Τα όσα έγιναν με τη συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου δείχνουν μια συγκεκριμένη αντίληψη σε σχέση με τη διαχείριση της εξουσίας. Στην άσκηση εξουσίας υπάρχουν κάποιες λεπτές γραμμές, που όταν ξεπεραστούν χάνεται το μέτρο και ξεκινούν οι ψευδαισθήσεις. Το να δίνω όσα λεφτά θεωρώ ότι αξίζει η πραγματοποίηση ενός γεγονότος, αδιαφορώντας για το μήνυμα που περνά στην κοινωνία, είναι το πρώτο μεγάλο λάθος. Η διαχείριση των προσκλήσεων με όρους “οι εκλεκτοί που θα πάρουν πρόσκληση” και “οι πλεμπαίοι που θα στριμωχτούν στην ουρά για να λάβουν την ελεημοσύνη”, είναι το αποκρουστικό πρόσωπο μιας εξουσίας χωρίς ενσυναίσθηση.
Μετά από όσα συνέβησαν, η λάμψη της συναυλίας ενός μεγάλου ανθρώπου του πολιτισμού αλλά και τα εγκαίνια ενός χώρου που έλειπε από την πολιτιστική ζωή της Καλαμάτας, νομίζουμε ότι μειώθηκαν. Ο σεβασμός του πολίτη είναι το βασικό στοιχείο που καθορίζει τον πολιτισμό. Όταν κάποιος νιώθει ότι αποκλείεται από ένα κλειστό κλαμπ εξουσίας, θεωρεί ότι όλα αυτά δεν τον αφορούν και απλώς χρησιμοποιούν τους φόρους του για να «τρώει» και να «γλεντάει» μια παρέα προυχόντων με τους παρατρεχάμενούς της. Ο αντισυστημισμός και οι τυφλές επιλογές των πολιτών δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, είναι η αντίδραση που προκαλεί η αίσθηση αποκλεισμού.
Οι πολιτικοί παράγοντες σε όλους τους τομείς, από τους δήμους μέχρι το Μαξίμου, χρειάζεται να αλλάξουν παράδειγμα εξουσίας. Η διαφάνεια και η ισότητα είναι θεμελιώδεις αρχές για μια δίκαιη κοινωνία. Όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι αποκλείονται από σημαντικά γεγονότα ή ότι η εξουσία ασκείται με προκλητικό τρόπο, αυτό οδηγεί αρχικά σε αποξένωση και στη συνέχεια σε έντονες αντιδράσεις. Η πολιτική πληγώνεται από συμπεριφορές πολιτικών. Οι προκλητικές σπατάλες με αγορές πολυτελών ειδών ή ακριβών εκδηλώσεων -για παράδειγμα τα χαλιά στο υπουργείο Τουρισμού- και η αίσθηση ότι την εξουσία λυμαίνονται κολλητοί και φίλοι, εξαγριώνουν τους πολίτες.
Το τελευταίο διάστημα σε όλους τους τομείς της πολιτικής ζωής παρουσιάζονται φαινόμενα ιδιαίτερα προβληματικά. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά και σε πρώτη φάση επιλέγουν την αποχή ως τρόπο διαμαρτυρίας. Η αποχή όμως μπορεί να μετατραπεί σε ποτάμι της οργής παρασύροντας τα πάντα στο διάβα του. Οι ισορροπίες είναι ιδιαίτερα εύθραυστες και όσοι νομίζουν ότι θα βρίσκονται για πάντα στην εξουσία, καλό θα ήταν να αλλάξουν πλευρό και μάλιστα σύντομα.
panagopg@gmail.com
