Η ηγεσία της Ν.Δ. θεωρεί ότι και μια κούκλα βιτρίνας να βάλει υποψήφια και να στηρίξει σε Περιφέρεια και μεγάλο δήμο της χώρας, θα καταφέρει να την εκλέξει. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ισχύει. Τα εκλογικά ποσοστά στην περιοχή του 40% τής δίνουν αυτή την ευχέρεια. Να μην ξεχνάμε ότι το όριο εκλογής από την πρώτη Κυριακή για δήμους και Περιφέρειες είναι το 43%. Η εκλογική αριθμητική είναι αμείλικτη και το πλεονέκτημα σαφές. Στη συντριπτική πλειοψηφία Περιφερειών και δήμων αναμένεται έτσι εκλογικός περίπατος.
Την ίδια ώρα αξιωματική αντιπολίτευση ουσιαστικά δεν υπάρχει. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνολικά δεν μπορούν να δημιουργήσουν ενιαίο εκλογικό μέτωπο για να σταθούν εμπόδιο σε αυτή την εκλογική παντοδυναμία. Το καθένα κλεισμένο στον μικρόκοσμο της δικής του στρατηγικής προτιμά την καταγραφή δυνάμεων και το «χάρισμα» του συνόλου της αυτοδιοίκησης στο κυβερνών κόμμα.
Τα πράγματα στην αυτοδιοίκηση δεν θα μεταβληθούν βεβαίως δραματικά. Η Ν.Δ. ελέγχει ήδη τη συντριπτική πλειοψηφία δήμων και Περιφερειών, απλώς τώρα θα γίνει ακόμα πιο σφιχτός ο εναγκαλισμός. Είναι φανερό πως όπου υπήρχε κάποια φωνή που αντιστεκόταν προτάσσοντας αυτοδιοικητικά επιχειρήματα, οδηγείται στην αποστρατεία, προκειμένου να υπάρξει απόλυτη ευθυγράμμιση κόμματος - κράτους – αυτοδιοίκησης.
Δημιουργείται ένα περίεργο σύστημα εξουσίας, που παρόμοιό του δεν έχει εμφανιστεί τα μεταπολιτευτικά χρόνια. Η παντοκρατορία ενός κόμματος και μιας ηγετικής ομάδας σε όλους τους τομείς της δημοκρατίας είναι τρομακτική. Η Ν.Δ. ελέγχει κυβέρνηση, αυτοδιοίκηση και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μένουν απέναντί της μόνο απαξιωμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες εδώ και χρόνια δεν παίζουν κανένα ρόλο. Το σύστημα που έχει δημιουργηθεί είναι παντοδύναμο και θα καθίσταται όλο και πιο ανεξέλεγκτο.
Η ανάγκη για δημοκρατικά αντίβαρα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Για μεγάλο διάστημα σημαντική μερίδα πολιτών έκλεινε τα μάτια σε αυτό που εξελισσόταν τυφλωμένη από το φόβο επιστροφής του τυχοδιωκτικού λαϊκισμού, που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της εξόδου από τον δυτικό κόσμο. Πάνω σε αυτό το φόβο κτίστηκε η νέα πολιτική κυριαρχία, η οποία όμως εξελίσσεται σε μια παντοκρατορία, που μπορεί να βγάλει νέα τέρατα στο τέλος του κύκλου της.
Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας δεν μπορούν και δεν πρέπει να σπαταληθούν σε εξυπηρετήσεις της νέας ολιγαρχίας. Να χρησιμοποιηθούν δηλαδή για τη διατήρηση ισορροπιών στα Μ.Μ.Ε. και να μοιραστούν ως αντίδωρο από τοπικούς άρχοντες, οι οποίοι το μόνο που μπορούν με επιτυχία να κάνουν είναι να χαιρετούν σε γάμους, κηδείες και πανηγύρια. Όλα δείχνουν όμως ότι τόσο κεντρικά όσο και τοπικά οι πόροι θα σπαταληθούν με αυτό τον παλαιοκομματικό τρόπο. Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν θα τροποποιηθεί και το 2032 που θα έλθει η ώρα της καταβολής των δόσεων η χώρα θα κηρύξει εκ νέου στάση πληρωμών. Θα ζήσουμε δηλαδή ξανά μια νέα χρεοκοπία. Πολύ φοβούμαστε ότι τότε δεν θα γλιτώσουμε την ασύντακτη έξοδο από ευρωζώνη και δυτικό κόσμο.
Οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολίτες που αντιλαμβάνονται ότι η πορεία των πραγμάτων είναι ανησυχητική, θα πρέπει να κινητοποιηθούν, προκειμένου να στηθούν δημοκρατικά αναχώματα. Είναι αδήριτη ανάγκη η ορθολογική χρησιμοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Ο αυστηρός έλεγχος του συστήματος εξουσίας σε κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση είναι επιτακτικός. Για να συμβεί όμως αυτό απαιτείται ισχυρή βούληση και στράτευση δυνάμεων με γνώση και ειλικρινή διάθεση για ανιδιοτελή προσφορά. Δεν φτάνουν οι γενικόλογες καταγγελίες, χρειάζεται στοιχειοθέτηση και τεκμηρίωση. Το νταραβέρι, για να περιοριστεί, χρειάζεται απόδειξη και τεκμηρίωση πριν την καταγγελία. Οι άρχοντες, για να πάψουν να είναι ανεξέλεγκτοι, χρειάζονται αντιπολίτευση σοβαρή και αξιόπιστη.
Στις προσεχείς εκλογές οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης θα πρέπει να θέσουν ως κυρίαρχο στόχο την εκλογή προσώπων που θα μπορέσουν να ελέγξουν αποτελεσματικά δημάρχους και περιφερειάρχες. Χρειάζονται πρόσωπα που θα δώσουν αγώνα για να αναδείξουν ανεπάρκειες προβάλλοντας ταυτόχρονα μια άλλη πρόταση για το μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο, τόσο γιατί η πολιτική δεν είναι ελκυστική όσο και γιατί οι ανάγκες βιοπορισμού στέκουν εμπόδιο στην καθημερινή και συστηματική παρακολούθηση όλων όσα συμβαίνουν σε ένα δήμο και σε μια Περιφέρεια. Είναι ανάγκη όμως να γίνει προσπάθεια, γιατί σε διαφορετική περίπτωση το 2032 όσοι δεν έχουμε ήδη ακολουθήσει τα παιδιά μας θα ψάχνουμε χώρα για να μεταναστεύσουμε.
panagopg@gmail.com
