Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2024 21:00

Με αυτά τα βήματα δεν πας πουθενά!

Γράφτηκε από τον

Με αυτά τα βήματα δεν πας πουθενά!

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Οι πανηγυρισμοί από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος για τη σύνταξη τευχών δημοπράτησης για τα δίκτυα του Φιλιατρινού φράγματος είναι τουλάχιστον προκλητικοί. Μετά από 5 χρόνια στην εξουσία, αποτελεί πρόκληση να πανηγυρίζεις γιατί κατάφερες να συντάξεις τεύχη δημοπράτησης. Ελπίζουμε να μην συνεχιστούν τα πανηγύρια γιατί μετά… θα γίνει η δημοπράτηση, μετά… θα βγει ανάδοχος, μετά… θα εγκατασταθεί εργολάβος, γιατί είναι βέβαιο ότι μέχρι τις επόμενες εκλογές νερό στις καλλιέργειες δεν πρόκειται να έχει φτάσει. Είναι πραγματικά τραγικό να είναι έτοιμο από το 2019 ένα φράγμα και να μην ποτίζονται καλλιέργειες, γιατί δεν έφτασαν δύο τετραετίες σε μια κυβέρνηση για να κατασκευάσει δίκτυα μεταφοράς του νερού!

Όλα αυτά τα επιτεύγματα γίνονται σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι η κλιματική κρίση επιβάλλει να δίνεται προτεραιότητα σε έργα που αφορούν την άρδευση των καλλιεργειών. Με αυτούς τους ρυθμούς, το νερό στις καλλιέργειες θα φτάσει όταν η μεσσηνιακή ύπαιθρος θα έχει γίνει μια απέραντη έρημος που κάποτε είχε ελαιώνες. Όποιος δει από κοντά τις ζημιές που έχουν γίνει φέτος σε ελαιώνες σε περιοχές της Πυλίας και της Τριφυλίας που δεν έβρεξε καθόλου τους τελευταίους μήνες, θα καταλάβει για τι ακριβώς μιλάμε. Τα περιθώρια έχουν στενέψει και απαιτούνται άμεσα μέτρα αν θέλουμε να υπάρχει αγροτική παραγωγή τα επόμενα χρόνια.

Η προώθηση μικρών αρδευτικών έργων και η αξιοποίηση κάθε σταγόνας νερού θα πρέπει να μπει στις άμεσες προτεραιότητες. Απαιτούνται έργα που θα τελείωναν χθες και όχι σχεδιασμοί και διαβουλεύσεις, που θα αποδώσουν στην καλύτερη περίπτωση μετά από 20 χρόνια. Δεν υπάρχει χρόνος και μάλλον δεν θα υπάρχουν και άνθρωποι στη μεσσηνιακή ύπαιθρο το 2045! Τα πάντα χρειάζεται να γίνουν με ταχύτατες διαδικασίες και με νερό να φτάνει σε καλλιέργειες μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα; Φοβούμαστε πως όχι. Έτσι θα συνεχίσουν οι πανηγυρικές ανακοινώσεις, γιατί γίνεται μια συνάντηση και μια σύσκεψη και ένα μικρό βήμα κάθε φορά. Την ίδια ώρα, σε άλλες συσκέψεις θα διαπιστώνεται η καταστροφή που δεν μπορεί να αποζημιωθεί από τον ΕΛΓΑ, αλλά θα γίνονται εκτιμήσεις μήπως δοθούν προεκλογικά τίποτα βοηθήματα για να εξαγοραστούν οι ψήφοι. Πόσο μακριά μπορεί να πάει έτσι μια οικονομία και μια χώρα; Την απάντηση νομίζω ότι πλέον την ξέρουμε όλοι μας.

panagopg@gmail.com