Η αλήθεια ταυτόχρονα είναι ότι οι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια υπέστησαν τεράστιες μισθολογικές μειώσεις. Οι μισθοί τους είναι πραγματικά εξευτελιστικοί και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τη συγκεκριμένη πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να την παραβλέψει, γι' αυτό και πρέπει να σταματήσουν ορισμένοι να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Δεν μπορεί να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να υπόσχεται στη ΔΕΘ ενισχύσεις στους ένστολους και όχι στους εκπαιδευτικούς. Είναι προφανώς άδικο να παίρνει ο δάσκαλος λιγότερα ακόμα και από τον κατώτατο ένστολο, που δεν έχει καλά-καλά τελειώσει το λύκειο. Είναι κραυγαλέα αδικία, η οποία δεν μπορεί να παραβλέπεται στο όνομα του "κάποιοι κάνουν ιδιαίτερα". Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δεν κάνει ιδιαίτερα. Οι χιλιάδες δάσκαλοι, για παράδειγμα, και να ήθελαν, πού μπορούν να κάνουν ιδιαίτερα; Η αύξηση των ωρών εργασίας που επέφερε, όπως όλα δείχνουν, τεράστιο δημοσιοοικονομικό όφελος στον προϋπολογισμό του κράτους δεν μπορεί να μην επιφέρει και ένα αίσθημα δικαιοσύνης στους εκπαιδευτικούς. Με δυο λόγια είναι πράξη λογικής και υπευθυνότητας η χορήγηση μιας άμεσης ενίσχυσης του εισοδήματος των εκπαιδευτικών. 

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκινούν τη Δευτέρα δεν πρέπει να οδηγήσουν σε τυφλή σύγκρουση με κομματικά προτάγματα. Η κυβέρνηση και το μνημόνιο δεν θα ανατραπούν με απεργία διαρκείας των καθηγητών, όπως φαντασιώνονται διάφοροι κομματικοί συνδικαλιστές. Το πιθανότερο είναι να οδηγήσουν σε ταπεινωτική ήττα τον κλάδο. Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών είναι φανερό ότι έχει χάσει το μέτρο από τον περασμένο Μάιο και οδηγεί αφενός τον κλάδο σε απαξίωση στα μάτια της κοινής γνώμης και αφετέρου στη νομιμοποίηση του κυβερνητικού αυταρχισμού. Οι κυβερνητικοί παράγοντες πρέπει να καταλάβουν ότι οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ενοχοποιούνται γιατί μια συγκυριακή συνδικαλιστική πλειοψηφία χρησιμοποιεί το θυμικό για να παίξει μικροκομματικά παιχνίδια. Η κυβέρνηση οφείλει να αναγνωρίσει έμπρακτα τη συμβολή των εκπαιδευτικών. Αυτά που χρειάζονται να δοθούν είναι πολλές φορές ελάχιστα, μπροστά σε αυτά που υπάρχει κίνδυνος να χαθούν.

Η εκπαίδευση χρειάζεται συνολικό επανασχεδιασμό. Οι αλλαγές που καθημερινά συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο σε κρίσιμους τομείς της τεχνολογίας και της γνώσης, πρέπει να ληφθούν υπόψη στην οικοδόμηση ενός νέου εκπαιδευτικού μοντέλου. Η αλήθεια είναι ότι εμείς εδώ δεν μπορούμε να συζητήσουμε με νηφάλιο και ουσιαστικό τρόπο ούτε για τα αναγκαία μερεμέτια. Οι πραγματικές ριζοσπαστικές προτάσεις που ακούγονται, ρίχνονται στην πυρά του φαιοκόκκινου μεσαίωνα που κυριαρχεί στην Ελλάδα της κρίσης. Το νέο δεν θα έρθει από την απόψυξη παλαιών δοκιμασμένων και αποτυχημένων μοντέλων. Σε ένα κόσμο ανοιχτών συνόρων στη γνώση, σε μια εποχή που οι εξελίξεις στην τεχνολογία δημιουργούν εντελώς νέα δεδομένα στην παγκόσμια οικονομία, κάποιοι θέλουν να κλείσουμε την πόρτα στον κόσμο και να επιστρέψουμε στο "ένδοξο" παρελθόν. Είναι ο συντομότερος δρόμος για την ολοκληρωτική καταστροφή και όλα δείχνουν ότι δυστυχώς δεν θα την αποφύγουμε. 

panagopg@gmail.com