του εξασφαλίσει την επανεκλογή του, σταματά στη μέση και κάνει... δημόσιες σχέσεις.
Ο Π. Νίκας είναι ένας συντηρητικός πολιτικός που δεν μπορεί να οδηγήσει την Καλαμάτα στον 21ο αιώνα. Δεν αποκλείεται όμως να συνεχίσει να κάθεται στο τιμόνι, καθώς δεν υπάρχει ουσιαστική εναλλακτική πρόταση. Με άλλα λόγια: Δεν υπάρχουν αυτή την περίοδο στο προσκήνιο πολιτικοί για να οδηγήσουν την Καλαμάτα -και γενικότερα την Ελλάδα- στον αχαρτογράφητο 21ο αιώνα. Τουλάχιστον εγώ δεν τους βλέπω. Αν τους βλέπετε εσείς... ψηφίστε τους.
