Η αναταραχή σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, επεκτείνεται και στη Ν.Δ. Η εξουσία μπορεί να λειτουργεί ως συγκολλητική ουσία, αλλά όσοι δεν βλέπουν τον εαυτό τους στους πρωταγωνιστές αντιδρούν, και μάλιστα έντονα. Η διαγραφή του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και πρώην υπουργού Μάριου Σαλμά είναι η πρώτη πράξη στην εσωστρέφεια που ξεκινά στη Ν.Δ. και έχει να κάνει με την αμφισβήτηση πλέον ευθέως του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στο παρασκήνιο, εδώ και καιρό, είναι γνωστό ότι βουλευτές και στελέχη σαμαρικού και καραμανλικού κλίματος αμφισβητούσαν τις επιλογές του πρωθυπουργού. Οι τοποθετήσεις των πρώην ήταν αποτέλεσμα και των πιέσεων από τους δικούς τους «να πάρουν πρωτοβουλίες». Το βασικό σε αυτές τις περιπτώσεις έχει να κάνει και με τη διεκδίκηση μεριδίου της εξουσίας. Όταν κάποιος βλέπει ότι δεν υπολογίζεται για κεντρικό ρόλο και δεν έχει πρόσβαση στην εξουσία και τα προνόμιά της, θέλει ανατροπές και ρήξεις για να βρεθεί από την πίσω στην μπροστά σειρά.
Όταν κάποιος έχει κάνει υπουργός ή υφυπουργός την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή ή Σαμαρά και δεν αξιοποιείται σε κυβερνητικό πόστο, είναι ενοχλημένος και επικριτικός. Όταν μάλιστα βλέπει τα ποσοστά της Ν.Δ. να συρρικνώνονται, ενώ στο νομό του είναι άλλος «πρώτο βιολί» και κινδυνεύει και η βουλευτική του έδρα, τότε βγαίνει στο αντάρτικο μήπως και διασωθεί. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, μπορεί να διεκδικηθεί η είσοδος στη Βουλή μέσα από μικρό κόμμα του χώρου, το οποίο μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον κυβερνητικό εταίρο σε συμμαχική κυβέρνηση. Όταν πολιτεύεσαι μάλιστα σε πολυεδρική εκλογική περιφέρεια, όπου τα μικρά κόμματα βγάζουν εύκολα βουλευτή, ο πειρασμός είναι μεγάλος. Σε αυτή την κατάσταση βρίσκονται πάρα πολλοί βουλευτές της Ν.Δ. και η κατάσταση δύσκολα πλέον μαζεύεται.
Είναι γνωστό ότι οι πρώην πρωθυπουργοί θα ήθελαν να δουν τον εαυτό τους στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Η προοπτική αυτή συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες, αλλά φαίνεται πως είναι αποφασισμένοι να τις διεκδικήσουν μέχρι τέλους. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα αποτελέσει έτσι κομβικό σημείο για τη συνέχεια στα εσωτερικά της Ν.Δ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αναγκασμένος να πάρει μια απόφαση που θα έχει σίγουρα πολιτικό κόστος. Αν επιλέξει κομματικό και μάλιστα πρώην πρωθυπουργό, δεν θα βρει απλώς όλη την αντιπολίτευση απέναντί του, αλλά -το σημαντικότερο- θα χάσει από το Κέντρο και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους. Αν επιλέξει κομματικό της μιας τάσης θα δυσαρεστήσει την άλλη, κινδυνεύοντας να χάσει από παντού. Το αν το κόστος θα είναι μικρό ή μεγάλο θα εξαρτηθεί από τη συγκυρία και βέβαια από την τελική του επιλογή.
Οι αντιπαραθέσεις και οι εσωκομματικές εξελίξεις στη Ν.Δ. θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε τοπικό επίπεδο. Η ταύτιση σειράς παραγόντων με τον Αντώνη Σαμαρά αναμένεται να δημιουργήσει αναταράξεις. Κάποιοι προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις, γιατί γνωρίζουν πως αν κλείσουν οι κυβερνητικές πόρτες δεν θα μπορέσουν να βγάλουν θητεία σε Περιφέρεια και δήμους. Όταν όμως χρωστάς την πολιτική σου ύπαρξη και τη θέση στον πρώην πρωθυπουργό, πώς θα πας απέναντι στις επιλογές του; Η ισορροπία είναι δύσκολη εξίσωση, όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση. Οι περισσότεροι εύχονται να μην φτάσουν τα πράγματα στα άκρα, τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση, για να μπορέσουν να κυλήσουν τον χρόνο και να δρομολογήσουν ομαλά την όποια στάση τους.
Όποιος παρατηρεί προσεκτικά τα τοπικά δρώμενα, θα έχει προσέξει ότι οι πόρτες των υπουργών δεν είναι όπως παλιά ανοιχτές για τοπικούς παράγοντες. Το σημαντικότερο, δεν υπάρχει πλέον η πρόσβαση που υπήρχε στο «επιτελικό κράτος» του Μαξίμου, όπου λαμβάνονται και οι ουσιαστικές αποφάσεις. Ό,τι προχωρά γίνεται μέσω ουδέτερων τρίτων, κυρίως επιχειρηματιών, που κρατούν επαφές με όλες τις πλευρές και θεωρούνται από όλους χρήσιμοι. Σημαντικές τοπικές υποθέσεις παραμένουν βαλτωμένες, με τους τοπικούς παράγοντες να σιωπούν γιατί δεν ξέρουν πώς θα εκληφθεί ό,τι και αν εκστομίσουν. Η περιοχή φαίνεται πως πόνταρε τα πάντα σε μια πλευρά, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί και κινδυνεύει πλέον να βγει από τα εσωκομματικά παιχνίδια εξουσίας της Ν.Δ. πολλαπλά χαμένη.
panagopg@gmail.com
