Το πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται και αναδιαμορφώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια γιατί κανένα κόμμα δεν διαθέτει αξιόπιστη και ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης. Οι παλιοί εξαντλήθηκαν στην προσπάθειά τους να κρατήσουν όρθιο ένα μέρος από αυτό που οικοδόμησαν, και οι καινούργιοι δεν έχουν αποφασίσει αν θα κρατήσουν το παλιό σπίτι συνεχίζοντας τα μερεμέτια ή θα χτίσουν τριτοκοσμική παράγκα. Κανένας δεν παρουσιάζει ένα συγκεκριμένο σχέδιο οικοδόμησης, κάτι πραγματικά καινούργιο, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές ποιότητας και αξιοπιστίας. Δεν υπάρχει δηλαδή ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας στη μετά-μνημόνιο εποχή, η οποία ουσιαστικά έχει ξεκινήσει.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι επιλογές προσώπων στις αυτοδιοικητικές εκλογές ανέδειξαν τις κραυγαλέες αδυναμίες των κομματικών μηχανισμών. Η Ν.Δ ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο έδωσε χρίσματα στους εκλεγμένους και τους εκλεκτούς της ηγεσίας, αδιαφορώντας για την ανάγκη ανανέωσης αλλά και ενός νέου υποδείγματος επιλογής. Το ΠΑΣΟΚ, ευρισκόμενο σε διαρκή περιδίνηση και δημοσκοπική κατάρρευση, αδυνατεί να αναδείξει υποψηφίους, και απλώς προσδοκά στην επιβίωση στελεχών που σε κοινωνικό επίπεδο διατηρούν θετική εικόνα. Η ΔΗΜΑΡ δεν θέλει να ταυτιστεί με τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ αλλά επειδή η δεξαμενή άντλησης ψήφων είναι, έτσι και αλλιώς, κοινή σε πολλές περιπτώσεις συμπορεύεται, μιας και η συμμαχία της λεγόμενης «κεντροαριστεράς» σε όσους κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους επιχειρήθηκε είχε νικηφόρο αποτέλεσμα. Το παράδοξο στην περίπτωση ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ είναι ότι οι μεν δεν θέλουν τους δε για λόγους κυριαρχίας του κάθε κομματικού μαγαζιού αλλά όπου πάνε μαζί νικούν!
Εκεί όμως που οι επιλογές υποψηφίων ξεπερνούν κάθε προσδοκία είναι στο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ μιλάμε για τον απόλυτο τραγέλαφο. «Κόμμα εξουσίας» ψάχνει υποψηφίους και δεν βρίσκει! Σε κεντρικό επίπεδο, όπου δεν επιστράτευσε βουλευτή να κάνει και τον υποψήφιο περιφερειάρχη, έμπλεξε με Καρυπίδηδες και Βουδούρηδες, ενώ στους μικρότερους δήμους είτε δεν έχει καν υποψήφιο είτε σέρνεται πίσω από επιλογές ακόμα και των ΑΝΕΛ. Η απουσία στρατηγικής ανάδειξης φρέσκων προσώπων, ο δογματικός αυτισμός με την επιμονή σε ψευτοδιλλήματα και το άγχος να «ελεγχθούν οι εξελίξεις», όλα δείχνουν ότι θα έχουν εκλογικές συνέπειες, το μέγεθος των οποίων δεν μπορεί στις παρούσες συνθήκες να αποτιμηθεί.
Το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής σταδιακά ξεφουσκώνει. Η τζάμπα μαγκιά και ο τραμπουκισμός έχουν μετατραπεί σε φόβο εγκλεισμού σε ευαγή ιδρύματα, με αποτέλεσμα να μην βρίσκονται «πρόθυμοι ηλίθιοι» για υποψήφιοι. Το ΚΚΕ, τέλος, ακολουθεί την πεπατημένη χρόνων και αξιοποιώντας τον μηχανισμό που διαθέτει θα επιχειρήσει για μια ακόμα φορά την καταγραφή αλλά και τη διατήρηση των δυνάμεων του οι οποίες μέσω της αυτόνομης καθόδου του δεν διαρρέουν σε άλλους σχηματισμούς όμορους ή μη.
Τα κόμματα με τις επιλογές τους έδειξαν τις αδυναμίες τους. Κάνουν υπολογισμούς με βάση το εφήμερο και το πρόσκαιρο. Προσπαθούν για μια ακόμα φορά να καπελώσουν και να καθοδηγήσουν την αυτοδιοίκηση. Οι πολίτες δείχνουν ότι έχουν καταλάβει το παιχνίδι, ξεπερνούν τις κομματικές επιλογές και προκρίνουν αυτούς που θεωρούν ικανούς ανεξαρτήτως κόμματος και χρώματος. Αν αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις σε μια σειρά περιπτώσεων επιβεβαιωθούν και στην κάλπη τότε θα έχουμε την πρώτη μεγάλη ανατροπή των πολιτών ενάντια στα κόμματα και τα χρίσματά τους. Οι ικανοί θα επικρατήσουν των …χρισμένων. Αυτό προφανώς και δεν θα γίνει παντού, αλλά αν επιβεβαιωθούν αυτά που φαίνονται, θα δημιουργήσουν τη βάση για να περπατήσει το καινούργιο.
panagopg@gmail.com
